Σελίδες

Κυριακή 11 Μαρτίου 2018

Ζούσαμε πάντα σ' ένα κάστρο, Shirley Jackson


"Το Amanita Phalloides" είπα, "έχει τρία διαφορετικά δηλητήρια. Το ένα είναι η αμανιτίνη,που λειτουργεί αργά και είναι η πιο ισχυρή. Το άλλο είναι η φαλλοτοξίνη, που λειτουργεί ακαριαία, και υπάρχει και η φαλλίνη που καταστρέφει τα ερυθρά αιμοσφαίρια, παρόλο που είναι το λιγότερο ισχυρό από τα τρία. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται επτά με δώδεκα ώρες μετά τη βρώση και σε μερικές περιπτώσεις μετά από είκοσι τέσσερις ή σαράντα οχτώ ώρες. Τα πρώτα συμπτώματα είναι δυνατοί πόνοι στην κοιλιά, κρύος ιδρώτας, εμετός..."

σελ. 123

Όλοι χτίζουμε γύρω μας ένα κάστρο. 
Βάζουμε μέσα όσους και όσα αγαπάμε, και υψώνουμε νοερά τείχη που θέλουμε να πιστεύουμε ότι μας προστατεύουν από το κακό. Το κακό που θα μπορούσε να προκαλέσει ένας άσχετος, ένας περίεργος, ένας πέρα για πέρα παρείσακτος επισκέπτης.
Η αίσθηση ότι ο τίτλος του βιβλίου της Shirley Jackson, είχε μια ακλόνητη λογική, ότι περιείχε μια απόλυτα συνηθισμένη κατάσταση, ένα αντίδοτο στα άσχημα που γίνονται εκεί έξω από τα "κάστρα" μας, γρήγορα διαλύθηκε σαν ατμός, γιατί το κακό είχε ήδη πλήξει ετούτο το κάστρο και το είχε πλήξει από μέσα.
Δεν ήταν μανιτάρι αυτό που σκόρπισε το θάνατο σχεδόν σε όλα τα μέλη της οικογένειας Μπλάκγουντ, αλλά το αρσενικό που καλά κρυμμένο στη ζάχαρη έστειλε όσους την πασπάλισαν πάνω στα βατόμουρα στον τάφο.
Γλίτωσαν μόνο η Μέρικατ που ήταν τιμωρημένη στο δωμάτιό της, η αδερφή της Κόνστανς, που κατηγορήθηκε για το φονικό, και ο θείος Τζούλιαν που δεν έφαγε πολλή ζάχαρη, αλλά το αρσενικό δεν τον άφησε χωρίς πληγές. 

Σε τούτο το μυθιστόρημα που χαρακτηρίζεται ως αριστούργημα γοτθικού σασπένς και δικαιολογεί απόλυτα το χαρακτηρισμό του, αφού βάζει τον αναγνώστη σε μια ατμόσφαιρα που τον καθηλώνει, με το μυστήριο να αναδύεται πίσω από κάθε περιγραφή, πίσω από κάθε πρόταση, χωρίς να χρησιμοποιεί περιττά τεχνάσματα για να εκβιάσει συναισθήματα ή να προκαλέσει αγωνία, όλα έρχονται θαρρείς φυσικά. Σαν μια άγρια καταιγίδα!


"Μέρικατ είπε η Κόνι, θέλεις ένα τσάι να πιεις;
Α, όχι είπε η Μέρικατ, δηλητήριο θες να πεις.
Μέρικατ, είπε η Κόνι, θες να πας να κοιμηθείς;
Πέρα εκεί στα μνήματα, στα τρία μέτρα εννοείς."

Η Μέρικατ αναγκάζεται να έρχεται αντιμέτωπη με το χωριό δυο φορές την εβδομάδα που κατεβαίνει ως εκεί για να κάνει τα ψώνια.
Οι χωρικοί τους μισούν, και τα παιδιά τους βάζουν όλο αυτό το μίσος στους στίχους που φωνάζουν με ρυθμό στη Μέρικατ  όταν περνά μπροστά τους. Αυτή εύχεται να ζούσε στο φεγγάρι, σκέφτεται πόσο όμορφα θα ήταν εκεί. Σκέφτεται όμως και πόσο θα ήθελε να δει αυτά τα παιδιά να πέφτουν νεκρά. 
Το μόνο που θέλει είναι να διατηρήσει αδιατάρακτη τη ζωή τους και σκαρφίζεται συνεχώς ξόρκια που νομίζει ότι θα την προστατέψουν. Φτιάχνει μικρά φυλαχτά και τα παραχώνει εδώ κι εκεί. Μια κούκλα θαμμένη στον αγρό, ένα κουτί με ασημένια νομίσματα στο ρέμα, ένα βιβλίο να κρέμεται από ένα δέντρο. Μια στο τόσο τα επιθεωρεί για να βεβαιωθεί ότι όλα μένουν ως έχουν.

Η Κόνστανς δε φεύγει ποτέ από το σπίτι. Ασχολείται με τον κήπο της κι εξακολουθεί να ετοιμάζει τα γεύματα των εναπομεινάντων, παρότι είχε κατηγορηθεί κάποτε για τη δηλητηρίαση των υπόλοιπων μελών της οικογένειας, ενώ ο άρρωστος θείος Τζούλιαν ασχολείται συνεχώς με την καταγραφή των γεγονότων εκείνης της μοιραίας μέρας.

Όλα κυλούν ήρεμα, όσο ήρεμα μπορούν να κυλούν τα πράγματα όταν τα σκιάζει ένα πολλαπλό φονικό, ώσπου η Μέρικατ ανακαλύπτει ότι ένα από τα ξόρκια της δεν είναι πια στη θέση του. Το καταγράφει ως κακό οιωνό και όλα δείχνουν ότι είναι, αφού γρήγορα θα δεχτούν μια επίσκεψη που θα ταράξει την ηρεμία τους. Όσα θα εξελιχθούν από κει και μετά είναι όλα όσα φοβούνται.



Το "Ζούσαμε πάντα σ' ένα κάστρο" είναι ένα βιβλίο με απρόσμενο βάθος που δε στέκεται στο προφανές. Η ανθρώπινη φύση, κυρίως το κακό που κρύβεται μέσα της, φανερώνεται εδώ με πολλούς τρόπους. Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί. Υπάρχει μόνο το κακό που προσπαθεί να βρει τρόπους να εκφραστεί. Κανένας δεν είναι απόλυτα αθώος και κανένας ακριβώς ένοχος και όλα δείχνουν πως η κοινωνία μπορεί εύκολα να γίνει όχλος που τον τυφλώνει το μίσος

Συγγραφέας: Shirley Jackson
Μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη
Σελίδες: 248
Τίτλος πρωτοτύπου: We have always lived in the castle
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Ημερομηνία έκδοσης: 03/10/2016

19 σχόλια:

  1. Πολύ ενδιαφέρον φαίνεται το βιβλίο που παρουσιάζεις Μαρία μου!
    Δεν το είχα υπόψιν μου και σ' ευχαριστώ μια και είμαι βιβλιοφάγος.
    Τελικά όλοι δεν ζούμε σ' ένα 'κάστρο';;
    Ολοι δεν νομίζουμε πως είμαστε προστατευμένοι;..

    Πολλά φιλάκια και καλή Κυριακή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και είναι και ενδιαφέρον και συναρπαστικό!!
      Παλεύουμε για να είμαστε προστατευμένοι, αλλά δεν το καταφέρνουμε πάντα!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  2. Μαρία......!
    με εξιτάρισες......! χοντρά μάλιστα.....!
    γοτθική ατμόσφαιρα με τον θάνατο και το έγκλημα να σέρνεται σε ένα κάστρο. Μιλάμε η απόλυτη ίντριγκα και το μυστήριο.
    Εξοχη παρουσίαση. Το κρατώ οπωσδήποτε στη λίστα μου Μαρία.
    Καλή Κυριακή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Γιάννη μου!
      Κάστρο ακριβώς δεν είναι, αν και πρόκειται για ένα μεγάλο σπίτι...
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  3. Το θέλω - το θέλω - το θέλω! Φαίνεται υπέροχο, κι η παρουσίασή σου ιντριγκάρει άγρια, Μαρία μου. Θεωρώ δύσκολο το να κάνεις μια αφιέρωση σ' ένα βιβλίο. Να διαλέξεις πού θα σταθείς και πώς, να δώσεις ερεθίσματα, αλλά δοσμένα έτσι που δεν θα κάψεις την ιστορία του. Κι εσύ το 'χεις, και φαίνεται και τόσο απλό στα χέρια σου. Ειλικρινά, χαίρομαι να σε διαβάζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Ναι, το βιβλίο είναι υπέροχο και διαβάζεται απνευστί!

      Διαγραφή
  4. Πολύ ενδιαφέρον το βρίσκω και το σημειώνω! Πάρα πολύ ωραία παρουσίαση του βιβλίου Μαρία μου! Πολλά φιλιά καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαίρη μου!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  5. Μου αρέσουν τέτοια βιβλία Μαρία μου.
    Όλο αγωνία και μυστήριο.
    Ελπίζω να βρω χρόνο να το διαβάσω.
    Καλή συνέχεια και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι σίγουρη ότι θα σου αρέσει πολύ Ρένα μου!
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  6. Λοιπόν άκου να δεις, το φθινόπωρο, κι αφού είχα "τσακίσει" καμιά εικοσαριά βιβλία όλο το καλοκαίρι, άρχισα να αγοράζω βιβλία με μανία για να μην..βαλτώσω -αναγνωστικά- φθινοπωριάτικα, κάτι που μου συμβαίνει συνήθως. Κι έτσι πλάκα πλάκα, προμηθεύτηκα πάνω από δέκα βιβλία (!) μεταξύ των οποίων κι αυτό που προτείνεις, γι αυτό και σε διάβασα "στο πόδι" για να μην μου φανερωθεί καμία λεπτομέρεια τού βιβλίου! Άρα έχω κι εγώ να..ζήσω προσεχώς "σε ένα κάστρο"! Οι φωτό πολύ όμορφες ✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα προσέχω στις παρουσιάσεις να μην φανερώνω πολλά για να μην ¨καίω" το βιβλίο...κρύβω λόγια όπως λένε...χαχα!
      Περιμένω να το διαβάσεις και να μου πεις τη γνώμη σου!
      Σε ευχαριστώ πολύ!!

      Διαγραφή
  7. Πολύ ενδιαφέρον. Με κάνεις να το βάλω στη λίστα μου.
    Είσαι φοβερή στις παρουσιάσεις στο έχω ξαναγράψει ναι;
    Πολύ όμορφη εξάπτει και το ενδιαφέρον και τη φαντασία. Με μικρές δόσεις μας έκανες να πάμε βιβλιοπωλείο προσεχώς.
    Να σαι καλά και σ'ευχαριστούμε για τον πλουτισμό της λίστα μας από βιβλία
    Να σε ενηνερώσω κιόλας ότι το μπλογκ μου όπως παρουσιάζεται στα φιλικά μπλογκ στη λίστα ιστολογίων που παρακολουθούν οι φίλοι και εσύ φυσικά, δείχνει παλιά ανάρτηση και όχι τις νέες. Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχε το υπόψιν
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Άννα μου!
      Να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  8. Με τέτοια "περιποίηση" και μερακλίδικη παρουσίαση, και προσπέκτους του ΙΚΕΑ να πρότεινες, θα τρέχαμε να το βρούμε ρε Μαράκι.
    Για να είμαι ειλικρινής, αυτή η ασπρόμαυρη φωτογραφία με το σεμεδάκι και το μαργαριτο-μπουκετάκι, έκλεψε την παράσταση. Όσο για το βιβλίο, είναι το είδος που αγαπάω και βάζω παραγγελία.
    Να'σαι καλά ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου είμαι σίγουρη ότι θα το απολαύσεις!
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Κι εσύ να είσαι καλά!!

      Διαγραφή
  9. Ω! Φαίνεται πολύ πολύ δυνατό βιβλίο!
    Από αυτά που άρχισα να αγαπώ από πέρυσι το καλοκαίρι...
    Μιλ μερσί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή