"Η αθωότητα, λένε, όταν χαθεί μια φορά δεν μπορεί να ξανακερδηθεί, ποτέ, και το καλοκαίρι αυτό μου έκλεψε όλα τα όνειρα. Πώς θα μπορούσα να αισθανθώ ποτέ ξανά ευτυχία, ή χαρά, μετά από όσα είδα κι έκανα;"
Το 1793 δε θα μπορούσε να έχει άλλον υπότιτλο.
Τότε που βασίλευε η βία, λοιπόν και μεταφερόμαστε σε μια άγρια εποχή, γεμάτη ανισότητες, όπου οι φτωχοί δεν είχαν καμιά ελπίδα, ενώ οι πλούσιοι τους εκμεταλλεύονταν με κάθε τρόπο.
Και μπορεί αυτό το χαρακτηριστικό να θυμίζει όλες τις εποχές από την αρχή της ανθρωπότητας έως και σήμερα, αλλά η ζωή ήταν ακόμα πιο σκληρή κι έμοιαζε να είναι εντελώς μάταιη.
Η επιβίωση ήταν μια αγωνιώδης μάχη με αρρώστιες κάθε είδους, αλλά και την ίδια την εξαθλίωση.
Και μέσα σε αυτό το ήδη αδυσώπητο περιβάλλον που κι από μόνο του είναι αρκετά τρομακτικό, συμβαίνει και το αδιανόητο!
Και τότε μπαίνουμε για τα καλά σε έναν κόσμο που βασιλεύει η απόλυτη φρίκη!
"Όχι, δεν ήταν ο ανατέλλων ήλιος που έκαιγε τώρα πάνω από τις στέγες της πόλης, αλλά οι φλόγες της ίδιας της κόλασης."
Βρισκόμαστε στη Σουηδία του 1973 ένα χρόνο και κάτι από τον θάνατο του βασιλιά Γουσταύου Γ΄.
Οι επίγονοί του αλληλοσπαράζονται για τη διαδοχή, ενώ επικρατεί ο φόβος ότι η Γαλλική Επανάσταση θα εξαπλωθεί και στη Σουηδία.
Το περιβάλλον ευνοεί κάθε είδους συνωμοσίες και η παράνοια ξεπερνά κάθε φαντασία.
Σε μια λίμνη στο νησί Σέντερμαλμ ανακαλύπτεται ένα φρικτά παραμορφωμένο πτώμα που είναι αδύνατον να αναγνωριστεί.
Την υπόθεση αναλαμβάνει ο φθισικός αστυνόμος Σέσιλ Βίνγκε και παλεύει κυριολεκτικά με το αναπόφευκτο του δικού του θανάτου για να προλάβει να εξιχνιάσει την υπόθεση που τον σπρώχνει βαθιά σε έναν λαβύρινθο σκοτεινών μυστικών και ανείπωτου φόβου που κυκλώνει την υψηλή κοινωνία.
Στην πάλη με το θάνατο είναι μόνος του.
Στη διαλεύκανση της υπόθεση έχει βοηθό τον Μίκελ Καρντέλ, ή αλλιώς "Πατατοκεφτέ", μια αστεία προσφώνηση που συνόδευε τους ανάπηρους του πολέμου που υπηρετούσαν πια στην Αποσπασμένη Φρουρά της Πόλης.
Ο Καρντέλ ήταν εκείνος που έβγαλε το ακρωτηριασμένο πτώμα από τη λίμνη.
Στην πορεία θα συναντήσουμε τον Κριστόφερ Μπλιξ, έναν νεαρό με χειρουργικές γνώσεις που πήγε στην πόλη για να βρει καλύτερη ζωή, αλλά που όλα πήγαν τελείως λάθος γι' αυτόν, και την Άννα Στίνα μια ορφανή που θα κατηγορηθεί άδικα για πορνεία και που η μοίρα της μοιάζει πια προδιαγεγραμμένη. Και οι δύο θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην υπόθεση.
Επίσης μέσα από κάθε πρόσωπο και την ιστορία του ξεδιπλώνονται κι άλλες πτυχές εκείνης της σκοτεινής εποχής, αλλά μπαίνουμε και βαθύτερα στο μυστήριο που περιμένει τη λύση του.
Ο Niklas Natt och Dag καταφέρνει να μπει βαθιά στην ταραγμένη και απάνθρωπη εκείνη εποχή.
Οι περιγραφές του είναι πολύ δυνατές, σχεδόν ζωντανές, και μεταφέρουν με μεγάλη ακρίβεια στον αναγνώστη το κλίμα που επικρατούσε τότε, αλλά και όλα τα συναισθήματα που βίωναν οι ήρωες.
Πάνω από όλα όμως καταφέρνει να τον βάλει μέσα στον απόλυτο τρόμο! Έναν τρόμο, που και πτώμα να μην υπήρχε, πάλι θα ήταν διάχυτος στην ατμόσφαιρα, αφού όπως όλα δείχνουν εκείνη η εποχή τον περιείχε σε αφθονία.
Η ζωή από μόνη της τότε με όλες τις αδικίες και τις συμφορές της ήταν ένα αδιάκοπο θρίλερ.
Παρόλα αυτά το 1793 καταφέρνει να πάει ένα ακόμα βήμα παραπέρα και να γίνει ένα συναρπαστικό ιστορικό θρίλερ!
1793: Τότε που βασίλευε η βία
Συγγραφέας: Niklas Natt och Dag
Μεταφραστής: Γρηγόρης Κονδύλης
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελίδες: 560
Ημερομηνία Έκδοσης: 21/02/2019
Κοίτα να δεις τώρα τι νέα διαμάντια κρύβει η σύγχρονη λογοτεχνία. Τουλάχιστον όσον αφορά τη θεματολογία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέος προκαλεί το θέμα του βιβλίου που μας παρουσίασες σήμερα Μαρία. Και αυτές οι ιστορίες άλλων εποχών πάντα έχουν το δικό τους ειδικό βάρος στα συναισθήματά μας.
Σε ευχαριστούμε πολύ καλή μου φίλη γιατί κάθε σου παρουσίαση σε βιβλίο ανοίγει έναν καινούργιο όμορφο κόσμο για μας.
Καλή Ανάσταση να ευχηθώ.
Μου αρέσουν κάτι τέτοια βιβλία, με υποθέσεις που φέρνουν σε θρίλερ - και μου αρέσει που τα διαβάζεις και τα παρουσιάζεις. Page-turner είναι το συγκεκριμένο, το καταλαβαίνω. Το κακό, άλλωστε, πάντα ασκεί μεγάλη γοητεία. Πόσο μάλλον όταν η ιστορία είναι καλοστημένη. Το ιδανικό σκηνικό για μένα είναι να το διαβάζεις νύχτα, στο κρεβάτι ή σε μια μπερζέρα, με το πορτατίφ αναμμένο πλάι σου: ησυχία να έχεις και είναι εύκολο να σε απορροφήσει εντελώς. Σου καθαρίζουν και το μυαλό αυτά τα βιβλία: παρακολουθείς την υπόθεση, χωρίς να σκέφτεσαι φιλοσοφίες, σε ξεκουράζουν από το βάρος της καθημερινότητας. Βουτάς μέσα στις σελίδες και βγαίνεις ανανεωμένος - έτοιμος για άλλα, κάθε είδους!(Εγώ τα επιλέγω όταν έχω μπουχτίσει από τα κλασικά και έχω μπλοκάρει από τα δυσνόητα - αυτά, μαζί με πιο "ανάλαφρα", χαριτωμένα αναγνώσματα, μου ξαναδίνουν την όρεξη για διάβασμα!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα περάσεις με τους αγαπημένους σου ένα πολύ χαρούμενο Πάσχα, ειρηνικό, με ανάταση ψυχής. (Χαίρομαι που ακόμη επιτρέπεις σχόλια από ανώνυμους, να μπορούμε και ημείς οι ..."πρώην" να σου κουβεντιάζουμε!)
Διονυσία. ;-)
Μπρρρ! Όσο καλύτερη η παρουσίαση, τόσο περισσότερος ο τρόμος. Κι ήταν πολύ καλή, πανάθεμά τη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά κι εσύ, ΜεΜαρία, βλέπω της άμεσης δράσης, ε; Δεν πρόλαβε να εκδοθεί το βιβλίο, το πήραμε, το διαβάσαμε, το παρουσιάσαμε! Και δεν είναι και μικρούλι!
Δεν είναι το είδος μου, αλλά λίγο εσύ, λίγο ο Γιάννης με τις ταινίες τρόμου, δε με βλέπω να κρατάω χαρακτήρα και πολύ!
Φιλιά, ευχές.
Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα με υγεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Ωραίο βιβλίο Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφή