"τα στοιχειώδη" Χρήστος Μποκόρος

Με είχε απορροφήσει η καθημερινότητα.

Ξεχάστηκα στις υποχρεώσεις και με έβρισκε η κάθε νύχτα να έχω χάσει ακόμη μια μέρα, χωρίς να έχω προλάβει να δει το φως.

Να δω "τα στοιχειώδη", την έκθεση του Χρήστου Μποκόρου που για λίγες ακόμα μέρες θα φιλοξενείται στο Αγρίνιο στο κτίριο της Παλαιάς Δημοτικής Αγοράς.

Κυριακή χτες, μια μουντή, συννεφιασμένη μέρα, που άξαφνα φωτίστηκε περνώντας μια πόρτα κι ατενίζοντας μια άλλη, που έμοιαζε να κλείνει πίσω της όλο το φως.

"Στοχάζομαι τα απολύτως αναγκαία στη ζωή. Πώς θα ορθώσουμε το ανάστημά μας, απαλλαγμένοι απ' τα περιττά. 

Δε θέλει ο άνθρωπος πολλά να ζήσει. 

Λίγο να φάει, λίγο να πιει, να αγαπηθεί, να ερωτευτεί, να επιθυμήσει, να χαίρεται του ήλιου το φως, ν' αντέχει το σκοτάδι και να στοχάζεται ψηλά. Ψηλότερα απ' αυτά!"

Χρήστος Μποκόρος

Τα λόγια του ζωγράφου με όλη τους τη σοφία, γυρνάνε συνέχεια στο μυαλό μου. Όχι γιατί είναι πρωτάκουστα, ή γιατί πίστευα κάτι άλλο, αλλά επειδή με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη.

Και σκέφτομαι όλους εκείνους που δυστυχούν από "επιλογή". Που ενώ έχουν τα αναγκαία, που ενώ έχουν και παραπάνω από τα αναγκαία, δε βολεύονται πουθενά και με τίποτα. Που τους τρώει εκείνο το ανικανοποίητο τα σωθικά, επειδή ακριβώς δεν μπορούν να χαρούν το φως.

Κι αναζητούν συνέχεια ένα τίποτα.

Εκείνο που ίσως να τους χαροποιήσει για μια στιγμή, αλλά δεν θα τους ικανοποιήσει ούτε αυτό και θα τους οδηγήσει στην επόμενη χωρίς νόημα αναζήτηση.

 Βγαίνοντας πάλι στη μουντή μέρα, με το ψιλόβροχο να κρατάει το ρυθμό στις σκέψεις μου, όλα τα βλέπω λίγο πιο φωτεινά.  

Και μετά "τα στοιχειώδη" στο Αγρίνιο, έρχεται η έκθεση "της εξόδου" στο Αιτωλικό.

«Τα στοιχειώδη» στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, από τις 4 Απριλίου, ως τις 30 Σεπτεμβρίου!

Life Images #13, κι αυτή τη φορά λέω να μοιραστούμε το φως.

Να μοιραστούμε όσα μας κάνουν να αντέχουμε το σκοτάδι!