Ανασκαφές

Πάλι στην Αστυπάλαια θα σας πάω και συγκεκριμένα στο βρεφικό νεκροταφείο.

Πολύ σωστά, αναρωτηθήκατε, πώς έμεινε ένας τέτοιος χώρος, μοναδικός μάλιστα στον κόσμο, ανεκμετάλλευτος.

Την ίδια απορία έχω κι εγώ, αλλά  και οι κάτοικοι του νησιού.

Αυτά που έμαθα ήταν πως η ανασκαφή έγινε το 1995.

Έκτοτε μεταφέρθηκαν κάποια ευρήματα αλλού όπου και φυλάσσονται προφανώς, αλλά η περιοχή έχει ακόμα πολλά που δε φυλάσσονται.

Πιθανολογείται μάλιστα, πως σε όλη την πλαγιά που βρέθηκε το νεκροταφείο, και η οποία φαίνεται καθαρά στη φωτογραφία, υπάρχουν  ανάλογοι τάφοι.

Η περιοχή δεν απαλλοτριώθηκε ποτέ, λόγω έλλειψης χρημάτων καθώς λένε.

Αυτό σημαίνει πως τα οικόπεδα ανήκουν σε κάποιους, οι οποίοι συνεχίζουν να χτίζουν σε χώρο που θεωρείται αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.

Λογικό θα μου πείτε, αφού το κράτος έχει δυσκαμψία. Ποιος δε θα ήθελε να χτίσει στο οικόπεδό του;

Παρόλα αυτά είναι και παράλογο.

Και όχι, δεν τα βάζω με τους ιδιοκτήτες που θέλουν να αξιοποιήσουν την περιουσία τους, αλλά με το κράτος που δεν αξιοποιεί ποτέ την περιουσία όλων μας.

Το νεκροταφείο βρισκόταν πιθανότατα κοντά σε Ιερό της Ειλειθυίας που ήταν θεότητα-προστάτιδα της λοχείας, ένα ιερό που βρίσκεται πιθανότατα σε κάποιο σημείο της Χώρας της Αστυπάλαιας αλλά δεν έχει αποκαλυφθεί ακόμη. Δεχόταν νεογέννητα παιδιά που πέθαναν στη γέννα ή και βρέφη μέχρι δύο ετών, τα οποία σύμφωνα με το έθιμο τοποθετούνταν μέσα σε αγγεία για να έχουν την αίσθηση της μήτρας.

«Η πληθώρα των εγχυτρισμένων βρεφών και η μεγάλη χρονική έκταση που καταλαμβάνουν τα ευρήματα μιλούν για τη σπουδαιότητα της Αστυπάλαιας τα αρχαία χρόνια ως κόμβου στρατηγικής σημασίας. Πιθανολογείται ότι θάβονταν εδώ βρέφη από όλη τη Μεσόγειο, πράγμα που θα επιβεβαιώσει ή όχι η ανθρωπολογική έρευνα. Στο παλιό Σχολείο όπου έχουν μεταφερθεί οι εγχυτρισμοί του οικοπέδου Σταυριανού εργάζονται ανθρωπολόγοι από το Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, το UCL, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Σάιμον Χίλσον, ενώ τα δύο τελευταία χρόνια εργάζεται πάνω στο ίδιο αντικείμενο και διεθνής ομάδα από Άγγλους, Καναδούς, Φινλανδούς και Αμερικανούς μελετητές με διάφορες ειδικότητες στον ανθρώπινο σκελετό».

πηγή:http:www.archaiologia.gr

Το άρθρο που παραθέτω είναι από το 2011, αλλά όσο ήμουν στο νησί, επισκέφτηκα το παλιό σχολείο και είδα πως εκεί υπήρχαν ενδείξεις έντονης δραστηριότητας.

Αν δεν έχει αλλάξει κάτι λοιπόν, υποθέτω πως οι έρευνες από τους ανθρωπολόγους τουλάχιστον, συνεχίζονται ακόμα.

Από την Αστυπάλαια θα πάμε στην Πάτρα και θα επισκεφτούμε ένα μεγάλο σούπερ μάρκετ.

Όσο απίστευτο κι αν μοιάζει, ένα ταφικό μνημείο βρίσκεται στο χώρο του γκαράζ του καταστήματος.

Όταν άρχισε να χτίζεται το σούπερ μάρκετ ήρθαν στο φως ρωμαϊκοί τάφοι, και δεν είμαι ειδική για να γνωρίζω πως και γιατί, αλλά η κατασκευή ολοκληρώθηκε, αφού διασώθηκε μέρος του ταφικού μνημείου.

Αντιγράφω από την επιγραφή:

Στο οικόπεδο ερευνήθηκε η γνωστή ταφική οδός, η οποία όπως έχει διαπιστωθεί, διερχόμενη διαμέσου του εκτεταμένου βόρειου νεκροταφείου, συνεχίζονταν κι εκτός της πόλης ως via publica, που οδηγούσε από την Πάτρα στο Αίγιο και την Κόρινθο.

Αποκαλύφθηκαν 46 τάφοι, οι οποίοι ήταν διατεταγμένοι εκατέρωθεν  της ταφικής οδού.

Συγκεκριμένα 39 κεραμοσκεπείς και 7 κιβωτόσχημοι.

Ιδιαίτερα αξιόλογο από όλα τα ευρήματα του χώρου ήταν υπέργειος τάφος....

Σε μια χώρα που σκάβοντας βρίσκεις συνέχεια αρχαία, είναι προφανώς μια περίπτωση που μόνο σπάνια δεν τη λες, αλλά ρωμαϊκό τάφο σε σούπερ μάρκετ, πρώτη φορά έβλεπα, το ομολογώ!

Σίγουρα όσο παράξενη κι αν μοιάζει δεν είναι η μοναδική περίπτωση.

Στο Αγρίνιο, πριν λίγα χρόνια, έγιναν νέοι δρόμοι εκεί που κάποτε ήταν μόνο χωράφια. Όπως αποδείχτηκε, τα χωράφια έκρυβαν καλά τα μυστικά τους από όσους τα καλλιεργούσαν.

Βρέθηκαν κι εκεί τάφοι. Δεν γνωρίζω ποιας περιόδου ήταν, μα ήταν όλοι συλημένοι και μάλιστα από αιώνες πριν. Κρίθηκαν άνευ ενδιαφέροντος, ξανασκεπάστηκαν, οι δρόμοι έγιναν και η ζωή συνεχίστηκε.

Προφανώς δεν έχουν όλα τα ευρήματα την ίδια σπουδαιότητα.

Κάποια όμως έχουν μεγαλύτερη απ' όση φανταζόμαστε.

Δε θέλω να καταλήξω κάπου ιδιαίτερα. 

Όπως είπα, καθόλου ειδική δεν είμαι, απλά θυμήθηκα δυο πραγματάκια ακόμα σχετικά.