Από το A ως το Z κι ακόμα παραπέρα...

Αύγουστος ήταν και πέρασε, Αύγουστος ήταν και πάει!

Καλό Σεπτέμβριο να έχουμε!

August 20: T...tree

August 21: U...umbrellas

August 22: V...vegetable...εν ολίγοις κολοκύθι(α) σήμερα!

August 23: W...water

August 24: X...

August 25: Y...yellow

August 26: Z...zen

August 27: 1...one butterfly

August 28: 2 (two...sleeping beauties!) 

August 29: 3...three rocks

August 30: 4

 August 30: 5

Οι δυο μικρές

Οι δυο μικρές 

Αγάπης σπόρος έπεσε στα άγουρα τα χρόνια

και δυο μικρές τον φρόντισαν με παιδικά χεράκια.

Έτσι γεννήθηκε αγνά μία βαθιά φιλία,

ρίζωσε μέσα την καρδιά, άνθισε με τραγούδια

και  στη χαρά του παιχνιδιού, έδεσε  μ' αρμονία.

Στο πείσμα δοκιμάστηκε, βαπτίστηκε στο κλάμα,

μα  ένα χαμόγελο γλυκό, ένα απλωμένο χέρι,

τα σύννεφα όλα έδιωχνε και στέγνωνε το δάκρυ.

Μεγάλωσαν οι δυο μικρές, χωρίστηκαν οι δρόμοι, 

ταξίδεψαν σε πέλαγα, κρύφτηκαν σε παρέες.

Σαν σμίγουν όμως πάντοτε τα χνάρια ακολουθούνε.

Τα ίχνη όλα ψηλαφούν που άφησαν στον κόσμο

και ξεκινούν απ' τα παλιά, εκείνα τα δικά τους.

Θυμούνται τα παιχνίδια τους, κούκλες, μπαλόνια, τόπια

θρανία που μοιράστηκαν, φίλους, δασκάλους, λόγια

και σε νυχτέρια στην ακτή κρύβουν τα μυστικά τους.

Γεύονται πάλι απ' την αρχή όσα θα τις ενώνουν

Τι κι αν τις χώρισε η ζωή, αυτές κι αν μεγαλώνουν;

Μια γεύση από βανίλια, μια μυρωδιά βιβλίου

μια ροζ τριανταφυλλιά κι ένα ανθισμένο κρίνο

θα τις γυρνάει στα παλιά, σ' όσα μαζί αγαπήσαν.

Κι όσα χώρια έζησαν, μοιράζονται κι εκείνα,

ομολογούν τα όμορφα και τα όνειρα που κάνουν,

ξορκίζοντας τα άσχημα εκεί πάνω στην άμμο.

Αυτή ήταν η δεύτερη συμμετοχή μου στο 17ο Συμπόσιο ποίησης που διοργάνωσε με επιτυχία η Αριστέα από το blog "Η ζωή είναι ωραία"
Θέλω να ευχαριστήσω όσους την ξεχωρίσατε και φυσικά να πω πολλά ευχαριστώ στην Αριστέα για την άψογη φιλοξενία!

Σκρόφες

Ο Λούρος Αιτωλοακαρνανίας είναι ένας σημαντικός υδροβιότοπος, που καταφέρνει να συνθέσει ένα τοπίο ασυνήθιστο, σχεδόν εξωπραγματικό, αλλά ταυτόχρονα απίστευτα σαγηνευτικό, παρ' όλη την αγριάδα του. 

Ακόμα και το καλοκαίρι, όταν ο μακρύς δρόμος που οδηγεί στις παραλίες γεμίζει αυτοκίνητα, αρκεί μια ματιά στο αχανές τοπίο για να νιώσεις πως ετούτος ο τόπος μοιάζει πάντα  μοναχικός κι ας  μη μένει ποτέ μοναχός.

Πελεκάνοι, φλαμίνγκο, πελαργοί και πολλά άλλα πουλιά βρίσκουν εδώ ιδανικό καταφύγιο, ενώ άγρια άλογα χαίρονται την ελευθερία τους καλπάζοντας στις ερημιές. Αγελάδες περνάνε νωχελικά το δρόμο για να αλλάξουν βούρκο και όλα μοιάζουν να απλώνονται στο χώρο και στο χρόνο με τη λιμνοθάλασσα να μη θέλει λες να πει την τελευταία της κουβέντα και να σβήνει ανόρεχτα για να αφήσει στον απόηχό της αλμυρόβαλτους και λασποτόπια μέχρι που το πάνω χέρι παίρνουν τελικά δικαιωματικά οι αμμοθίνες με τη νερένια βλάστηση να παραχωρεί τη θέση της σε αρμυρίκια, πικροδάφνες, μυρτιές, ρείκια, θαλάσσια κρίνα. 

Η παραλία του Λούρου, στην οποία σχηματίζει το δέλτα του ο Αχελώος κι εκβάλει κι ο Εύηνος, δεν είναι παρά μια νησίδα μακριά σχεδόν 17 χιλιομέτρων. Διαθέτει οργανωμένη πλαζ, αλλά και απεριόριστες πιο "ερημικές" επιλογές όπως οι Σκρόφες, ή Παλιοπόταμος, μια σειρά από πολλές μικρές παραλίες με καταγάλανα νερά που διαχωρίζονται με βράχια.

Για να πάμε ως εκεί, στρίβουμε δεξιά πριν φτάσουμε στην οργανωμένη πλαζ και μέσα από ένα τοπίο που μοιάζει με εκείνο που διασχίζαμε ως τώρα, αλλά που επιφυλάσσει ωστόσο κι άλλες μικρές εκπλήξεις, σαν εκείνη την απότομη ανηφόρα που  σε φέρνει στον ελαιώνα που φύεται πάνω στα βράχια στην κορυφή του λόφου, τις μικρές γέφυρες και τον αλατένιο "δρόμο" που δημιουργείται από την αποστράγγιση των νερών δίπλα στον κακοτράχαλο δρόμο που απαιτεί αδιάλειπτη προσοχή.

Η θέα είναι εκπληκτική και αποζημιώνει με το παραπάνω όποιον φτάνει μέχρι εδώ. Μα η μεγάλη ανταμοιβή βρίσκεται στην πρώτη εκείνη βουτιά στα πεντακάθαρα δροσερά νερά!

Οι φωτογραφίες είναι από την τελευταία φορά που πήγαμε εκεί και που περιγράφω στο "Φθινόπωρο στον παράδεισο"  

Αίτημα φιλίας από έναν φανταστικό φίλο

Είμαι ο Μπρίκι και είμαι σχετικά καλά, αφού βρίσκομαι στην όχι και τόσο ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσω τη μια συμμετοχή της Memaria στο 17ο Συμπόσιο ποίησης που διοργάνωσε η Αριστέα, με τη βοήθεια του Μαξ υποθέτω γιατί δεν μπορεί σε μια τόσο άψογη διοργάνωση να μην έχει δοθεί ένα πόδι βοηθείας από τον εξαίρετο φίλο μου Μαξ! Αλλά ας επανέλθω στο έργο που μου ανατέθηκε, γιατί, λέει, καιρό είχα να μπω εδώ μέσα και να κάνω σοβαρή δουλειά. Ότι τώρα δηλαδή είναι σοβαρά πράγματα αυτά που με βάζει να κάνω. Τουλάχιστον ας άφηνε εμένα να γράψω εκεί πέρα λίγους στίχους, αντί να προσπαθεί αυτή ανεπιτυχώς, το τονίζω αυτό, να μιλήσει εκ μέρους μου.

Τέλος πάντων! Δίνω τόπο στην οργή, μόνο και μόνο γιατί με αναφέρει ως φανταστικό, και τσιμπιέμαι για να σιγουρευτώ πως υπάρχω στ' αλήθεια και δεν είμαι πλάσμα της φαντασίας της.

Αλλά θα μου πείτε ποιος έχασε τη φαντασία του να τη βρει αυτή;

Το πόνημα της κυρίας το βρίσκω απλοϊκό κι αν το έγραφα εγώ θα το έγραφα αλλιώς. Εννοείται ότι τα δικά μου λόγια θα είχαν άλλη βαρύτητα, γιατί μια ελαφράδα την είχε το συγκεκριμένο.

Για του λόγου το αληθές σας παραθέτω στο τσακ μπαμ λίγους στίχους που συνοδεύονται με την κατάλληλη φωτογραφία!

Φίλοι αν θες να γίνουμε και να περνάμε ωραία

θα πράττεις όλα τα δέοντα τα σέα και τα μέα

Θα προλαβαίνεις πάντοτε κάθε μου επιθυμία

και μην τσιγκουνευτείς ποτέ, εκεί είναι η ουσία!

Μπισκότα με τη σέσουλα θα με κερνάς αράδα

και βόλτες ατελείωτες θα κάνουμε στα πάρκα.

Ορίστε! Μεστό, δυνατό και λέει όλα όσα πρέπει να ειπωθούν χωρίς φιοριτούρες!

Χμμ...φεύγω να δουλέψω λίγο ακόμα το πρωτόλειό μου, αλλά εσείς δε θα είστε το ίδιο τυχεροί, αφού θα παραμείνετε να διαβάσετε, θέλοντας και μη, τη συμμετοχή της.

Καλό κουράγιο!

Μπρίκι

Αίτημα φιλίας από έναν φανταστικό φίλο

Ζητάω τη φιλία σου, σου δίνω τη δική μου

πιστά θα σε ακολουθώ σε όλη τη ζωή μου

Χάδια θα έχεις τρυφερά αυτιά να σε ακούνε

μάτια με κατανόηση, σοφά να σε κοιτούνε

Μόνιμη σχέση σταθερή κι ακλόνητη αγάπη

τρελά παιχνίδια και χαρά! Όχι, δεν είμαι απάτη!

Μπορεί να σου συστήνομαι σαν πλάσμα φαντασίας

μα δεν σου λέω ψέματα, είμαι της ουσίας!

Μη με κοιτάζεις δύσπιστα, μη χάνεις άλλο χρόνο

Το αίτημα αποδέχεσαι και μπαίνεις σ' άλλον κόσμο!

Αν με δεχτείς για φίλο σου θα μάθεις την αλήθεια,

μαζί θα ζήσουμε εμείς όπως στα παραμύθια!

Στιγμές γαλήνης

August 17: Q...quietude

Να γίνεσαι μικρό πλεούμενο 

"στη θάλασσα εκεί τη ρηχή και την ήμερη, 

στη θάλασσα εκεί την πλατιά, τη μεγάλη"

όπως περιγράφει ο Κωστής Παλαμάς τη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, και να αφήνεσαι να σε λικνίζει απαλά η γαλήνη των ήρεμων νερών, γνωρίζοντας ότι θα φτάσει πάλι η ώρα που ο ίσκιος σου θα γλιστράει πάνω τους ανοίγοντας καινούρια μονοπάτια στην απεραντοσύνη τους.

August 16: P...peaceful

Να γίνεσαι παιδί και να είναι καλοκαίρι...να ρίχνεις την πετονιά να πιάσεις όνειρα και να γλυκαίνεις τις παιδικές σου πίκρες στο βάζο με το γλυκό του κουταλιού της μαμάς...

August 10: J...jar, jam 

Να έχεις στο βλέμμα σου όλη την αθωότητα και τη σοφία της ζωής ταυτόχρονα...

August 11: K...kitten

Να ξέρεις να περιμένεις...

August 12: L...lake

...αλλά να μη χάνεις ποτέ τη μαγεία απ' τα μάτια σου...

August 13: M...magic moment

Να αναγνωρίζεις την ομορφιά και να χάνεσαι στην ιστορία...

August 14: N...Nafpaktos Greece

...αλλά να μην αφήνεις το ποτάμι να σε παρασύρει όπου θέλει αυτό...

August 18: R...river

...κι έτσι κυρίαρχος να φτάνεις στη θάλασσα, έτσι δυνατός να βγαίνεις στ' ανοιχτά! 

August 19: S...sea

Από κορμό σε μωσαϊκό κι από μωσαϊκό σε κορμό, μια σοκολάτα δρόμος...

Με τον κορμό, ή μωσαϊκό, ή σαλάμι έχω πειραματιστεί πολλές φορές καθώς είναι ένα από τα αγαπημένα γλυκά της κόρης μου.

Από την παλιά εκείνη συνταγή που περιείχε κι αυγά, τη σκέφτομαι σήμερα κι ανατριχιάζω, μέχρι δεν ξέρω κι εγώ ποια. Όποια συνταγή μου έκανε κλικ τη δοκίμαζα. Εντάξει δε λέω, καλές ήταν όλες και τρώγονταν χωρίς παράπονα, αλλά....υπήρχε βλέπετε ένα ακαθόριστο αλλά, που με έκανε να συνεχίσω να ψάχνω!

Ώσπου έπεσα πάνω στον Άκη Πετρετζίκη και στη συγκεκριμένη συνταγή, κι έκτοτε αποφάσισα να το κάνω μόνο όπως ο Άκης, μια και το όνομά του είναι εγγύηση για το καλύτερο αποτέλεσμα.

Αυτό το δηλώνω υπεύθυνα, μια και ό, τι συνταγή του έχω φτιάξει μέχρι τώρα βγαίνει υπέροχη, αφήστε που ο γιος μου ακόμα παραμιλάει για τα λαζάνια του με μανιτάρια (by Akis πάντα, μην ξεχνιόμαστε)!

Ο Άκης προειδοποιεί πως η δυσκολία σε αυτό το γλυκό είναι στο να συγκρατηθείς, ώστε να μην φας τα υλικά καθώς το φτιάχνεις. Και πράγματι πρέπει να επιδείξεις σιδερένια θέληση και αυστηρή πειθαρχία για να το καταφέρεις αυτό. 

Εγώ δεν τα κατάφερα, το ομολογώ! 

Παρόλα αυτά 200 γραμμάρια σοκολάτα και 150 γραμμάρια κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά, μπήκαν στο μπολ και βρήκαν το δρόμο για τα μικροκύματα, όπου έμειναν σκεπασμένα με μεμβράνη για ένα λεπτό στα 700 watt.

Μόλις βγήκαν από εκεί με λίγο ανακάτεμα ενώθηκαν πανεύκολα για να δώσουν μια εκπληκτική γκανάζ σοκολάτας!

 Σ' ένα άλλο μπολ μπήκαν 250 γραμμάρια βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου, 100 γραμμάρια ζάχαρη άχνη και 50 γραμμάρια κακάο για να δώσουν τη δική τους σοκολατοπαραμυθένια εκδοχή.

Όταν την έδωσαν, αφού ανακατεύτηκαν καλά δηλαδή, η γκανάζ, λίγο κονιάκ και 275 γραμμάρια μπισκότα τύπου πτι μπερ κομμένα στη μέση δεν άντεξαν τον πειρασμό και με τη σειρά που αναφέρονται βούτηξαν χωρίς δεύτερη σκέψη στο δικό τους μπολ, για να ζήσουν όλοι μαζί happily ever after. Χμμ...δηλαδή σιγά μη ζήσουν πολύ και σίγουρα όχι για πάντα, αλλά αυτό είναι άλλο! 

Προς το παρόν τα αφήνουμε στην πλάνη τους και πριν συνεχίσουμε, τρέχουμε εδώ, γιατί σε αυτό το σημείο, λίγο πριν δηλαδή, καθόλου μετά, ο Άρης δίνει ένα μυστικό συστατικό που απογειώνει τον κορμό και τον στέλνει, μαζί με μας πάντα, σε άλλη διάσταση!

Αφού είδατε και το μυστικό, τώρα δε μένει παρά να πάρουμε μια λαδόκολλα και να τυλίξουμε το μωσαϊκό μας, προσπαθώντας εννοείται να το κάνουμε να μοιάζει με κορμό και να το βάλουμε στην κατάψυξη.

Είμαι σίγουρη πως (και) με τη βοήθεια του Άκη θα φτιάχνουμε από δω και πέρα τον πιο νόστιμο κορμό, ή μωσαϊκό, ή σαλάμι!

Χρόνια Πολλά!

Της θάλασσας οι θησαυροί

Η παραλία είναι τεράστια. Ψάχνουμε εκείνο το σημείο που πριν χρόνια οι φίλοι μας έστηναν τη σκηνή τους και εμείς τους επισκεπτόμασταν. Το βρίσκουμε εύκολα. Είναι τόσο όμορφα εδώ, τόσο γαλήνια, τόσο ερημικά. Εμείς και η θάλασσα. Στο βάθος με δυσκολία διακρίνονται άλλες παρέες έτσι όπως τις μαρτυράνε οι πολύχρωμες ομπρέλες τους. Περνάμε τους αμμόλοφους και η μυρωδιά της θάλασσας μας φτιάχνει αμέσως το κέφι. Όπως προχωράω κλείνω τα μάτια και αφήνω τη θαλασσινή αύρα να με τυλίξει, να με παρασύρει στο δικό της κόσμο. Η άμμος καίει κάτω από τα πόδια μου και είναι σαν να γεμίζω ξαφνικά με μια πρωτόγνωρη ενέργεια. 

Ανοίγω τα μάτια κι αντικρίζω τον ουρανό, τη θάλασσα, τους αγαπημένους μου. Για λίγο ξεχνιέμαι και τίποτα άλλο δεν υπάρχει στον κόσμο. Μένω να αιωρούμαι στο όνειρο. Η φύση γύρω μας ολοζώντανη κι επιβλητική στην άγρια ομορφιά της.

Η πρώτη βουτιά, κάθαρση κι ευλογία μαζί. Βυθίζομαι στο νερό απολαμβάνοντας το χάδι του. Οι ήχοι χάνονται και το βουητό της θάλασσας μου ψιθυρίζει τα πιο όμορφα μυστικά.

Βγαίνω μόλις μου τελειώνει η ανάσα και ρουφάω άπληστα τον πελαγίσιο αέρα. Στο βάθος ένα ιστιοφόρο με τα λευκά του πανιά ανοιχτά σκίζει τα νερά.

 Στην αμμουδιά η θάλασσα απλώνει τους θησαυρούς της. Αποκαλύπτει μόνο όσα θέλει να δω, από εκείνα που κρύβει στα βάθη της. Με καλεί να διαλέξω μερικούς.

Περπατάω στην υγρή άμμο, με το απαλό κυματάκι να μου χαϊδεύει τα πόδια, θαυμάζοντας τα πολύτιμα στολίδια της.

Τα πιάνω με σεβασμό, αφήνω όλα όσα έχουν ζωή να τη συνεχίσουν και διαλέγω τους δικούς μου θησαυρούς.

Φέρνω τους θησαυρούς μου στον ίσκιο και πιάνω την κουβέντα με τους άλλους. Δεν την αφήνουμε να ξεστρατίσει ούτε λίγο από τη μαγεία της γαλήνης που χαρίζει η φύση.

Πιάνουμε τα όνειρα από εκεί που τα είχαμε αφήσει, σε αυτό ακριβώς το σημείο χρόνια πριν, παρακολουθώντας τα παιδιά μας που κάνουν βουτιές.

Στην ηλικία τους ήμασταν πάνω κάτω όταν έπαιρνε ο μεγαλύτερος της παρέας το αυτοκίνητο του πατέρα του κι ερχόμασταν εδώ. Σχεδόν η ίδια παρέα, παρά μια τραγική απώλεια που ακόμα πονάει όσο τίποτα και μια εθελούσια δειλή, άνανδρη έξοδο.

Οι υπόλοιποι είμαστε εδώ. Η απώλεια αξεπέραστη. Νιώθουμε τον ίσκιο του αδερφού και φίλου μας να μας συντροφεύει. Η εθελούσια έξοδος, ανάξια λόγου, πέρασε γρήγορα από το στάδιο του πόνου κι έμεινε η σκιά της μόνη της σε μια νοητή γωνιά της παραλίας μας, ξεχασμένη και ξεπερασμένη καθώς η ζωή συνεχίστηκε. Μια σκιά, ούτε ελαφριά, ούτε βαριά γύρω μας. Απλά άφαντη.

Μεγαλώσαμε, αλλά τα κορίτσια του τότε πάλι ψάξαμε για κοχύλια.

Μαζί μας μεγαλώνει και ωριμάζει, σαν παλιό καλό κρασί, αυτό που μας δένει.

Το κείμενο και οι φωτογραφίες αλιεύτηκαν από το 2013 και αναδημοσιεύονται για τα "Λόγια της Πλώρης", μια ιδέα της Μαρίας Νικολάου για "Το κείμενο".

Εδώ είναι η πρωτότυπη ανάρτηση, από την οποία δεν άλλαξα τίποτα, εκτός από το μέγεθος της γραμματοσειράς και των φωτογραφιών.

Άχρηστες πληροφορίες

 August 1: A....aubergine

Η μελιτζάνα λέει εδώ, δεν είναι λαχανικό, αλλά φρούτο και ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια των μούρων!

Σας ορκίζομαι, δεν πήγαινε το μυαλό μου κι ας ήταν κάποτε το υπέροχο μελιτζανάκι που έφτιαχνε η θεία μου η Μαρία το αγαπημένο μου γλυκό του κουταλιού!

Θυμήθηκα όμως κι ένα άλλο φρούτο που σε μένα προσωπικά είχε συστηθεί ως λαχανικό, την αγαπητή σε όλους μας, άντε στους περισσότερους από μας, ντομάτα!

Αν δεν το γνωρίζετε, φρούτα είναι επίσης η μπάμια, το αγγούρι και το καλαμπόκι!

Διασταυρωμένο αυτό που σας λέω πέρα για πέρα και δε δέχεται καμιά αμφισβήτηση!

Τα σύκα από την άλλη δε φαίνεται να λένε ψέματα!

Είναι φρούτα, αλλά τι φρούτα!

Πλούσια σε ασβέστιο, σε βιταμίνες και σε γλύκα!

Για χάρη τους περνώ άνετα στην παρανομία που λέει ο λόγος, και γίνομαι άνετα μια συκοκλέφτρα!

Μην ανησυχείτε όμως, τα κλοπιμαία τα τρώω κρυφά, δεν τα φωτογραφίζω!

Αυτά είναι δώρο, ήταν δηλαδή δώρο, γιατί τώρα είναι παρελθόν!

Κόντευε να μεσημεριάσει εκείνη την Κυριακή, όταν θαύμασα στο facebook τα σύκα που είχαν κόψει οι φίλοι μου στο κτήμα τους και το απογευματάκι ήρθαν για καφέ και μας έφεραν κι εμάς! Μα δεν έχω τους πιο γλυκούς φίλους; 

Κατά τα άλλα, οι γάτες ήρθαν χωρίς εκπλήξεις, καταθέτοντας μόνο την ομορφιά τους και κρατώντας καλά τα μυστικά τους!

Η πεταλούδα είναι μια Papilio machaon, μια πανέμορφη yellow swallowtail, τα λουλούδια εχινάκεια και ορτανσία και την πόρτα δεν την άνοιξα ποτέ!

Μπήκα όμως στο κάστρο της Πάργας για να βγάλω μεταξύ άλλων και το κάδρο που βλέπετε!

Γιατί η Πάργα εκτός από άποψη έχει και καταπληκτική θέα από το κάστρο!

August 2: B...basket

August 3: C...cat

August 4: D...door handle

August 5: E...echinacea

August 6: F...frame

August 7: G...green eyes

August 8: H...hydrangea

August 9: I...insect