Αστυπάλαια, μια πεταλούδα στο Αιγαίο

Η Αστυπάλαια έχει μια μαγική αύρα που τραβά τον επισκέπτη σα μαγνήτης.

Όποιος την έχει επισκεφτεί έστω και μια φορά, όποιος έχει δει την ομορφιά της, αφήνει τη μνήμη του να φτερουγίζει κοντά της με την παραμικρή αφορμή, ή και χωρίς αφορμή.

Σε σχήμα πεταλούδας το ίδιο, κατανοεί απόλυτα αυτά τα φτερουγίσματα νοσταλγίας.

Το παρακάτω άρθρο συντάχθηκε για το Εικόνες και Ψίθυροι και θέλω να ευχαριστήσω την Τζίνα για την άψογη φιλοξενία της!

Την Αστυπάλαια πρώτα την ένιωσα, μετά την είδα κι όταν τη γνώρισα τη λάτρεψα.

Ξημερώματα έφτασε το καράβι στο λιμάνι και μέσα στο σκοτάδι με καλωσόρισε με μυστικοπάθεια, κρύβοντας καλά τα θαύματά της.

Το λεωφορείο αγκομαχούσε ακολουθώντας το δρόμο που οδηγούσε στη Χώρα, ώσπου σε κάποια στροφή το πρώτο θαύμα άρχισε να αποκτά μορφή.

Το φωτισμένο κάστρο της Χώρας, μεγαλόπρεπο και μυστηριώδες μια πρόβαλε και μια κρυβόταν παίζοντας κρυφτό, ώσπου το λεωφορείο σταμάτησε στους ανεμόμυλους.

Φωτισμένοι κι αυτοί γίνονταν ένα μονοπάτι που έδειχνε το κάστρο. 

Το πρωί μέσα από τα στενά σοκάκια της Χώρας ανηφορίσαμε για να χωθούμε στην ιστορία του.

Εδώ άλλωστε χτυπούσε κάποτε η καρδιά του νησιού, αφού οι κάτοικοί του ζούσαν οχυρωμένοι πίσω από τα τείχη του. 

Η καστροπολιτεία που κλειδώνονταν κάθε βράδυ και από ψηλά παρατηρούσε τη θάλασσα, αφού ζούσε με τη διαρκή απειλή των πειρατών.

Με την εκκλησία της Παναγιάς του Κάστρου χτισμένη πάνω από την τοξωτή είσοδό του και του Άη Γιώργη στο εσωτερικό του δίνει και το ιδιαίτερο στίγμα του νησιού, που είναι διάσπαρτο από 350 εκκλησίες και εκκλησάκια, με την Παναγία την Πορταΐτισσα να αποτελεί το θρησκευτικό  κέντρο και το μεγαλύτερο προσκύνημα του νησιού 

Από ψηλά η θέα είναι μαγευτική. Εξίσου μαγευτικό είναι και το ταξίδι στο παρελθόν. Όσο εξερευνείς το κάστρο, τόσο βαθύτερα μπαίνεις στην ιστορία του.

Και όσο βαθύτερα μπαίνεις στα σοκάκια και στα καλντερίμια της Χώρας, τόσο το νησί ολόκληρο μπαίνει στην καρδιά σου.

Η Αστυπάλαια έχει κυκλαδίτικο αέρα, ανήκει όμως στα Δωδεκάνησα.

Οι ανεμόμυλοι είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό του νησιού. Οι οκτώ απ' αυτούς ανακαινισμένοι και ολόλευκοι δημιουργούν μια εξαίσια εικόνα, ενώ κάποιοι ανοίγουν τις πόρτες τους στο κοινό φιλοξενώντας διάφορες εκθέσεις, αλλά και δανειστική βιβλιοθήκη.

Μικρά θαύματα κρυμμένα στο μεγαλύτερο θαύμα που λέγεται Αστροπαλιά.

Ένα αλλιώτικο νεκροταφείο, εκείνο των βρεφών, ανακαλύφτηκε στην πλαγιά Κυλίνδρα το 1995 και δυστυχώς παραμένει αναξιοποίητο, ενώ είναι το μοναδικό σε όλο τον κόσμο.

Άλλοι οικισμοί του νησιού είναι η Ανάληψη ή Μαλτεζάνα, αφού λένε πως την πρωτοκατοίκησαν Μαλτεζάνοι πειρατές και το Λιβάδι.

Το νησί έχει πάρα πολλές παραλίες, άλλες εύκολα προσβάσιμες και άλλες πιο απρόσιτες, που δίνουν όμως την πολυτέλεια της ησυχίας σε όποιον την προτιμά.

Πέρα Γιαλός, Καμινάκια, Βάτσες, Λιβάδι, Μπλε Λιμανάκι, Πλάκες, Άγιος Κωνσταντίνος και άλλες πολλές, οργανωμένες ή μη καλούν τον επισκέπτη να βουτήξει στα καθαρά τους νερά, ενώ καραβάκια τον μεταφέρουν στα νησάκια Κουνούπες και Κουτσομίτη.

Στην Αστυπάλαια οι λάτρεις του εναλλακτικού τουρισμού έχουν πολλές επιλογές. Πέρα από τις θαλάσσιες δραστηριότητες, υπάρχει κι ένα αξιόλογο αναρριχητικό πεδίο, δίκτυο πεζοπορικών διαδρομών, καθώς και δυο σπήλαια χαρτογραφημένα.

Τα βράχια των βουνών της προσφέρονται για ορειβασία, όσο για τους υπόλοιπους που προτιμούν να μένουν στη γη, έστω και πάνω σε δυο ρόδες, η ποδηλασία μέσα από εξαίρετες διαδρομές θα τους χαρίσει απλόχερα την ομορφιά και τις μυρωδιές του νησιού.

Είναι αδύνατον να επισκεφτείς την Αστυπάλαια και να μην την αφήσεις να σε μαγέψει με την ιστορία της και την ομορφιά της.