Στις 7 Ιουλίου 1943 έφθασε σήμα στο Γενικό αρχηγείο Δυτικής Στερεάς (είχε την έδρα του στον Άγιο Βλάση), από την οργάνωση του ΕΑΜ στο Αγρίνιο: «Πληροφορία εξακριβωμένη: εντός των ημερών τμήμα του κατοχικού στρατού θα μεταβεί στο Θέρμο για εγκατάσταση στρατιωτικής βάσεως. Παρακαλούμε να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για ματαίωσή της». Η «διαρροή» προέρχονταν από τη διερμηνέα των Γερμανών στο Αγρίνιο, Μαρία Δημάδη.
Πηγή:εδώ
Η Μαρία Δημάδη είναι μια από τις χιλιάδες ηρωίδες που γέννησε η εποχή της.
Καλλιεργημένη και γλωσσομαθής, ξεκινάει τη δράση της αμέσως μετά την κήρυξη του πολέμου, δημιουργώντας ομίλους γυναικών που πλέκουν για το Αλβανικό μέτωπο και εργαζόμενη ως εθελόντρια νοσοκόμα.
Στη συνέχεια μυείται στο ΕΑΜ και προσπαθεί να εντάξει όλο και περισσότερο κόσμο.
Στα πέτρινα χρόνια της κατοχής, δούλεψε ως μεταφράστρια στην Κομαντατούρ, μια και ήταν το ιδανικότερο πρόσωπο όπως έκρινε και η ίδια η οργάνωση για να καλύψει τη θέση στο Γερμανικό Φρουραρχείο του Αγρινίου.
Οι Γερμανοί δε διέκριναν τους πραγματικούς σκοπούς της και η Μαρία άρχισε τη δράση της κάτω από τη μύτη τους.
Μάθαινε σημαντικά πράγματα που διοχέτευε στη συνέχεια στο ΕΑΜ.
Ο θείος μου ένα παλικαράκι στην εφηβεία του εκείνα τα χρόνια, επισκέπτονταν συχνά τη Μαρία, πηγαίνοντάς της πράγματα που της έστελνε η μητέρα της και φεύγοντας με πολύτιμες πληροφορίες που φρόντιζε να φτάσουν στα κατάλληλα χέρια.
Πάντα μιλάει με μεγάλη συγκίνηση για τη Μαρία.
Τη Μαρία που ίσως δε δολοφόνησαν οι Γερμανοί, όπως λένε, αλλά οι ίδιοι οι Έλληνες.
Γνώριζε πολλά βλέπετε για τη δράση των Γερμανοτσολιάδων μια και αυτή μετέφραζε όλες τους τις συνεννοήσεις με τους Γερμανούς. Ήξερε για τις θηριωδίες τους, τις λεηλασίες τους, τις δολοφονίες τους.
Τα ήξερε όλα και ήταν επικίνδυνη.
Κι έτσι βρέθηκε δολοφονημένη με 10 σφαίρες στην καρδιά το Σεπτέμβρη του 1944.
Το πολύ καλό blog agriniomemories έχει κάνει πολλές δημοσιεύσεις για τη Μαρία Δημάδη, παραθέτοντας με συνέπεια στοιχεία για τη ζωή της και τη δράση της.
Εκεί μπορείτε να διαβάσετε και το βιβλίο του Φ. Γελαδόπουλου που συγκέντρωνε στοιχεία για τη ζωή της για πάνω από 20 χρόνια, αλλά και να παρακολουθήσετε την τηλεοπτική σειρά που είναι βασισμένη στο βιβλίο.
Η πλατεία Δημάδη στο Αγρίνιο, φωτογραφημένη κάποια Χριστούγεννα!
Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην μνήμη μας εμείς διαφυλάττουμε πλειάδες ηρώων!!!!
Γι' αυτούς τους ήρωες δεν μιλά κανείς και κανένα βιβλίο δεν τους αναφέρει... είναι τόσο λυπηρό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Μαράκι για την επιλογή και την προβολή!
Αυτοί οι κατ' επίφαση "Έλληνες" κάνανε το χειρότερο κακό στον τόπο τους. Η Μαρία όπως όλες οι "Μαρίες" της αντίστασης, πλήρωσαν με τη ζωή τους τον αγώνα τους για ελευθερία. Τη μνήμη τους θα έπρεπε να γιορτάζουμε σήμερα κι όχι να συνεχίζουμε να αναμασάμε τα παραμύθια για το ΟΧΙ του Μεταξά. Και είναι ατέλειωτος ο κατάλογος με τους ανώνυμους ήρωες, μικρά παιδιά, μαθητές και φοιτητές, εργάτες και επιστήμονες, μανάδες που έκρυβαν αντάρτες στα σπίτια τους στην Καισαριανή και στον Βύρωνα, όλους όσους μαρτύρησαν στα στρατόπεδα και στα υπόγεια της Κομαντατούρ, με τις ευλογίες και την άοκνη συμπαράσταση των γερμανοτσολιάδων. Που παρεμπιπτόντως σήμερα, οι απόγονοί τους κατέχουν πολιτικά ουφίτσια και πολιτικούς θώκους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μπράβο για την αναφορά σου στη μεγάλη αυτή αγωνίστρια! Πολύ συγκινητική και η φωτογραφία της. Δεν την είχα δει ως τώρα.
Τα σχολικά βιβλία έπρεπε να είναι γεμάτα με τέτοια πρόσωπα και θα έπρεπε να γίνουν πρότυπα για τα παιδιά μας. Δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είχα καν ακούσει τη Μαρία Δημάδη.
Να είσαι καλά που μου τη γνώρισες.
Πόσο τραγικό είναι να έχεις παλέψει τόσο για την πατρίδα σου και να σε σκοτώνουν Ελληνες...
Η ιστορία της πατρίδας μας.
Φιλάκια πολλά Μαρία:))
Χαίρομαι που και κάποιοι ήρωες δεν ξεχνιούνται και τιμούνται όπως πρέπει τόσο στις μνήμες μας όσο και με πράξεις στις πλατείες μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε Μαράκι για τη γνωριμία που μας έκανες με τη Μαρία Δημάδη.
Χρόνια πολλά!
Ο Εσμός αυτών των Γερμανοδοσίλογων και των πλιατσικαδόρων δολοφόνων Μαρία, αποτέλεσε στη συνέχεια τον "ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΡΜΟ" της πατρίδας μας.....! Πουθενά σε Ευρωπαϊκή χώρα οι συνεργάτες των Ναζί, τα δολοφονικά σκουλίκια με τον υπόκοσμο που τους στήριξε δεν στελέχωσε τον ΚΡΑΤΙΚΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ παντού, ΕΚΤΟΣ από την ΕΛΛΑΔΑ....! Εδώ ακόμα αυτός ο κρατικός μηχανισμός είναι απόγονος των δολοφόνων των Ελλήνων πατριωτών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μήτε αυτή η ....."αριστερή" Κυβέρνηση τολμάει να προχωρήσει σε κάθαρση. Και σωστά το αναφέρει η Μαρία Κανελλάκη πιο πάνω.
Λοιπόν.......ας το αφήσουμε γιατί πονάει Μαρία και θα πω πολύ σκληρά πράγματα.
Καλό βράδυ.
Ούτε κι εγώ είχα ακούσει γιαυτη την ηρωίδα Μαρία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκουμε γιαυτους που δεν πρέπει όμως.
Να είσαι καλά που μας τη γνώρισες.
Καλό βράδυ.
Πολύ ωραία και ενδιαφέροντα ανάρτηση !!
ΑπάντησηΔιαγραφήυπήρχαν πραγματικές ηρωίδες εκείνη την εποχή ...
κρίμα που η ζωή της έχει τέτοιο τέλος ..
καλο βραδυ
Οι ήρωες – φανεροί και αφανείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά από κοντά και λίγα ερπετά τής λάσπης και του σκότους.
Πολύ ωραίο το αφιέρωμά σου στην ηρωϊδα, Μαρία μου!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤιμή και δόξα για όλους αυτούς που θυσιάστηκαν για την Ελλάδα!
Επιτέλους κάτι διαφορετικό απο την "Υπολοχαγό Νατάσα" και τη "Μια γυναίκα στην Αντίσταση". Μήπως αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε για ποιό λόγο είμαστε εδώ που είμαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε κάλυψε τόσο το σχόλιο της Μαρίας (Κανελλάκη).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι έζησε και τούτος ο τόπος....
(Μαρία ...της δέρνεις λίγο ή μου φαίνεται; Φυσιογνωμικά...)
Πολλά φιλιά!
Είδες Μαρία μου πόσοι πραγματικοί ήρωες έμειναν άγνωστοι σε πολλούς !!! Τιμή σε αυτή τη γυναίκα , πάω τώρα να μελετήσω τα Αγρινιώτικα νέα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ με αγάπη
Δεν την γνωριζα την ιστορια της ΜΑΡΙΑΣ εκενες πολύ καλα που μας την γνωρισες Μαράι μου.. και θα συμφωνήσω απόλυτα με την Κανελλακι και εγω... τόσοι αγνωστοι αγωνιστες. για να ειμαστε σημερα εμεις εδώ... τιμη σε όλους τους αφανεις΄ πραγματικους ηρωες.. να είσαι καλα φιλη μου καλο σου βραδυ φιλακιαααα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα βγάλω τη γκρίνια μου; να την βγάλω (με έχετε συνηθίσει άλλωστε).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι χιλιάδες "ανώνυμοι" ήρωες ποτέ δεν θα βρουν από την Πολιτεία (την ποια;) την αναγνώριση που τους αξίζει. Θα μείνουν στις μνήμες των οικογενειών τους, ή στην καλύτερη, και σε όσων είχαν την τιμή να τους γνωρίσουν. Και είναι γεμάτες οι πόλεις μας από οδούς με ονόματα δοσίλογων πωλητικών καθαρμάτων, χουντικών, εστεμμένων καραγκιόζηδων και γελοίων του Κεφαλαίου.
Μπράβο σου Μαρία που ανέδειξες και αυτή την ηρωική μορφή.
Πρόσφατα διάβασα την ιστορία ενός ΠΑΛΙΚΑΡΙΟΥ που στην εισβολή του Αττίλα τα έβαλε μονάχος του με τουρκικό ουλαμό 6 αρμάτων μάχης. Είχε ένα αντιαρματικό όπλο με μόλις 8 βλήματα και ευστόχησε και στις 8 βολές!!! διαλύοντας 6 τανκς και ξεπαστρεύοντας τους τούρκους στρατιώτες
Διάβασέ το εδώ.
Πάρα πολύ καλό το σημερινό θέμα της ανάρτησής σου αγαπητή μου Μαρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω ακούσει γι΄αυτή την κοπέλλα μα ποτέ δεν κατάφερα να συγκεντρώσω αρκετά στοιχεία για τη δράση της.
Κρατώ όσα γράφεις και σ΄ευχαριστώ γι΄αυτή την αξιόλογη προσφορά.
Νάσαι πάντα καλά αγαπητή μου φίλη.
Τέτοια πρόσωπα έπρεπε να τα μαθαίνουμε στο ξεκίνημα μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για την ανάρτηση,εξαιρετική!
Σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα διάβασα όλα πολύ προσεκτικά!