ΟΧΙ...

...δε θα πω στην αγάπη, 

δε θα αρνηθώ τη χαρά, 

ούτε την ευτυχία.

Θα πω ναι στο χορό, 

στην ομορφιά,

στο χαμόγελο,

σε εκείνο το ξημέρωμα που ροδίζει τον ουρανό, ενώ το φεγγάρι στέκεται ακόμα φρουρός μιας νύχτας που πέρασε...

Θα συνεχίσω να απολαμβάνω το διάβασμα,

και τις μικρές καθημερινές χαρές,

Δε θα πω όχι στη ζωή!

Θα πω όμως ΟΧΙ σε όλα τα άλλα!

Σε όλα όσα μας πληγώνουν και μας πονούν.

Σε όσα μας στερούν την ελπίδα και τα όνειρα.

Όχι στην κατοχή των ζωών μας από όσους καπηλεύονται το μέλλον μας και το ξεπουλάνε φτηνά στις αγορές που θησαυρίζουν στην πλάτη μας.

Όλοι αυτοί σήμερα θα σταθούν εκεί στην εξέδρα των επισήμων, σαν γύφτικα σκεπάρνια θα καμαρώνουν, δε θα ντραπούν ούτε λίγο για όσα έφαγαν κι όσα ξεπούλησαν.

Κι εκείνα τα άμοιρα παιδιά που θα παρελάσουν, θα είναι αναγκασμένα να τιμήσουν τους προδότες της χώρας τους.

Το μεσημέρι οι επίσημοι θα φάνε με δικά μας έξοδα σε χλιδάτα εστιατόρια και αργότερα θα ξαπλώσουν τα άθλια σαρκία τους σε αναπαυτικά στρώματα.

Ίσως βγουν και σε εκπομπές lifestyle να δηλώσουν πως κι αυτοί δυσκολεύονται να πληρώσουν το χαράτσι και να μας δουλέψουν με στυλ.

Τα δικά μας παιδιά θα γυρίσουν σε σπίτια που παλεύουν σκληρά για την επιβίωση και τα δικά τους στην ασφάλεια που δίνει το χρήμα.

Αυτός ο πόλεμος έχει καιρό που άρχισε και πολεμάμε ο καθένας με ό, τι βρει για να αντέξουμε!

Δεν είναι που δεν τιμώ τους ήρωες του 40.

Είναι που υποψιάζομαι πως οι καιροί θα φέρουν κι άλλους ήρωες.

Αν δεν είμαστε εμείς, θα είναι αυτοί που γεννήσαμε για να ζήσουν κι όχι για να θυσιαστούν.