Πάρκο Αγρινίου (Γιατί τα μνημεία δεν τα βεβηλώνουμε)

Όταν δώρισαν οι αδερφοί Παπαστράτου το πάρκο στους δημότες του Αγρινίου δε φαντάστηκαν ποτέ πως το έτος 2012 δε θα καταστραφεί τελικά ο κόσμος αλλά αυτό.

Μια καταστροφή που έρχεται μετά από χρόνια παραμέλησης.
Αναχρονιστικό το αποκαλούν οι δημοτικές αρχές και προϊόν μιας παλιάς εποχής.
Θέλουν να το "ανοίξουν" λέει στο κοινό.
Να γκρεμίσουν τις μάντρες, να ξεριζώσουν δέντρα, να βάλουν μαρμάρινα σκαλοπάτια.
Επίσης πρέπει να είδαν πολλές αμερικάνικες ταινίες και να ζήλεψαν τα γρασίδια που κουρεύουν οι Αμερικάνοι κάθε Σαββατοκύριακο, γιατί ονειρεύονται και πολύ γκαζόν!
Ευτυχώς δε θέλουν να βάψουν όσα δέντρα απομείνουν ροζ λέω εγώ.

Ένα πάρκο σχεδιασμένο στις αρχές του προηγούμενου αιώνα από τους καλύτερους του είδους, αφήνεται στα χέρια άπειρων και καινοτόμων σχεδιαστών που θα του αλλάξουν τελείως την εικόνα.
Ξεχνάνε πως ένα μνημείο δεν το αλλάζουμε ποτέ και δεν αλλοιώνουμε την εικόνα του.
Γιατί το πάρκο του Αγρινίου είναι μνημείο και οι δημότες του το προτιμούν πάρκο και όχι αλάνα.
Ευτυχώς δηλαδή που ο Παρθενώνας δε βρίσκεται στην πόλη μας.
Να είστε σίγουροι ότι κάποιοι θα έβρισκαν ξεπερασμένο το στυλ του και θα ήθελαν να τον αναμορφώσουν.
Διαβάζω όσα γράφονται και τρομάζω.
Τρομάζω ακόμα περισσότερο όταν διαβάζω ότι το "πράγμα"  που χτίστηκε δίπλα στο πάρκο και στεγάζει τη δημοτική βιβλιοθήκη και τη Γλυπτοθήκη Χρ. Καπράλου  το αναφέρουν ως "κτίριο μοντέρνας αρχιτεκτονικής".
Ένα κακοφτιαγμένο κτίριο, που, όταν λειτουργούσε η παιδική βιβλιοθήκη γιατί πια δεν υπάρχουν κονδύλια(!), το θυμάμαι εκεί προς το τέλος της δεκαετίας του '90 να στάζει και να μυρίζει.
Και ήταν σχετικά καινούριο τότε!
Ένα κτίριο με πολλές κακοτεχνίες που ονομάστηκε μοντέρνο για να ξεπεράσει τις αδυναμίες του και τις αμαρτίες του!
Τσιμέντο, μπόλικο τσιμέντο, ακόμα περισσότερο τσιμέντο και σκεπές με γρασίδι, συγνώμη γκαζόν, για να μοιάζει πιο φυσική η τσιμεντοκατάσταση και να "ταιριάξει" με το πάρκο.
Ξεπερασμένες ελπίζω τεχνικές του περασμένου αιώνα και περίεργη αντίληψη για το "οικολογικό".
Η καινοτομία του μας μάρανε, αλλά μας μούλιαζε κιόλας όσους συχνάζαμε εκεί ή συνηθίζαμε να πηγαίνουμε τα παιδιά μας.
Αν αυτό είναι το μοντέρνο, εγώ θα προτιμήσω τις "αναχρονιστικές" ομορφιές των παλιών καλών κτιρίων και των παλιών καλών πάρκων!!

Το Αγρίνιο είναι μια πόλη που οι αρχές του περιφρονούν κάθε τι παλιό.
Είτε αυτά είναι κτίρια, είτε είναι πάρκα, είτε είναι απλά δέντρα.
Μια πόλη που επεκτάθηκε μέχρι το δάσος (αύριο μπορεί να μπει και μέσα σε αυτό) με μεγάλη ευκολία.

Μια πόλη που κάποιοι θέλουν να σβήσουν λες το παρελθόν της.
Να την τραβήξουν σε ένα μέλλον που δε θέλει να πάει!
Μια πόλη με χίλιες δυο ανάγκες που δεν ικανοποιούνται.
Οι δημοτικές αρχές απλά φτιάχνουν και ξαναφτιάχνουν (από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου) μια πλατεία.
Μετά την τελευταία ανάπλαση της πλατείας που έκοψε το Αγρίνιο στα δύο για  χρόνια και ανάγκασε ακόμα και καταστήματα να κλείσουν ήρθε η κρίση (για να κλείσουν τα υπόλοιπα), αλλά και για να διαθέτει ο δήμος χρήματα που δεν υπάρχουν, για αναπλάσεις που δε χρειάζονται.
4.750.000 είναι ο τραγικός απολογισμός του τέλους της ομορφιάς και του μεγαλείου της φύσης!
Το πάρκο μπορεί να αναβιώσει τις παλιές καλές του εποχές με πολύ λιγότερα χρήματα.
Χρειάζεται όμως περισσότερο μυαλό και φυσικά πολύ περισσότερο γούστο.
Δεν ξέρω τους μυστηριώδες κώδικες και τι χρειάζεται για να πάρεις κονδύλια από την Ε.Ε., αλλά φαντάζομαι πως αυτή η καταστροφή δεν είναι ο μόνος τρόπος για να πάρουν αυτά τα λεφτά.
Ε ας πάρουν και λιγότερα αν δε τα χρειάζεται όλα το πάρκο.

Γιατί κάποιες φορές θέλω απλά να πατάω χώμα και όχι μάρμαρα!!

Ακόμα θυμάμαι με φρίκη, αλλά και ζω με ακόμη περισσότερη φρίκη, τους πεζόδρομους που είχαν στρωθεί με κομμάτια μαρμάρου και γλιστράνε σαν να είσαι σε παγοδρόμιο.

Χρόνια μετά την κατασκευή τους και με αρκετά από τα μάρμαρα να έχουν φύγει από τη θέση τους, το να τους περάσεις γίνεται από περιπέτεια, εξτρίμ σπορ για λίγους. 

Και το καινούριο νοσοκομείο του Αγρινίου δε λειτουργεί ακόμα, ενώ το παλιό σε στέλνει στην Πάτρα για ψήλου πήδημα.

Κι επαναλαμβάνω.....4.750.000 για μια ανάπλαση που δε χρειάζεται!!!!

"Η μάνα" είναι γλυπτό του Χρ. Καπράλου.
Μου φαίνεται να ανησυχεί στα σοβαρά για το μέλλον του πάρκου, το μέλλον των παιδιών του Αγρινίου και όχι μόνο!!

Οι πολίτες του Δήμου Αγρινίου έχουν φωνή κι ελπίζω ότι εξακολουθούν να έχουν και δικαιώματα (αν και οι εποχές αυτό το τελευταίο το διαψεύδουν με λύσσα συνέχεια).
Το πάρκο ανήκει σε αυτούς και σε κανέναν άλλο!!!

Περισσότερες φωτογραφίες από το πάρκο Αγρινίου μπορείτε να δείτε εδώ κι εδώ!