ΦΙΛΩ ... ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΓΑΠΩ!
Η μέρα ήταν ιδανική για γράψιμο… Αυτή η βροχή που σιγομουρμούριζε από το πρωί, λες κι έφερνε καταιγισμό ιδεών στο μυαλό της…
Κάθισε αποφασισμένη στο γραφείο της. Σήμερα έπρεπε να βάλει ένα τέλος. Να πέσει η αυλαία σ’ αυτό το μυθιστόρημα που δούλευε εδώ κι έναν ολόκληρο χρόνο. Βρισκόταν στο τελευταίο κεφάλαιο κι όλον αυτό τον καιρό ένιωθε σαν να ζούσε δυο παράλληλες ζωές. Τη δική της και της ηρωίδας.
Την ένιωθε να βρίσκεται συνεχώς δίπλα της, έβλεπε τη σκιά της. Ήταν τόσο έντονη η παρουσία μέσα της και η επίδραση πάνω της, που πολλές φορές ξεχνούσε πως επρόκειτο για ένα μη υπαρκτό, φανταστικό πρόσωπο. Δεν την άντεχε άλλο, αν και ήταν δικό της κατασκεύασμα. Ο χαρακτήρας της ήταν τελείως αντίθετος από τον δικό της. Άτομο εγωπαθές, υστερόβουλο, με αρκετή δόση κακίας, που η υπέρμετρη φιλαυτία της είχε πληγώσει τα αγαπημένα της πρόσωπα, μα και στην ίδια είχε στερήσει ακόμη και τις μικροχαρές της ζωής. Αυτόν τον χαρακτήρα τον ήξερε πολύ καλά, από πρώτο χέρι, ίσως γι’ αυτό ήθελε τόσο έντονα να τον διαγράψει για δεύτερη φορά από τη ζωή της. Τότε είχε νικηθεί… Δεν άντεχε τον ίδιο πόνο δυο φορές.
Σίγουρα με την έκδοση του βιβλίου, θα είχε ακόμη μια επιτυχία στο ενεργητικό της. Όμως το τίμημα της επιτυχίας που πλήρωνε αυτή τη φορά, ήταν η ταύτιση με την κεντρική ηρωίδα σε τέτοιο βαθμό, που η απεξάρτηση φάνταζε οδυνηρή και αδύνατη. Σήμερα όμως όλα θα τελείωναν…
Έγραφε, έγραφε αδιάκοπα χάνοντας κάθε επαφή με τον χρόνο… Η βροχή συνέχιζε ασταμάτητα να πέφτει, ώσπου ήρθε η λυτρωτική στιγμή που καθόρισε η ίδια το ΤΕΛΟΣ και πήρε βαθιά ανάσα ανακούφισης. Επιτέλους έκλεισε τους λογαριασμούς με τα φαντάσματα του παρελθόντος. Αυτή τη φορά η νίκη ήταν δική της. Τώρα μπορούσε να χαλαρώσει, ακούγοντας αγαπημένα Jazz κομμάτια!
Σε λίγο ακούστηκε να χτυπά δειλά δειλά η πόρτα και αυτό την έφερε σε επαφή με την πραγματικότητα. Ανοίγοντας, αντίκρισε το χαρούμενο προσωπάκι της μικρής της κόρης που κρατούσε στα χέρια της ένα τετράδιο και ένα χαρτάκι.
- Μανούλα, να η πρόσκληση για το σχολικό μας θέατρο!
Α! και κάτι άλλο! Έχω μια εργασία για το σχολείο, μα δεν καταλαβαίνω κάτι… Τι σημαίνει η λέξη φιλαυτία, μαμά;
- Αναλυτικά, θα σου εξηγήσω αργότερα και σίγουρα θα καταλάβεις περισσότερα στο μέλλον, μα τώρα θα σου πω κάτι που πρέπει πάντα να θυμάσαι:
Η φιλαυτία αγάπη μου είναι σαν ένα ζευγάρι ξυλοπόδαρα, που κάνουν τον άνθρωπο ψηλό, χωρίς να τον κάνουν μεγάλο!
Συνωμοσία του σύμπαντος, σκέφτηκε γελώντας, και πήρε στο χέρι το χαρτάκι να διαβάσει την πρόσκληση…
Η Ινώ τίμησε το παιχνίδι μας και το στόλισε με την υπέροχη ιστορία της!
Την ευχαριστώ πολύ για όλα και της εύχομαι πάντα όμορφες εμπνεύσεις!
Ας απολαύσουμε τη συμμετοχή της στο "Παίζοντας με τις λέξεις"!
