Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους. Ο θάνατος ήρθε τελευταίος, Ζυράννα Ζατέλη


"...Όλοι οι καλοί συγγραφείς, από τους πιο μπιτ έως τους πιο κλασικούς, είχαν κάτι σημαντικό να μου ψιθυρίσουν στ’ αυτί. Και τι είναι καλός συγγραφέας για μένα; Εκείνος που, όταν κλείνεις ένα βιβλίο του ή ενόσω το πορεύεσαι, ανοίγει μέσα σου περάσματα να πας και παραμέσα, να συλλάβεις βαθύτερα σκιρτήματα απ’ αυτό το σκοτεινό παιχνίδι της ύπαρξης. Ένα καλό βιβλίο, ακόμα και να μην το διαβάσεις, σε ωφελεί, μεταδίδεται με τον αέρα… Όπως εκείνα τα φυτά που γονιμοποιούνται με τα σπέρματα που τα πάει και τα φέρνει ο άνεμος. Και τελικά θα το διαβάσεις κάποια μέρα, θες δε θες, είναι εκεί και σε περιμένει. Να συμπληρώσω επίσης ότι τίποτα δεν είναι ικανό να μας επηρεάσει ουσιαστικά, αν δεν το φέρουμε ήδη μέσα μας. Έτσι πιστεύω..."
Πηγή:  www.athensvoice.gr

Έτσι πιστεύει η Ζυράννα Ζατέλη και το εξομολογείται σε μια συνέντευξή της που ολόκληρη μπορείτε να διαβάσετε ακολουθώντας την πηγή που δίνεται παραπάνω!
Έτσι πιστεύω κι εγώ και παρόλο που άργησα να την αφήσω να με πάρει στον κόσμο της, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να γνωρίσω τη ζατελική ανθρωπότητα, ν' αφεθώ σ' αυτό  το τόσο ιδιαίτερο  ζατελικό σύμπαν που δημιουργείται σελίδα τη σελίδα, πρόταση την πρόταση, λέξη τη λέξη.
Μέρες τώρα αυτό το σύμπαν χτίζεται γύρω μου και σαν αμμοχωσιά με τραβάει να με καταπιεί, όπως κατάπιε η άλλη η αμμοχωσιά του βιβλίου ολόκληρη Αθανασία, μα ενώ από εκείνη πήρε τη ζωή, εμένα μου δίνει.
Κι αν δε μου δίνει ζωή ακριβώς, μου δίνει κάτι άλλο που δύσκολα μπορώ να περιγράψω, αλλά το νιώθω να γιγαντώνεται μέσα μου και να με συνεπαίρνει.
Δεν ξέρω πως γίνεται αυτό το μαγικό, αλλά να που γίνεται!
Ένα βιβλίο που σχεδόν φοβόμουν κάποτε να διαβάσω, να με φέρνει προ τετελεσμένου, να μου επιβάλλεται σχεδόν, να μου λέει, τώρα είναι η ώρα και να με καθηλώνει από τις πρώτες του σελίδες ακόμα, βάζοντάς μου ταυτόχρονα και μια δοκιμασία στην αρχή, για να βεβαιωθεί τάχα πως είμαι άξια αναγνώστρια για κείνο

Μια  καταιγίδα ξεσπάει, μια θύελλα ασύλληπτη σε μέγεθος και καταλαβαίνεις εξαρχής  πως δε θα βγει σε καλό τούτη η μανία της φύσης, σε τρώει η γνώση πως θα γίνει κάτι κακό, το χειρότερο που μπορείς να φανταστείς, μα οι λέξεις που τη συνθέτουν, αστραπόβροντα και κεραυνοί οι ίδιες κρύβοντας όμως μέσα τους πολλά περισσότερα, ακόμα και μια παράξενη αθωότητα, σε έχουν τόσο πολύ μαγέψει που τη ζεις σε όλη της την ένταση. 
Βιώνεις όλη της την τραγωδία κι εκεί που λες δεν αντέχω άλλο και αποζητάς να πάρεις ανάσα, νιώθεις πάλι τον αέρα να στερεύει, καθώς σε ένα νεκροταφείο σε περιμένει μια δεύτερη δοκιμασία, που αν την αντέξεις κι αυτή, έχεις πια βρει τη δύναμη που χρειάζεται για να μπεις για τα καλά στο βιβλίο, όπως μπαίνεις και στη ζωή.
Γιατί το βιβλίο αυτό δε φέρνει παραπάνω από όσα φέρνει η ίδια η ζωή, από όσα μπορείς να αντέξεις καθώς λένε, κι άνθρωπος να μην αξιώνεται να μαθαίνει το πόσα μπορεί να αντέξει, λέω εγώ, μα τα φέρνει με μια αφηγηματική δεινότητα στην οποία παραδίδεσαι άνευ όρων κι όχι μόνο αντέχεις, μα τα αναμοχλεύεις κιόλας με κάθε ευκαιρία
Και μαθαίνεις, μαθαίνεις  διαρκώς για εκείνα που φαίνονται κι εκείνα που δε φαίνονται, αφού τόπος  τους είναι η πιο σκοτεινή γωνιά του νου και με δούρειο ίππο τα όνειρα παλεύουν να φωτιστούν και ίσως και να φωτίσουν!
Αν δεν σας το είπα ακόμα, το λέω τώρα απερίφραστα. 
Αφέθηκα, μαγεύτηκα, μα ίσως να έγινε κι αντίστροφα!
Το μόνο σίγουρο είναι πως άνοιξε για μένα ένα μεγάλο κεφάλαιο που δε θέλω να ολοκληρωθεί ποτέ, να μείνει αέναα ανοιχτό να μαγεύομαι στον αιώνα τον άπαντα, να θαυμάζω και να ζηλεύω ταυτόχρονα λιγάκι αυτό το εξαίσιο χάρισμα της αφήγησης, κι αυτό το κεφάλαιο δε θα μπορούσε να έχει παρά ένα όνομα: Ζυράννα Ζατέλη!

Μπορεί να μίλησα για δυο μόνο δοκιμασίες, αλλά τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα όλο δοκιμασίες είναι το βιβλίο, λαβώνεσαι και προχωράς, μην μπορώντας, μη θέλοντας να σταματήσεις και γιατρεύεσαι, μόνο και μόνο για να ξαναλαβωθείς.
Και δεν μπορώ να μη φέρνω στο νου μου τα λόγια της: "Αν δε στοιχειώσεις άνθρωπο, βιβλίο δε στεριώνει", πασχίζοντας να ξεδιαλύνω μέσα μου, τάχα αναφέρεται σε κάποιον ήρωα συγκεκριμένα, σε όλους, ή μήπως στον αναγνώστη τον ίδιο;

Με το μυθιστόρημα "Ο θάνατος ήρθε  τελευταίος" που κυκλοφόρησε το  2001 από τις εκδόσεις Καστανιώτη η Ζυράννα Ζατέλη ξεκίνησε την τριλογία "Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους" που ακόμα δεν ολοκληρώθηκε.
Το 2009 κυκλοφόρησε το δεύτερο μυθιστόρημα "Το πάθος χιλιάδες φορές" και αναμένεται το τρίτο "Ορατή σαν αόρατη" που θα κυκλοφορήσει το 2018.

29 σχόλια:

  1. Μα τι όμορφα που γράφεις! Είχα ακούσει κι άλλοτε καλά λόγια γι' αυτό το βιβλίο, αλλά δεν το αγόρασα. Όμως το κείμενό σου με κάνει να θέλω να το διαβάσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, ναι, να το διαβάσεις!
      Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

      Διαγραφή
  2. Η Ζυράνα Ζατέλη είναι ό,τι καλύτερο εχει να επιδειξει η νεοελληνική πεζογραφία εδω και τριάντα χρόνια...Προτεινω σε πρώτη ευκαιρία το "Με το φως του λύκου επανερχονται",προηγήθηκε της τριλογίας,κινείται στον ίδιο κόσμο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συνυπογράφω. Αν και κυνηγώντας ότι έχει γράψει και έχει πει αυτή η γυναίκα, δε βρήκα κάτι που να μην αξίζει διθυράμβους.

      Διαγραφή
    2. Σκοπεύω να το διαβάσω και αυτό κι ελπίζω να το βρω σύντομα! Ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  3. Μια πρόταση εκρηκτική όπως η συγγραφέας

    Καλή εβδομάδα Μαρία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Ελένη μου!
      Καλή εβδομάδα και σε σένα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
    2. Και μόλις συνειδητοποίησα πως η εβδομάδα κοντεύει να τελειώσει...χαχα!

      Διαγραφή
  4. σε ευχαριστώ για την προτροπή να την διαβάσω, είμαι σίγουρη ο΄τι δεν θα μείνω σε ένα μόνο της βιβλίο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν διαβάσεις ένα θα αναζητήσεις σίγουρα και τα υπόλοιπα!

      Διαγραφή
  5. Η Ζατέλη είναι είναι ένας άλλος κόσμος και στο κείμενό σου τον απέδωσες μοναδικά, Μαρία μου.
    Καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έτσι είναι, όπως τα λές, Μαρία. Η γραφή της Ζατέλη είναι μια εντελώς προσωπική εμπειρία. Έχεις την αίσθηση οτι κρυφοκοιτάς τον κόσμο της μέσα απο μια χαραμάδα που μόνο εσύ γνωρίζεις. Μαγευτική απόλαυση, ίσως και λίγο ένοχη χωρίς να μπορείς να εξηγήσεις το γιατί. Δύσκολα θα μοιραστείς την εμπειρία με άλλον. Χαίρομαι που τη γνώρισες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ χαίρομαι πολύ! Και χάρηκα επίσης για όσα συμπλήρωσες!!

      Διαγραφή
  7. Με συνεπαίρνει ο ενθουσιασμός σου!
    Καλές υπόλοιπες αναγνώσεις..
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ντρέπομαι που το γράφω αλλά δεν την είχα ακούσει...
    Και διαβάζω τόσο πολύ!!
    Ευχαριστώ Μαρία μου που μου την γνώρισες!!!!

    Φιλάκια πολλά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευκαιρία να την αφήσεις να σε παρασύρει και χωρίς ντροπές, εννοείται..χαχα!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  9. Κρατώ τα στοιχεία και την παρουσίασή σου Μαρία. Όπως πάντα με ιδιαίτερο τρόπο για να απλώσουμε τη γνώση μας. Καλή σου βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το όνομά της το γνωρίζω από το '93. Θυμάμαι τη χρονιά, γιατί δούλευα σε βιβλιοπωλείο τότε
    (η πρώτη μου δουλειά μετά το πτυχίο, στο έχω ξαναπεί ε;) και το βιβλίο της "Και με το φως του λύκου επανέρχονται" μου είχε κάνει εντύπωση και σαν τίτλος, αλλά κι ο χαμός που γινόταν εκείνο καλοκαίρι.
    Ήταν στα ευπώλητα. Και από κείνο το καλοκαίρι που λες είναι στις σημειώσεις μου, για να την διαβάσω κάποια στιγμή και να που έχουν περάσει ακριβώς τα διπλά μου χρόνια από τότε κι ακόμα δεν την έχω αγγίξει τη Ζατέλη!
    Θα έρθει η σειρά της, ποτέ δεν ξεχνάω τα θέλω μου, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Μετά κι από τον δικό σου ενθουσιασμό είμαι σίγουρη ότι δεν θα αργήσει η ώρα ( το φως του λύκου το έχει η βιβλιοθήκη μας, το έχω εντοπίσει! ☺)
    Σε ευχαριστούμε Μαρία για την βιβλιοπρόταση :)
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήρθα πάλι. Μόλις έκανα τσεκ: το έχει η Βιβλιοθήκη μας ( όπως ακόμα 5 βιβλία της! )
      Γιούπι! ☺

      Διαγραφή
    2. Η δικιά μας βιβλιοθήκη έχει μόνο τρία!
      Λες να μετακομίσω;...χαχα!
      Είμαι σίγουρη πως θα σε συναρπάσουν και τα 6!
      Φιλιά πολλά και καλές αναγνώσεις!

      Διαγραφή
  11. Ντροπή μου, αλλά το παραδέχομαι: δεν γνώριζα τη συγγραφέα και δεν έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο της. Με την υπέροχη παρουσίασή σου Μαρία μου όμως με έβαλες στην πρίζα... θα το αναζητήσω με την πρώτη ευκαιρία.
    Σε ευχαριστούμε! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω ναι, να το αναζητήσεις κι αυτό και τα υπόλοιπα!
      Είμαι σίγουρη πως δε θα το μετανιώσεις, ίσα ίσα το αντίθετο!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  12. Μαράκι κι εγώ τόσα χρόνια φτάνω στα βιβλιοπωλεία,
    βρίσκω βιβλία τής Ζατέλη, αλλά ακόμα να αγοράσω..
    Τώρα βέβαια που μπαίνω σε πιο "διαβαστερό" "μουντ",
    λέω να αποκτήσω μιά Ζατέλη, νισάφι πια! Σε φιλώ ✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε ναι, καιρός ήταν να μπούμε κι εμείς στο ζατελικό σύμπαν!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  13. Με τοσα που διαβασα εδώ γι αυτην την συγγραφέα Μαρία μου μου κεντρισες το ενδιαφερον να την εχω στα προσεχή μου αναγνωσματα..
    Δεν την είχαακουστα χαρη σε σενα την εμαθα .. να περνας ομορφα διαβαζοντας.. φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου στη συνιστώ ανεπιφύλακτα!Είμαι σίγουρη πως θα "σκλαβώσει" κι εσένα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή