Σελίδες

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2020

Ενοικιάζεται


- Η αγγελία είναι σαφέστατη. Το τριάρι, πλήρως ανακαινισμένο παρακαλώ, είναι τεράστια ευκαιρία, είπε ενθουσιασμένη η Κάτια.
- Το κτίριο πάσχει λίγο, αλλά στις εποχές που ζούμε κάνουμε κι εκπτώσεις, απάντησε ο Κώστας, που δεν είχε πειστεί απόλυτα με την αγγελία. 

Τώρα που στέκονταν έξω από την παλιά πολυκατοικία τους είχε πιάσει μεγάλη αγωνία. Η Κάτια παρέμενε αισιόδοξη, ο Κώστας όμως διατηρούσε τις επιφυλάξεις του.
Είχαν δει αμέτρητα σπίτια μέχρι τώρα και κανένα δεν πλησίαζε εκείνο των ονείρων τους, όχι βέβαια ότι έψαχναν για κάτι τέτοιο, ενώ οι τιμές τους άνετα γίνονταν ο μεγαλύτερος εφιάλτης τους.
Λίγη ώρα μετά, και αφού είχαν τριγυρίσει στο πολλά υποσχόμενο τριάρι, έπαιρναν το δρόμο για το σπίτι που έπρεπε να εγκαταλείψουν λόγω ιδιοκατοίκησης, πλήρως απογοητευμένοι.

-Μα να μην έχει ντουλάπια στην κουζίνα, ξεθύμανε πρώτη η Κάτια. Τι να σου κάνει ένα ντουλαπάκι τόσο δα; Ωραία ανακαίνιση έκανε ο τύπος. Πάλι καλά που είχε νεροχύτη δηλαδή.
- Το ενοίκιο όμως ήταν υπερλούξ, δεν μπορείς να πεις, συνέχισε ο Κώστας.
- Μας βλέπω να ψάχνουμε ως τα βαθιά μας γεράματα και άκρη να μη βγάζουμε. Ας κοιτάξουμε πάλι εκείνο το δυάρι που είδαμε χτες.
- Μα εκείνο δεν έχει ούτε τα στοιχειώδη. Ούτε μια ντουλάπα! Άσε που και ο ιδιοκτήτης του  θεώρησε υπερβολή και τον απορροφητήρα. Χώρια που ο γενικός διακόπτης του σπιτιού είναι στο διπλανό διαμέρισμα. Αυτό πάλι; 
Ωραία κύριος! Αποφάσισες να κάνεις το ένα δύο. Κάνε τα, αλλά βάλε και δυο διακόπτες και δύο ντουλάπες και δυο απορροφητήρες, που ύψωσες απλώς το τοίχος του Βερολίνου. Πάλι καλά δηλαδή που δεν το χώρισε και με καμιά ταινία στη μέση, ή με κιμωλία.

Δεν πρόλαβε να τελειώσει τα λόγια του και η Καίτη είχε διπλωθεί από τα γέλια. Απορούσε με τον εαυτό της, αλλά ξαφνικά της είχαν φανεί τόσο αστεία όλα αυτά.
Γέλασε κι ο Κώστας. Την έπιασε αγκαλιά και συνέχισαν το περπάτημα. Από πάνω τους δυο πουλιά έκοβαν βόλτες ξέγνοιαστα, προφανώς επειδή εκείνα δεν έψαχναν για σπίτι


Ήταν η συμμετοχή μου στην Φωτο-Συγγραφική Σκυτάλη που επιμελείται η Μαίρη, ενώ τη σκυτάλη μου την έδωσε η Μαρία μαζί με την υπέροχη φωτογραφία και τη λέξη "πολυκατοικία".
Σας ευχαριστώ πολύ και τις δυο!

30 σχόλια:

  1. Μαρία μου,
    επιστροφή στον κοινωνικό ρεαλισμό με το μικρό διήγημά σου. Και γέλασα και πικράθηκα αλλά και να! Λες και διάβαζες τη σκέψη μου όλες αυτές τις μέρες. Όντας σε μια βαρύθυμη διάθεση, περίπου με ανάλογο θέμα με το δικό σου, κοίταζα τον Άρη τον σκύλο μας. Και έλεγα. Δες τα ζώα πόσο απλοϊκά ζουν. Με στοιχειώδεις ανάγκες, χωρίς ματαιοδοξία, χωρίς αποκλεισμούς.
    Γέλασα πολύ με τα ...αδιέξοδα του ζευγαριού στην αναζήτηση σπιτιού. Γιατί είναι τόσο μα τόσο ρεαλιστικά τα αναφερόμενα που σε κάνουν, από τη μια να εξοργίζεσαι με τις απαιτήσεις ιδιοκτητών αλλά και να χαμογελάς έστω και αμήχανα.
    Πολύ όμορφο, πολύ καθημερινό μα συνάμα αληθινό.
    Και από ότι κατάλαβα, εδώ τελειώνει ο κύκλος μας στην 4η Σκυτάλη; Μάλλον ε.
    Ωραία.
    Στέλνω φιλιά Μαρία μου και περιμένουμε το ...."Παίζοντας με τις λέξεις"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η δημιουργία του κάθε σπιτικού συνοδεύεται από όνειρα. Η ιστορία σου εκτυλίσσεται ρεαλιστικά με μια δροσερή διάθεση θίγοντας και την νοοτροπία τα κλουβιά να κοστολογούνται σαν σουίτες, κι ο καθένας να προσπαθεί να στριμώξει αυτά τα όνειρα όπως καλύτερα μπορεί. Σ' ευχαριστώ Μαρία μου για την συμμετοχή σου που με αυτήν σήμανες και το τέλος της τέταρτης σκυτάλης μας! Να είσαι καλά τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαρία μου αυτή την ιστορία την έχω ζήσει.....μάλιστα 3 φορές !!!Η εμπειρία μου έχει αφήσει τραύματα.....χάρηκα που το ζευγάρι της ιστορίας σου το αντιμετώπισε με χιούμορ !!! Ετσι σηματοδότησες το τέλος της σκυτάλης με ένα ρεαλιστικό και πολύ σύγχρονο αφήγημα...Περιμένω το Παίζοντας με τις λέξεις και τη νέα σκυτάλη.....Μην ξεχάσετε να με ξεκουνήσετε !!!Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ πόσο τους νιώθω!!
    Πολύ όμορφη και διαφορετική η συμμετοχή σου Μαρία μου! Έτσι να θίγουμε και πιο ρεαλιστικά θέματα.

    Ωραίο κλείσιμο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κλασσική περίπτωση! Είμαι σχεδόν σε τέτοια φαση. Για αυτό και διάλεξα αυτή την φωτογραφία. Λες και το ηξερες.
    Για μένα τα όνειρα θέλουν όμορφο περιτύλιγμα. Όπως θεωρεί ο καθείς το "όμορφο". Οπότε το σπίτι μας θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν στα μέτρα μας.
    Πολύ ωραίο Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Να πω ότι δεν το έχω περάσει, ψέματα θα πω! Τους καταλαβαίνω τόσο πολύ, που σφίχτηκε η ψυχή μου έτσι όπως μου έφερε η ιστορία σου τις αναμνήσεις αυτές σε πρώτο πλάνο, Μαρία μου! Πόσο ρεαλιστικό και πόσο διαχρονικό. Αυτό που έζησα πριν είκοσι χρόνια να το διαβάζω σήμερα και να διαπιστώνω πως όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν...
    Μπράβο σου που έθιξες το θέμα με τέτοιο όμορφο τρόπο!
    Φιλιά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μαρία καλημέρα..
    Αχ Μαρία πως φαίνεσαι ότι προσπάθησες πολύ για να το κάνεις πιο λογικό και όμορφο.. Μαρία η πραγματικότητα είναι πιο σκληρή , ο φοιτητόκοσμος αναστενάζει..!!! Και δεν κάνω πολιτική με το αναφέρω ότι η εποχή Μητσοτάκη έχει διανθιστεί με ακραία φαινόμενα.. Ανέβασαν (προτάσσοντας τις υποσχέσεις Μητσοτάκη για μελλοντική ανάπτυξη) τις τιμές των ακινήτων στο κατακόρυφο δίχως να υπάρχουν ξένοι αγοραστές (1000 τεμάχια τον χρόνο λένε οι στατιστικές πωλούνται στους ξένους «επενδυτές») και δίχως να υπάρχει έστω ελάχιστη αύξηση μισθών.. Τα ενοίκια σκέτη περιπέτεια και όχι μόνο σε αυτούς που θέλουν να νοικιάσουν.. Δίνει ο άλλος 450 ευρώ.. Τελειώνει το ενοικιοστάσιο στα δύο χρόνια αξιώνει 500 ευρώ , αλλιώς ψάξε για σπίτι.. Εντάξει του λέει ο άλλος (που θα πάει θα το πάρει το πτυχίο ο μικρός..). Βλέπει ο ιδιοκτήτης ότι υπάρχει ανάγκη στη μέση και επανέρχεται , απαιτεί ανερυθρίαστα 550.. Του ανεβαίνει και του ενοικιαστή το αίμα στο κεφάλι και σκέφτεται φωναχτά και αγανακτισμένα.. «Θα στο αγοράσω τον Μάιο που θα στο βγάλει στον πλειστηριασμό ο Μητσοτάκης (η Τράπεζα) , και δεν θα έχω και τύψεις..».
    Φαύλος κύκλος με πολιτικές τύπου Αδώνιδος (ζημιογόνα για την οικονομία η προστασία της πρώτης κατοικίας..) , και πολίτες στα όρια τους..
    # Μαρία τελικά αυτά τα θέματα που αφορούν τη Κοινωνία καλό είναι να αναδεικνύονται και να συζητούνται από την ομάδα..
    # Μαρία επειδή έχεις υπέροχες φωτογραφικές εμπνεύσεις κάνε μας μια ανάρτηση με όμορφες φωτογραφίες σου όπως μας έχεις συνηθίσει να φτιάξει η διάθεση μας.. Βάλε και τη λέξη «φωτογραφία» στο επόμενο δρώμενο να μυρίσουμε λίγο Άνοιξη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συνυπογράφω τις σκέψεις σου και συμφωνώ με την πρότασή σου Τάσο. Καλησπέρα.

      Διαγραφή
  8. Έξοχο στόρυ, με τον επίλογο να μας κλείνει το μάτι με νόημα.
    Όλος ο παραλογισμός της εποχής μας (κακοτεχνίες, ακρίβεια και τα όνειρα ενός νέου ζευγαριού να στεγάσουν τα όνειρά τους) στην υπέροχη ιστορία σου.
    Μπράβο Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ζηλεύω τα πουλιά που φτιάχνουν την φωλιά τους μέσα σε λίγες μέρες όπου θέλουν, που ταξιδεύουν χωρίς διαβατήριο, που ζουν με λίγα, που είναι ελεύθερα.
    Έκλεισες με τον καλύτερο τρόπο την φωτο-συγγραφική σκυτάλη αναδεικνύοντας ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα όπως αυτό της στέγης.
    Φιλιά Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μαράκι, πόσο εύστοχο και πόσο ταίριαξε με την φωτό!!!! Και το κλείσιμο του ματιού, που γράφει και η Μαρία, που πάντα μου αρέσει και νομίζω σου πάει!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πόσο ρεαλιστικό και αισιόδοξο μαζί!! Ναι είναι φοβερό τι ζητούν οι ιδιοκτήτες. Έχω πρόσφατη εμπειρία με της κόρης μου το σπίτι που βρήκε να νοικιάσει και που έριξε και χρήματα σε σπίτι που δεν είναι δικό της...
    Πόσο όμορφα ερμήνευσες αυτήν τη φωτογραφία και έκλεισες τη σκυτάλη μας όπως την άρχισες με την φωτογραφία σου
    Μπράβο Μαράκι μου
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ενα μεγαλο θέμα αυτό της στεγης Μαρία μου που ταλανίζει πολύ κόσμο..και εσύ το έδωσες απο την πραγματική του πλευρά με την συμμετοχή σου..
    Μου αρεσε ομως που στο τέλος τα γέλια τους αλάφρυναν την απογοήτευση τους..με πολύ ωραιο τρόπο έκλεισες την σκυταλη...καλη συνέχεια σε ότι κανεις.. καλο μηνα Μαρία μου φιλιάαααα!!😊😊

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μαρία μου, πόσο ωραίο θέμα θίγεις! Τα σημερινά σπίτι που ενοικιάζονται ή θα είναι πανάκριβα ή θα τους λείπουν ακόμη και τα στοιχειώδη. Μου αρέσει πολύ ο κωμικοτραγικός τρόπος που περιγράφεις την κατάσταση. Θερμά συγχαρητήρια, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Βρε Μαρία μου ποσό όμορφο απλό και καθημερινό;;; Το λάτρεψα!!!
    Σέ φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Χαίρομαι κατ' αρχάς γιατί καιρό είχα να σε διαβάσω και διάβασα ένα κείμενο που είχε την σφραγίδα της me-Μαρίας, του μικρού καραβιού που δεν αφήνει τίποτα να του ξεφύγει!
    Μπράβο για την συμμετοχή σου που ανέδειξες γλαφυρά τα κακώς κείμενα!
    ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Και ήταν περιστέρια! Πάω στοίχημα. Δικά μου είναι αυτά. Έκοβαν βόλτες ξένοιαστα γιατί το έστησαν πάλι το σπιτικό τους στο μπαλκόνι μου, πίσω από το σώμα του αιρκοντίσιον! Ναι, έτσι ακριβώς.
    Όσο για το ζευγαράκι της ιστορίας, είμαι σίγουρη, πως θα το θυμάται όλο αυτό μετά από χρόνια και θα χαμογελάει ευτυχισμένο. Μικρές καθημερινές ταλαιπωρίες που ο χρόνος τις ντύνει με πολλή-πολλή νοσταλγία.
    Είδες τι μου έκανε η ιστορία σου; Με συγκίνησε!
    Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου Μαρία μου.
    Σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μεγάλο πρόβλημα τα σπίτια Μαρία μου.
    Πρόβλημα και για την άλλη πλευρά, των ιδιοκτητών.
    Όσο και να περιποιηθείς ένα σπίτι, τις περισσότερες φορές το παίρνεις πίσω σε κακά χάλια, πίστεψε με και δεν υπάρχει καμία υποστήριξη κι ασφάλεια.
    Το κείμενο σου πάντως, έκλεισε πολύ όμορφα κι έξυπνα τη σκυτάλη μας.
    Να είμαστε καλά να συναντηθούμε και πάλι σε κάποιο δρώμενο.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ένα αισιόδοξο τέλος για το δρώμενο. Το να μπορείς να χαμογελάς μέσα στις δυσκολίες, να βλέπεις την αστεία πλευρά μιας υπόθεσης που θεωρείται σοβαρή, θέλει αισιοδοξία. Και δύναμη ψυχής. Για να ζεις και να χαίρεσαι την κάθε στιγμή, όποια κι αν είναι αυτή.
    Καλή συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ακόμα και στα δύσκολα υπάρχουν στιγμές που μπορούμε να επιλέξουμε την αστεία πλευρά μιας κατάστασης,
    να κλέψουμε μια ανάσα και δυο χαμόγελα και να πάμε παρακάτω.
    Λέγεται κουράγιο και είναι ίδιον της ανθρώπινης φυσης.
    Φιλιά πολλά Μαρία μου, καλή σου εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Did you hear there is a 12 word sentence you can say to your man... that will trigger intense emotions of love and instinctual appeal to you buried inside his heart?

    That's because hidden in these 12 words is a "secret signal" that fuels a man's instinct to love, cherish and guard you with all his heart...

    12 Words Will Fuel A Man's Love Instinct

    This instinct is so hardwired into a man's brain that it will drive him to work harder than ever before to build your relationship stronger.

    As a matter of fact, fueling this all-powerful instinct is so binding to getting the best possible relationship with your man that the instance you send your man one of the "Secret Signals"...

    ...You'll soon notice him expose his soul and mind for you in such a way he's never experienced before and he'll recognize you as the only woman in the galaxy who has ever truly fascinated him.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Χριστός Ανέστη Μαρία μου χρόνια πολλα ελπίζω να εισαι καλά περασα να σου αφήσω τις ευχές μου..και να δώ τι κάνεις.. την αγάπη μου φιλιαα!!!!🌺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Χρόνια πολλά ΜΑΡΊΑ ΜΟΥ για την γιορτή σου να είσαι πολύχρονη ελπίζω να είσαι καλά μας λείπεις .. την αγάπη μου πάντα.. !!!💐

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Από την μέρα που έγινα γιαγιά, έχω αραιώσει και τις αναρτήσεις μου και τις επισκέψεις μου στην μπλογκογειτονιά. Τώρα που πέρασα από εσένα, βλέπω πως έχεις κι εσύ πολύ καιρό να 'εμφανιστείς'.
    Εύχομαι να είσαι καλά, Μαρία μου, και να σε ξαναδούμε και να σε ξαναδιαβάσουμε σύντομα!
    Φιλάκια πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Γέλασα, πολύ καλό.
    Κι ο τίτλος μού θίμισε ένα άλλο πολύ αγαπημένο: ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ
    Διαβάζω πιο πάνω πως δεν είναι αστείο, υποφέρει ο φοιτητόκοσμος. Και όχι μόνο, θα έλεγα.Το ξέρουμε.
    Γι αυτό και το χρειαζόμαστε να γελάμε πού και πού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Καλή χρονιά με υγεία, αξιοπρέπεια, ψυχή βαθιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Πέρασα να αφήσω έναν χαιρετισμό.
    Καλό καλοκαίρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. What a delightful story! Your description captures the mix of frustration and humor perfectly. It’s heartwarming to see Katia and Kostas find a moment of levity despite the challenges. Those carefree birds are a lovely metaphor for their eventual resolution. Thanks for sharing this!

    Invited to read my new style post: (https://www.melodyjacob.com/2024/08/uoozee-church-outfit-review.html)

    ΑπάντησηΔιαγραφή