Το κορίτσι με το κόκκινο παλτό (Kate Hamer)

"Η Κάρμελ πάντα ήταν διαφορετική. Η μητέρα της η Μπεθ, προσφάτως χωρισμένη, αγωνιά για την ιδιομορφία της κόρης της, καθώς προσπαθεί να ξαναχτίσει τη ζωή τους.

Όταν πάνε με τη μικρή σε ένα τοπικό φεστιβάλ αφήγησης, ο χειρότερος φόβος της Μπεθ θα γίνει πραγματικότητα. Η Κάρμελ εξαφανίζεται.

Η Μπεθ δεν μπορεί να δεχθεί το ενδεχόμενο ότι η κόρη της έχει χαθεί για πάντα και αγωνίζεται για την ανεύρεσή της. Στο μεταξύ η Καρμέλ ξεκινά ένα ταξίδι τόσο απίστευτο όσο και τρομακτικό. Θα καταφέρει να κρατήσει τη θύμηση της μητέρας της ζωντανή;"

Αυτά έγραφε το οπισθόφυλλο και όλα έδειχναν πως ο χειρότερος φόβος κάθε γονιού, αλλά και κάθε παιδιού θα έδιναν μια συναρπαστική ιστορία, με την αγωνία να φουντώνει σελίδα τη σελίδα, για να σε κάνει να διαβάζεις όλο και πιο γρήγορα. Μια αγωνία που θα σου σφίγγει την καρδιά μέχρι και το τέλος.

Το ψυχολογικό θρίλερ της Hamer έχει ένα κορίτσι που θυμίζει αμυδρά την Κοκκινοσκουφίτσα, έχει μια μάνα, και μια αναζήτηση που γίνεται στόχος ζωής.

Στο εξώφυλλο έχει κόκκινα παπούτσια και ίσως φαίνονται λάθος με μια πρώτη ματιά, αφού για κόκκινο παλτό λέει ο τίτλος, μα κάποια κόκκινα παπούτσια άφησαν χνάρια στο βιβλίο.

"Κανείς δεν σου λέει πως θα είναι όταν θα κάνεις παιδί.

Κανείς δεν σου λέει πως θα ανησυχείς συνέχεια, ένας κόσμος ανησυχίας που δεν τελειώνει ποτέ.

Πως κρατάνε τη μοίρα σου, την επιβίωσή σου στα χέρια τους, ενώ πριν ήσουν ελεύθερος, ελεύθερος και δεν το ήξερες.

Πως αν τους συμβεί κάτι θα καταστραφείς κι εσύ...."

Η συγγραφέας χαράζει ανεξίτηλα την αγωνία της μάνας.

Τις σκέψεις της που ακολουθούν τα ίδια και τα ίδια μονοπάτια κάνοντας συνεχώς κύκλους γύρω από τον πόνο και μια ενοχή που έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο μιας παράλογης κατάστασης που δε θα έπρεπε να συμβεί ποτέ.

Κάθε ίχνος ελπίδας που γεννιέται, γρήγορα πεθαίνει, για να έρθει η σκοτεινιά ακόμα πιο βαριά να βάλει πάλι στη σειρά τον ίδιο αμείωτο πόνο, την ίδια αφάνταστη αγωνία, τις ίδιες μαύρες σκέψεις και να τα αφήσει να παίρνουν από την αρχή τα ίδια μονοπάτια που δε βγάζουν πουθενά.

"Με κορόιδευε ο καιρός αυτή την εβδομάδα; Ήθελα χαλάζι να καίει τη γη, θύελλες να ξεριζώνουν δέντρα, κεραυνούς να σκίζουν τον ουρανό.

Ένα σημάδι -από κι εγώ δεν ξέρω ποιον και τι- ότι κάτι αφύσικο είχε συμβεί..."

Το κορίτσι από την άλλη ζώντας τη δική του αγωνία, παλεύει να μην ξεχάσει. Να κρατήσει μέσα της ζωντανή τη μορφή της μητέρας της, την αγάπη της.

Οι αναγνώστες γνωρίζουμε που είναι το κορίτσι.

Παρακολουθούμε την πορεία του συνεχώς.

Η αφήγηση άλλωστε είναι διαδοχική και μας πάει από τον ένα κόσμο στον άλλο, από τη μια σκληρή πραγματικότητα στην άλλη, ενώ η Μπεθ και η Κάρμελ βιώνουν τους πόνους τους τόσο μακριά η μια από την άλλη.

Και τα χρόνια περνούν...

Το κορίτσι με το κόκκινο παλτό κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και η μετάφραση είναι της Βάσιας Τζανακάρη.