Η καταιγίδα πέρασε.
Ένα χλωμό ουράνιο τόξο παλεύει να εμφανιστεί, μα δεν τα καταφέρνει.
Γαντζώνεται στο πιο κοντινό σύννεφο και μένει αναποφάσιστο για ώρα.
Ο ήλιος που δύει, διαχέει το φως του παντού. Το σκορπάει αλόγιστα στον ουρανό καθώς αποτραβιέται, και το αφήνει να κάνει τα μαγικά του.
Τα δυτικά σύννεφα πιάνουν το σινιάλο κι αρχίζουν να προβάλλουν τη δική τους χρωματιστή ιστορία ταξιδεύοντας στο απέραντο σκηνικό.
Το ουράνιο τόξο, ακόμα αναποφάσιστο.
Γαντζωμένο στο σύννεφο που γίνεται όλο και πιο φωτεινό πριν σβήσει στο σκοτάδι, αποξεχνιέται τελείως παρακολουθώντας τη μοναδική αυτή ιστορία, κι αφήνεται να γίνει σκιά που χάνεται...
Πόσο όμορφες φωτογραφίες! Και κείμενο τόσο εμπνευσμένο! Μπράβο, Μεμάρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πάρα πολύ!
ΔιαγραφήΚαλημέρα Μαρία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροχτές συνέλαβα κι εγώ ένα ουράνιο τόξο
πολύ τολμηρό!!!!!
Σε φιλώ πολύ ♥
Χαχα...είναι να μη γίνουν τολμηρά τα ουράνια τόξα...όταν γίνονται πρέπει να συλλαμβάνονται!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Υπέροχες φωτογραφίες, καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πάρα πολύ!!
ΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα!
τι όμορφες φωτό!μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΠωπω!Συγκλονιστικές φωτογραφίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈργα τέχνης από μεγάλο ζωγράφο
σε διάσημο μουσείο!
(Γιούλη)
Δεν ξέρω αν οι υπέροχες συννεφιασμένες σου φωτό, μπορούν να με παρηγορήσουν που εδώ (ΒΑ Αττική)βρέχει σχεδόν κάθε μέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΦιλάκια πολλά πολλά Μαρία (me)μου! :)
Ελπίζω να μη συνεχίζεται η βροχή!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!
Φιλιά πολλά!
Τι πανέμορφος ουρανός! Τον λατρεύω όταν είναι έτσι, σαν υγρή φωτιά... δεν χορταίνω να τον κοιτάζω. Μπράβο για τις υπέροχες φωτογραφίες σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Τελικά ουρανός επιβλητικός χωρίς βαριά σύννεφα δεν γίνεται έτσι Μαρία ; συμφωνείς θαρρώ. Είδες τελικά όταν ενυπάρχει το στοιχείο της βροχής, της καταιγίδας, με λίγα λόγια του γκρίζου, τι παιχνίδι με τα χρώματα γίνεται τελικά ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν τη ζωή. Στην συνεχή της διαπάλη, του άσπρου με το μαύρο. Η Αιώνια σύγκρουση. Η Αιώνια διαλεκτική.
Πολλά φιλιά να έχεις και όμορφο βράδυ.
Πώς θα μπορούσα να διαφωνήσω;
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά και καλή Κυριακή!
Λατρεύω τις φωτογραφίες σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛατρεύω τα σύννεφα.
Τελικά το ουράνιο τόξο νίκησε και βγήκε! Ζωγραφιά οι φωτογραφίες σου
Και το κείμενό σου υπέροχα τις συνοδεύει
Μπράβο...
Καλή σου μέρα όλη μέρα
Σε ευχαριστώ πολύ Άννα μου!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά και καλή Κυριακή!
Δεν ξέρω αν στο έχω πει ποτέ, αλλά γράφεις πολύ όμορφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τις φωτογραφίες σου, ότι είναι θεσπέσιες, στο έχω πει.
Το ουράνιο τόξο, είναι κι αυτό μια κάποια ελπίδα, ότι ίσως να πάνε όλα καλύτερα. Αυτό, φυσικά, δεν το πιστεύω, αλλά το λέω, μήπως και καμιά φορά συμβεί.
Ψηφίζω την τρίτη!
Κίσιζ Μεμαρία!
Σε ευχαριστώ πολύ Αρτίστα μου!
ΔιαγραφήΑς το λέμε εμείς και που ξέρεις; Μπορεί κάποτε να πάνε όλα καλύτερα!
Φιλιά πολλά!
Δεν θα το πιστέψεις: οι δυο πρώτες είναι ολόιδιες με δύο δικές μου! Λες και τις τράβηξες από το ίδιο σημείο της αυλής μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχεχε! Πέρασε και η καταιγίδα , όλα καλά δηλαδή ☺
Φιλάκια πολλά Μαρία μου!
♥
Έχουμε κι άλλα κοινά πέρα από τα κυπαρίσσια δηλαδή!
ΔιαγραφήΝα δεις που ζούμε αν όχι σε παράλληλα σύμπαντα, τουλάχιστον σε παράλληλες πόλεις, ή έστω γειτονιές! χαχα!
Φιλιά πολλά!
Πόσο ωραία ζωγράφισες τη βραδιά με την ανάρτησή σου, με τις εικόνες και το λόγο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
ΔιαγραφήΩραίος αυτός ο καιρός, καταπληκτικές οι φωτό σου, υπέροχο το κειμενάκι σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα απολαμβάνω να σε διαβάζω! ❤
Σε ευχαριστώ πολύ Αλεξάνδρα μου!
ΔιαγραφήΚαλή Κυριακή!
Μαγικές εικόνες, εμπνευσμένα λόγια, μοναδικός συνδυασμός!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Μαρία!
Σε ευχαριστώ πολύ Μαρίνα μου!
ΔιαγραφήΤι φλογισμένες φωτογραφίες Μαρία μου !!! και πόσο όμορφα ζωγράφισε ο ουρανός!!! λατρευω και εγώ τις φωτογραφίες σου και με τα λογια που τις συνοδευσες τις απογειωσες..!! φιλακιαααα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά Ρούλα μου!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!
Φιλιά πολλά!