"Παίζοντας με τις λέξεις"...Bράβευση και αποτελέσματα 16ου παιχνιδιού

Το 16ο "Παίζοντας με τις λέξεις" μας συγκίνησε, μας έκανε να γελάσουμε, μας τύλιξε στο μυστήριο, μας είπε παραμύθια, αλλά και μεγάλες αλήθειες!

Με 26 καταπληκτικές συμμετοχές που έκαναν ακόμα πιο δύσκολη την επιλογή των πέντε που απαιτεί η βαθμολογία, έφτασε στο τέλος του και ήρθε η ώρα των αποκαλύψεων.

Σας ευχαριστώ όλους θερμά για τη στήριξη και την αγάπη που δείξατε για άλλη μια φορά στο παιχνίδι, που δε θα υπήρχε χωρίς εσάς.

Χαίρομαι αφάνταστα που αποκτά συνεχώς καινούριους φίλους κι ελπίζω να μεγαλώσει κι άλλο. 

Σκέφτομαι διάφορα πράγματα που θα μπορούσαν να γίνουν για να γίνει καλύτερο, αλλά αυτά θα έρθουν, αν έρθουν και δεν είναι απλώς όνειρα, με τον καιρό.

Οι λέξεις οδοδείκτης, δημιουργία, ενέχυρο, ομίχλη, ανατολή,  καθόλου απαγορευτικές δε στάθηκαν κι έτσι άρχισε ένα ακόμα μακρύ, περιπετειώδες ταξίδι στην έμπνευση.

Ήρθε όμως η ώρα να σας αποκαλύψω με μεγάλη χαρά τη νικήτρια αυτού του παιχνιδιού!

Δυστυχώς η πένα της βουτήχτηκε στον πόνο και στον τρόμο όσων εφιαλτικών συνέβησαν το καλοκαίρι που μας πέρασε.

Με μεγάλο σεβασμό και συγκίνηση όμως, με πόνο ολοφάνερο έγραψε το σπαρακτικό "Νούφαρο ριζώνω" που μας συγκλόνισε όλους.

Η καινούρια φίλη του παιχνιδιού "αννετά...κι" που συνυπάρχει εδώ και λίγο καιρό με τη Lysippe στο blog "on-the-up-and-up" είναι η μεγάλη νικήτρια!

Αννέτα μου πολλά συγχαρητήρια!

Νούφαρο ριζώνω

Για ποια ελευθερία να σου πω 

και για ποια επιλογή, εδώ, που σιώπησε το Δικαίωμα

χωρίς να ρωτηθώ γεννήθηκα 

και τώρα που πάλι αθέλητα εκπνέω

- παρηγόρησε τη μάνα μου

πως στον κόσμο τούτο δεν θα ταίριαζα

Και γι΄αλλού οδεύω πριν γαμπρός

πριν κάδρο κρεμούσε το πτυχίο

πριν από έρωτα τρελός  και πριν πατέρας

Πόσο μαύρισα άξαφνα χωρίς γλυκά κι αργά ν΄ασπρίσω

Φεύγω άνευ διαβατηρίου κι άνευ λόγου και αιτίας!

αλλά να μην ανησυχεί

Πριν μεστώσει  ο λόγος μου πύρινος και λαίλαπες μοιράσει

την Πρωτοχρονιά,

Βιαστικά φεύγω, ναι, γιατί τελειώσαν οι ανάσες

σε τούτη την κιτρινιάρικη και παχιά ομίχλη

Λιώσανε τα πεδιλάκια της νονάς  και πονάω 

όπως τότε που ζεμάτισα τα χέρια,

θυμάται;

Και οι οδοδείκτες από ντροπή καήκαν

Τι νόμιζες; -

Που προδώσαν το καθήκον και παγίδες απολήξαν τραγικές

αφού το δρόμο που γυρισμό δεν έχει, το δρόμο του χαμού εδείξαν

Και στην Άτροπό μου να μην κακιώσει  πες

Με λυπήθηκε; δεν ξέρω, τα συμφωνήσαμε όμως μια χαρά

να ξημερωθώ μια ανατολή

νούφαρο σε νερό καθάριο, να ξεδιψώ την κάψα

Αφού εδώ μου όρισαν σαν μιας νύχτας πεταλούδα 

φως γοητευμένος 

τη θανατερή μου λάμπα ν΄αγκαλιάσω να φλεγώ

με ανομολόγητες, αυστηρές διαδικασίες

Μυρίζω άσχημα, το ξέρω, αλλά το κουφαράκι μου ενέχυρο φρούδο μένει,

να ξαναφυτρώσει ο βλαστός σε επονείδιστο χώμα, μου το΄πε πες της,

Ο παππούς στο αυτί, σφιχτά μ΄αγκάλιαζε

Ίδιος κυπαρίσσι ατάραχο σε δράκοντες ανέμους

Και τρυφερά ψιθύριζε πως αφού μεσημέρι αποκοιμήθηκε ο Θεός,

με σπάθα θα γυρίσει,

Δημουργία ολέθρου να στήσει καρφί το καρφί με μια Μέδουσα  

κι έναν Κέρβερο αντάμα, στην τέφρα σκιές κρυμμένες μου΄λεγε,

νανούρισμα στερνό ν΄αποκοιμηθώ

Κι εσύ, στη μάνα μου να πεις πόσο θα τον καμάρωνε κι αυτόν

έτσι να με έχει σφιχτά αγκαλιασμένο Κυματοθραύστης Γίγαντας

μέχρι πού΄ νιωσα να του ξερνάνε λάβα τα πνευμόνια

και σιώπησαν οι Μύθοι, σιώπησε και η Αλήθεια

Και λύκους που είχαμε μαζί, είχαμε! Ναι, το ξέρω

Τα αυτιά μου τρύπαγαν μ΄απόκοσμα ουρλιαχτά

Τόσο,

που κι αυτό της Ατρόπου μου μηνύω και πατάω πόδι

απαιτώντας – κι όχι επαιτώντας τώρα 

Ποτέ ξανά να μην ακούσω

και ναι μου γνέφει με χαμόγελο αυτή

Και Νούφαρο Κωφό ριζώνω σε  νερό καθάριο

Και πριν το Νου μου και τις λίγες μου τις θύμησες χάσω ξεχάσω

στη μάνα μου να πεις αυτή τη φουκαριάρα

καταδικασμένη κάθε λεπτό και βουρδουλιά , κάθε λεπτό και πόνος

πως μοναχά αυτή λυπάμαι

Ακούς μωρέ; Μοναχά αυτή !

Η Κλωθώ μας, έγνεθε με έγνοια  αλλά  η Λάχεσή μας, γελάει τρανταχτά.

Ας δούμε όμως και ποιοι κρύβονται πίσω από τις υπόλοιπες συμμετοχές, καθώς και το βαθμό που συγκέντρωσαν.
Συγχαρητήρια σε όλους!

1.Της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος... (Βασίλειος Διακοβασίλης) 2
2. ΜΑΝΙΑ ΚΑΤΑΔΙΩΞΗΣ  (Pippi) 1
3. Στην κοινωνία των υποτελών... (ANNAFlo) 11
4. ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ, ΔΥΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΙ (αννετά...κι) 8
5. Βρες το πρόσωπό σου (Lysippe) 8
6. Ο Οδοδείκτης και η Ομίχλη (Ελένη Φλογερά) 4
7. Το ταξίδι των γενναίων (Christina Andromeda) 18
8. Πνευματικός οδοδείκτης (Woman in Blogs) 2
9. Άσκηση (airis) 19
10. Το κίνημα με τους οδοδείκτες  (Woman in Blogs) 3
11. Το μήνυμα του καθρέφτη (ποιώ - ελένη) 6
12. Λεωφόρος Ψυχών (Maria Kanellaki) 20
13. Τα ασημένια γένια και η αρετή (Yannis Tzitzikas) 1
14. Η απόφαση (Μαρία Νικολάου) 5
15. Σκέψεις... ταξιδιάρικες! (Marina Tsardakli) 4
16. Στο φως (Διονύσης Μάνεσης) 2
17. Το αόρατο νήμα της ζωής. (Ανέσπερη) 2
18. Αχ Μαργαριταρένια (Memaria) 12
19. Ψηλά (Mia) 1
20. TO ΓΡΑΜΜΑ (Σμαραγδάκι- Ρούλα) 5
21. ΤΟ  ΟΝΕΙΡΟ….. (Κλαυδία) 1
22. Και ο Θεός είπε.... (marypertax) 10
23. ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΕΙΜΗΛΙΟ  (Pippi) 5
24. Πίθηκος (georgia vasiliou) 12
25. Με τον ...Λεβιέ για Εξάρτημα  (Giannis Pit) 13
26. Νούφαρο ριζώνω  (αννετά...κι) 25

Η νικήτρια του παιχνιδιού θα λάβει ένα συμβολικό δώρο, ενώ το επόμενο "Παίζοντας με τις λέξεις" θα ανοίξει πανιά τον Νοέμβριο!

Και κάτι τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό!

Προσπάθησα να είμαι όσο πιο προσεκτική γίνεται, μα αν δείτε να μου έχει διαφύγει κάποιο λάθος σας παρακαλώ πολύ να με ενημερώσετε!

Για άλλη μια φορά σας ευχαριστώ πολύ για όλα!

Περισσότερα για το "Παίζοντας με τις λέξεις" μπορείτε να διαβάσετε εδώ!