My Trips On Blog: Ιουλίου 2012

Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Θ....όπως Θρησκεία...Losing my religion - R.E.M.

Μη σας μπερδεύει ο ουρανός.

Μην περάσετε τις ακτίδες του ήλιου για θεϊκό σημάδι.

Αν κι εδώ που τα λέμε θεϊκό είναι, σημάδι δεν ξέρω.

Δεν θα αναφερθώ στη θρησκεία όπως την ξέρουμε.

Δεν θα μιλήσω καν για αυτά που αφοσιώνεται ο καθένας μας.

Αυτά που διαλέγουμε να λατρεύουμε και να θεωρούμε ιδανικά.

Τα πολύ προσωπικά.

Αυτά που μας ανυψώνουν, ή μας γκρεμίζουν ανάλογα την περίσταση.

Αυτά που λάμπουν μέχρι μια μέρα να χάσουν τη λάμψη τους και να φανεί η νύχτα τους.

Η νύχτα, που ούτε το φεγγάρι μπορεί να φωτίσει, γιατί δε θέλει να τη φωτίσει.

Όταν μας εγκαταλείπει το φως τους, είναι πια αργά.

Έχουμε σταματήσει να πιστεύουμε.

Έχουμε χάσει τη θρησκεία που λατρεύαμε.

Δεν θα μιλήσω, γιατί απλά γύρευα αφορμή για να βάλω το αγαπημένο μου τραγούδι!

Το Τραγούδι Μου!

Απολαύστε το!

Toothbrush...day 30 (photo a day) & Κέικ με μαύρη σοκολάτα!!

Ανιαρή η σημερινή φωτογραφία.

Ας την κάνουμε να αποκτήσει λίγο ενδιαφέρον....

ας πλύνουμε τα δόντια αφού.........

...φάμε σοκολατένιο κέικ!

Υλικά:

1 κούπα ελαιόλαδο (αγνό παρθένο)

1 κούπα ζάχαρη

4 ασπράδια αυγών

200 ml γάλα

3-4 πορτοκάλια

1 κουτ. του γλυκού σόδα

1 βανίλια

3 κουτ. της σούπας κακάο

Αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (όσο πάρει)

1 & μισή μεγάλη κουβερτούρα τη γνωστή γαλάζια!

Εκτέλεση:

Χτυπάμε καλά το ελαιόλαδο με τη ζάχαρη.

Δεν αγχωνόμαστε ιδιαίτερα να λιώσει η ζάχαρη γιατί με τόσο χτύπημα που θα ρίξουμε ως το τέλος θα εξαφανιστεί έτσι κι αλλιώς!!

Προσθέτουμε τα ασπράδια ελαφρά χτυπημένα και συνεχίζουμε με το γάλα και το χυμό των πορτοκαλιών.

Ρίχνουμε τη σόδα και τη βανίλια και το κακάο.

Ήρθε η ώρα για το αλευράκι μας που θα βάλουμε τόσο όσο να γίνει η ζύμη μας κανονική.

Ούτε σφιχτή ούτε νερουλή!

Το βάζουμε σε καλά βουτυρωμένη φόρμα και το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς (αέρα) για 40 λεπτά περίπου...δεν το σκεπάζω ποτέ και όταν δεν αφήνει "υγρό" σημάδι στο μαχαιράκι που το δοκιμάζω αν ψήθηκε το σβήνω, αφήνοντάς το άλλο λίγο στο φούρνο.
Τώρα βέβαια η καθεμιά μας ξέρει καλύτερα το φούρνο της και το πόσο θα ψήσει το καθετί...οπότε τα παραπάνω είναι πολύ σχετικά!

Μόλις κρυώσει καλά, λιώνουμε την κουβερτούρα σε πολύ σιγανή φωτιά με 4-5 κουταλιές γάλα και την απλώνουμε καλά!

Κόβουμε και τρώμε!!!....Μμμμμμμμ...!!!

Και μη μου πείτε πως η σοκολάτα δεν κάνει τη ζωή πιο ενδιαφέρουσα!

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Η...όπως Ημερολόγιο

Μετράει τις μέρες μου.

Κρύβει τις σκέψεις μου.

Γίνεται τραγούδι και με σημαδεύει!

Σκίζεται και πετιέται.

Γράφω τις σκέψεις μου και τις σκίζω και τις πετώ.

Το πιο ιδιόμορφο ημερολόγιο στον κόσμο.

Ζει μέχρι να μπουν όλα σε σειρά.

Ζει μόνο όσο χρειάζεται να καταγραφεί μια άσχημη μέρα και να βγει η απόφαση ότι δεν ήταν και τόσο κακή τελικά, ή ότι δε θα επιτρέψω να υπάρξει άλλη ασχήμια στη ζωή μου.

Ζει μέχρι να καταλάβω ότι μπορώ να ζήσω χωρίς τις τρικυμίες που με ζαλίζουν.

Ζει μόνο μέχρι να τις ξεφορτωθώ.

Μετά το κάνω κομμάτια και το θάβω μαζί με τις αναμνήσεις.

Όταν διαγράφω, όταν σκίζω, τα διαγράφω και τα σκίζω όλα.

Και τα καλά και τα άσχημα.

Κάνω χώρο για τα καινούρια.

Δεν αφήνω φαντάσματα να πλανώνται και να τρομάζουν τις μέρες μου.

Δεν αφήνω ίσκιους να τρώνε τη σκέψη μου.

Προχωράω χωρίς να χαλαλίσω ένα βλέμμα στο παρελθόν!

Θέλω μόνο προοπτικές.
Καθάριες γαλαζοπράσινες θάλασσες και ουρανούς με άσπρα ταξιδιάρικα σύννεφα!

Calm...day 30 (photo a day) - Summer bliss...week 4

Calm

Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουλίου είναι:

confusedmindblog

Summer Bliss

Άλλη μια εβδομάδα summer bliss....άλλη μια εβδομάδα που πέρασε σαν αστραπή.

Είπαμε ναι, βαρεθήκαμε το καλοκαίρι, για την ακρίβεια βαρεθήκαμε τη ζέστη του καλοκαιριού, αλλά κι αυτό το μυγιάγκιχτο γιατί μούτρωσε σαν παιδί και βιάζεται να φύγει;

Ας γίνονταν απλά πιο δροσερό!

Μια βόλτα στο Μεσολόγγι ήταν ίσως από τις καλύτερες στιγμές της εβδομάδας που πέρασε!

Τα τείχη της Αρχαίας Πλευρώνας όπως φαίνονται φεύγοντας από το Μεσολόγγι

H ανάρτηση αυτή είναι μέρος μιας φωτογραφικής πρόκλησης

για την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Ιστολόγια που συμμετέχουν μέχρι στιγμής είναι
365 Days of Bliss
m&m_skg
My happy home
mytripsonblog
Κερασόπιτες
A different bliss
Taelia88
small creations and mpla-mpla by fo
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
! ♥ ♥ SOFAN handmade ♥ ♥ !
Μια φορά και ένας Δανός
BiScoto
beloved ideas!
The Wandering Deer
Ο χώρος μου
As dreamers do
Positive Thinking-Female Code!!
Μπιχλιμπιδο_κατά...
onirokosmos
keywoman
Decofairy

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Ζ...όπως Ζέφυρος

Θέλω αέρα!

Αέρα δροσερό και καθαρό.

Δε θέλω βοριάδες και νοτιάδες.

Δε θέλω αγριότητα, αλλά ούτε και ύπουλη μαλθακότητα.

Θέλω έναν ξεκάθαρο ζέφυρο!

Να με τυλίξει στη δροσερή αγκαλιά του και να με κάνει να ανατριχιάσω.

Να χρειαστεί να σκεπαστώ, αλλά να μην ξεπαγιάσω.

Δεν αντέχω άλλο ζέστη, αλλά δε θέλω και το χειμώνα!

Πολύς ήλιος το ένα, πολύ κρύο το άλλο.

Δε μου αρέσει ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Δε μου αρέσουν τα άκρα.

Δεν τα αντέχω τα άκρα.

Είναι αντίθετα, αλλά το ίδιο άγρια, το ίδιο αδυσώπητα, το ίδιο παράλογα!

Θέλω να φυσήξει ο ζέφυρος.

Να κάνει τα φύλλα να χορέψουν στο άγγιγμά του.

Μα ρυτιδώσει την επιφάνεια της λίμνης.

Να διώξει τα αναποφάσιστα σύννεφα που δε γίνονται βροχή, παρά στέκονται ακίνητα, άχρηστα, στερώντας μας τον ουρανό!

Να δροσίσει!

Παναγιά μου να δροσίσει!

Να γυρίσουμε πίσω στην Άνοιξη!

Να φυσήξει κι έξω μας και μέσα μας.

Να φυσήξει στα Ηλύσια Πεδία του μυαλού και της καρδιάς.

Να κάνει τα νέα όνειρα που βλάστησαν να ανθίσουν!

"Με κλειστά τα μάτια πάντα τραγουδάω
γιατί στην καρδιά μου ο Ζέφυρος φυσά.
Έλα σκόρπισέ με Ζέφυρε σαν στάχτη
σ' ολονών τα βάθη τα επτασφράγιστα."

Παράθυρο με θέα!

Η Εύη με προσκάλεσε στο "Παράθυρο με θέα"

Έτσι λοιπόν χτες έβγαζα φωτογραφίες!

Η συννεφιά που είχε δε βοήθησε καθόλου στο να δροσιστούμε, αλλά έκανε τις φωτογραφίες πιο ενδιαφέρουσες!

Όποιος θέλει μπορεί να μας παρουσιάσει το δικό του "παράθυρο με θέα"!!

Last thing you bought...day 29 (photo a day)

Το τελευταίο πράγμα που αγόρασα, δεν είναι ούτε πρωτότυπο, ούτε ακριβό τέτοια εποχή.

Είναι όμως νόστιμο και γίνεται πιο νόστιμο όταν τα κάνει σαλάτα!!!

Ντοματούλα, αγγουράκι, κρεμμυδάκι, πιπεριά, ρίγανη, αλατάκι και ελαιόλαδο (ποτέ τυρί...είπαμε δεν το τρώω) και αλλάζεις διάσταση!

(Eννοείται πως συνοδεύεται με χωριάτικο ψωμάκι για τις γνωστές βούτες...σε αυτό το σπορ οι Έλληνες διαπρέπουμε!!)

ΥΓ: Οι δικές μου ντοματιές δεν μου έκαναν ακόμα την τιμή να μου χαρίσουν τους πολύτιμους καρπούς τους.

Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουλίου είναι:

confusedmindblog

Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Ε...όπως Eρείπια

Τα ερειπωμένα σπίτια για μένα είναι ακόμα γεμάτα ζωή, αλλά αυτά στέκονται αγνοώντας το!

Οι μισογκρεμισμένοι τοίχοι τους έχουν απορροφήσει την ενέργεια όσων κάποτε τα κατοίκησαν.

Όσων τα αγάπησαν, τα φρόντισαν και τα ζέσταναν τους χειμώνες.

Στέκονται παρατημένα, γεμάτα άχρηστη σοφία πια.

Πόσα πράγματα ξέρουν από το παρελθόν!

Δε φανερώνουν ποτέ τα μυστικά που τα βαραίνουν.

Τα κρύβουν καλά στα σάπια κουφώματα και στις ανήλιαγες γωνιές τους.

Η σκόνη τα καλύπτει και οι αράχνες τα φυλακίζουν για πάντα στους σφιχτοπλεγμένους ιστούς τους .

Η ερείπωση δεν είναι παρά ζωή που πέρασε σε άλλη διάσταση.

Δεν μπορείς να περπατήσεις πια στα πατώματα που χάσκουν, αλλά κάποτε περπατήθηκαν και τα χνάρια είναι ακόμα εκεί.

Οι στέγες με την απουσία τους δείχνουν μόνο ότι κάποτε υπήρξαν, όμορφες και γερές να προφυλάσσουν το σπίτι και τους ενοίκους του.

Τα παράθυρα, θλιβερά απομεινάρια πια, δεν αντανακλάνε άλλον ήλιο.

Τον δέχονται όμως ακόμα με ευγνωμοσύνη κι ας μην μπορούν να τον διαλαλήσουν.

Οι άνθρωποι άραγε γίνονται ερείπια;

Υπάρχουν στα αλήθεια τόσο ρημαγμένες ζωές που να μη δέχονται επιδιόρθωση σαν αυτά τα κτίσματα;

Κι αν υπάρχουν, έχουν το σθένος να δεχτούν ακόμα τον ήλιο με την ίδια ευγνωμοσύνη που τον δέχονται αυτά;

Το post αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού The 24 Days Challenge που διοργανώνει το blog mystickland

Συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση είναι οι:

Cup...day 28 (photo a day July)

Ένα πραγματικά παλιό φλιτζάνι!!

Ήταν της μαμάς μου, αλλά επειδή μου άρεσe πολύ αυτό το σερβίτσιο μου το χάρισε!

Έλληνες συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση του Ιουλίου είναι:

confusedmindblog

Βραβεία!

Η ταλαντούχα Ανναστέλλα από το Decofairy μου χάρισε το παρακάτω διπλό βραβείο:

Αφού την ευχαριστήσω πολύ (ευχαριστώ Ανναστέλλα), θα το χαρίσω με τη σειρά μου σε 15 bloggers που παρακολουθώ κι εγώ καθημερινά και θα σας πω 7 πραγματάκια για μένα.

Θα ξεκινήσω με τα 7 πραγματάκια:
(μου άρεσε που η Ανναστέλλα είχε φωτογραφία και το αντιγράφω...η φωτό φρέσκια φρέσκια για τις ανάγκες της ανάρτησης!!!)

Χμμμ...δυσκολάκι, γιατί έχω πει πράγματα για μένα, αλλά θα προσπαθήσω να μην πω τα ίδια.

1. Λατρεύω τη θάλασσα και θα ήθελα να ζω κοντά της.
2. Έζησα κάποια χρόνια στην Κεφαλονιά και ήταν το καλύτερό μου!!
3. Η παραλία του Μύρτου συναγωνίζεται με το Πόρτο Κατσίκι στις προτιμήσεις μου κι έρχονται ισόπαλες.
4. Λατρεύω τα κοχύλια και τα βότσαλα και από κάθε παραλία φέρνω και κάτι.
5. Τα λουλούδια μου φτιάχνουν το κέφι κάθε εποχή.
6. Χωρίς βιβλία γύρω μου δεν μπορώ να ζήσω.
7. Κατά βάθος είμαι παιδί ακόμα μια και με γοητεύουν όλα τα παραμυθένια και τα νεραϊδένια.

Μου πήρε λίγο χρόνο η ανάρτηση γιατί θα ήθελα να μπορώ να δώσω τα βραβεία σε περισσότερους bloggers.
Η επιλογή με δυσκόλεψε αρκετά.
Τελικά έκανα μια βόλτα σε όλα τα blogs που θα ήθελα να βραβεύσω, τα "μελέτησα" λίγο και επέλεξα αυτά που ίσως δέχονται βραβεία, μαζί με κάποια καινούρια.

1. beloved ideas!

2. Sofan!

3. BiScoto

4. my happy home

5. Owl mommy

6. Ανθομέλι

7. small creations and mpla-mpla by fo

8. ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ

9. confusedmindblog

10. Με καλή παρέα!!

11. onirokosmos

12. beautyandthemist

13. Positive Thinking-Female Code!!

14. Taelia88

15. Ο χώρος μου