"Άραγε, θα μπορούσε να γραφτεί ένα μυθιστόρημα και για αυτές τις εξόριστες φωνές που κατέγραψαν τα μαγνητόφωνα των δικών μου παιδιών του ομίλου; Είναι η ελληνική κοινωνία έτοιμη να αναμετρηθεί με το τραύμα που δεν είναι μακρινό αλλά χάσκει ακόμη, εκεί δίπλα της ανοιχτό; Σίγουρα είναι ευκολότερο να νοσταλγείς αυτούς που ξέρεις πως δεν πρόκειται να επιστρέψουν παρά να κοιτάξεις κατάματα αυτούς που θέλεις να πιστεύεις πως δεν υπάρχουν."
Γνωρίζουμε την ηρωίδα του βιβλίου "Η θάλασσα στο χιόνι" μέσα στο πούλμαν με το οποίο ταξιδεύει.
Είναι καθηγήτρια και πηγαίνει ως αναπληρώτρια σε μια μικρή κωμόπολη έξω από τη Φλώρινα, για να διδάξει σε Επαγγελματικό Λύκειο, αφήνοντας πίσω τον άντρα της και τα παιδιά της.
Όλα δείχνουν ότι η σχέση της με την οικογένειά της είναι άρτια και το μόνο πρόβλημα που καλούνται να αντιμετωπίσουν είναι αυτός ο αναγκαστικός χωρισμός.
Ωστόσο η ίδια κουβαλά μέσα της τραύματα από την παιδική της ηλικία κι έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με το παρελθόν που τους ανακαλύπτουμε όσο προχωράει η αφήγηση.
Στη Φλώρινα πια, θέλοντας να βγάλει από την αδράνεια τους μαθητές της και να τους εμπλέξει σε μια ερευνητική διαδικασία, που θα τους επιτρέψει να κάνουν τη σύνδεση της Ιστορίας με τη ζωή τους, αποφασίζει να φτιάξει έναν όμιλο προφορικής ιστορίας.
Οι μαθητές που συμμετέχουν πείθουν αρκετούς ντόπιους να τους διηγηθούν τις ιστορίες τους και να μοιραστούν μαζί τους τις τραυματικές τους μνήμες.
Το εγχείρημα μοιάζει εύκολο. Τα παιδιά είναι πρόθυμα και καταφέρνουν να πείσουν αρκετούς ντόπιους να πουν τη δική τους ιστορία, αλλά πριν περάσει πολύς καιρός θα διαπιστώσει ότι κάποιοι είναι τελείως αντίθετοι με το όλο εγχείρημα.
Ο Διευθυντής του σχολείου, απόγονος Μακεδονομάχου, ο λόγιος με τα δεκάδες βιβλία εκλαϊκευμένης, εύπεπτης, εθνικά ορθής ιστορίας και τα παιδιά με τα ξυρισμένα κεφάλια έχουν τους δικούς τους λόγους για να μην επιθυμούν να ολοκληρωθεί το έργο του ομίλου.
Η αφήγηση γίνεται αποσπασματικά ανάμεσα στο παρελθόν της καθηγήτριας και το παρόν κι έτσι κατά κάποιο τρόπο συνδέονται σταδιακά το ατομικό τραύμα με το συλλογικό, ενώ οι μαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής παρεμβάλλονται στο έργο και αποτελούν ένα ξεχωριστό ίσως κομμάτι του που έχει τεράστια σημασία.
Η Ελευθερία Κυρίμη γράφει ένα μυθιστόρημα που ξυπνά μνήμες και ξύνει παλιά τραύματα.
Ένα βιβλίο με θέμα πιο επίκαιρο από ποτέ, που αξίζει να διαβαστεί όχι μόνο γιατί είναι καλογραμμένο και κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, αλλά και γιατί θα τον βάλει να σκεφτεί πολλά. Ίσως μάλιστα να λειτουργήσει ως αφετηρία για να μάθει και κάποια πράγματα που δε γνωρίζει, ενώ οι συγκλονιστικές μαρτυρίες των κατοίκων θα τον ταρακουνήσουν.
Στο βιβλίο η ηρωίδα κλείνει τους δικούς της λογαριασμούς με το παρελθόν, με τη συγχώρεση.
Κάποιοι άλλοι λογαριασμοί όμως θα συνεχίσουν να μένουν ανοιχτοί όσο αγνοούμε πράγματα, ή όσο επιλέγουμε πολύ βολικά να τα ξεχνάμε!
"Εξόριστες από την επίσημη ιστορία μνήμες. Κόντρα στο ηθικοπλαστικό εθνικό αφήγημα. Άνθρωποι απλοί, πρόθυμοι να τις μοιραστούν. Δεν χρειάστηκε να σκαλίσουν και πολύ τα παιδιά για να τις φέρουν στην επιφάνεια. Δεν ήθελα όμως να πιστέψουν πως οι μνήμες ήταν εκεί, στρωσίδια που περίμεναν υπομονετικά, υγρά, μουχλιασμένα, φαγωμένα από τον σκόρο,να τα βγάλουν από τα σεντούκια, να τα φέρουν στο φως, να τα αερίσουν. "Να θυμάστε ότι οι άνθρωποι βλέπουν το παρελθόν από τη σκοπιά του παρόντος. Δεν σας διηγούνται ακριβώς αυτά που έζησαν. Σας διηγούνται το χτες με τα γυαλιά του σήμερα."..."
Η θάλασσα στο χιόνι
Συγγραφέας: Ελευθερία Κυρίμη
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελίδες: 144
Ημερομηνία Έκδοσης: 21/02/2019
Η Ελευθερία Κυρίμη γεννήθηκε το 1968. Μεγάλωσε στον Πειραιά όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο ΕΚΠΑ και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Η θάλασσα στο χιόνι είναι το πρώτο βιβλίο της.
Το βάζω κατευθείαν στη λίστα, Μαράκι! Και μόνο για την πρώτη παράγραφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερούδια!
Μοιάζει να είναι πολύ ενδιαφέρον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμβάλλει βέβαια και ο τρόπος που το παρουσιάζεις, αλλά και πάλι, όπως λέει κι η Γούμαν πιο πάνω, η πρώτη παράγραφος δίνει το στίγμα κι αυτό είναι ενδιαφέρον από μόνο του.
Κίσιζ Μεμαρία!
Ωωωωωωω βλέπω πολλά ενδιαφέροντα ζητήματα στο βιβλίο Μαρία! Η Πλοκή αναδεικνύει κρυμμένες καταστάσεις έντονες και ιδεολογικά ζητήματα σοβαρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κρατώ σε σημείωση.
Για την παρουσίασή σου δεν έχω λόγια.
Καλησπέρα κορίτσι μου.
Μαρία φαίνεται πολύ ενδιαφέρον Το παρουσιάζεις καταπληκτικά Καλό βράδυ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το προμηθευτώ σύντομα. Από την περιγραφή σου φαινεται εξαιρετικό. Είναι ακριβώς στα γούστα μου. Σε ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήMου κέντρισες το ενδιαφέρον Μαρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ. Θα το έχω υπόψη μου.
Καλό βράδυ!
Κι εγώ θα πωτο ίδιο .
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίνεται πολύ ενδιαφέρον .
Μπράβο Μαρία που μας παρουσιάζεις βιβλία.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά
Καλησπέρα, Μαρία. Το έχω ξαναπάθει: Διαβάζω κάτι για ένα βιβλίο, λέω ενδιαφέρον φαίνεται, να το έχω υπόψη μου, να το κοιτάξω μήπως και το πάρω κλπ. Μετά το ξεχνάω, περνάει στο βάθος, καλύπτεται από άλλες πληροφορίες. και κάπου εκεί έρχεται μία δεύτερη κρούση, μια παρουσίαση, μία Μαρία, ας πούμε, που το παρουσιάζει ελκυστικά και να σου το πάλι μπροστά μου. Το δις εξαμαρτείν..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' ό,τι κατάλαβες, με παγίδευσες! :-)
Τα υπόλοιπα θα τα πούμε όταν το διαβάσω, ε;
(Διονύσης Μάνεσης)
Τα φιλιά μας.
Φαίνεται θαυμάσιο! Όπως πάντα παρουσιάζεις τα βιβλία με τόσο αμείωτο ενδιαφέρον που δεν γίνεται να μην κρατήσω σημειώσεις...Σ'ευχαριστώ γι αυτό
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου εβδομάδα
Πολύ ωραίος τίτλος! Διαβάζοντας και τις περιγραφές σου, καταλαβαίνω πόσο επίκαιρο είναι το βιβλίο αυτό. Ειδικά στις μέρες μας, που συντελείται η εκταφή της ιστορίας και βγαίνουν στην επιφάνεια παλιές πληγές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κρατάω στα υπόψη και ευχαριστώ που είσαι πάντα παρούσα στην προβολή τέτοιων έργων!
Μαράκι μου εύχομαι καλό Πάσχα. Να περάσεις όμορφα και ξέγνοιαστα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή ευλογημένη Ανάσταση
Σε φιλώ