Η σαπουνόπερα και η...παρθένα κουλτούρα!

Έγινε πρόσφατα μια συναυλία, που θα περνούσε μάλλον απαρατήρητη, από τον πολύ κόσμο, αν ο δήμαρχος που τη διοργάνωσε δεν είχε την φαεινή ιδέα να βάλει να τραγουδήσει Θεοδωράκη ο Ρουβάς.
Τώρα θα μου πείτε, τραγουδιστής είναι, γιατί να μην το τραγουδήσει;
Να το τραγουδήσει, όπως και το τραγούδησε, και να μείνουμε όλοι με ανοιχτό το στόμα.
Όχι φυσικά, με την κατά γενική ομολογία, όχι και τόσο πετυχημένη προσπάθειά του, αλλά με την εμμονή όσων τον υποστηρίζουν σε κάθε του (μετέωρο, ή μη) βήμα, πως το είπε καταπληκτικά.

Οι δε Ρουβίτσες ακόμα αναρωτιούνται γιατί δεν είπε κανένα γνωστό κομμάτι, αλλά όλα τα καινούρια(!)...αυτό αφιερωμένο σε όσους λένε πως  έτσι το "Άξιον Εστί" έγινε πιο γνωστό.
Ο κόσμος λοιπόν που σύμφωνα με διαφορετικές πηγές κυμαίνονταν από δέκα ως είκοσι χιλιάδες, έπαιζαν όμως στο στοίχημα με μεγάλη απόδοση και τα ενδιάμεσα νούμερα, χειροκρότησε.
Και πού είναι το παράξενο; 
Στο ότι το κοινό είχε χέρια και τα χτυπούσε;
"Χαρωπά τα δυο του χέρια τα χτυπά"....άσχετο, αλλά ρίχνω ιδέα-δόλωμα, για (άλλη μια) στροφή καριέρας!

Επειδή άκουσα πάλι πολλά, για νέους (?) ανθρώπους (όπου νέοι...ο εξής ένας) που δεν τους αφήνουν (ποιοι;;) να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, πείτε μου ακόμα ένα παραμύθι παρακαλώ, για να με πάρει ο ύπνος γλυκά και τριανταφυλλένια. 
Πείτε μου ας πούμε, πως το όνειρο του Ρουβά ήταν να παίζει σε αρχαία θέατρα και να τραγουδά μεγάλους συνθέτες και το παλιοσύστημα μεταμφιεσμένο σε Ψινάκη, τον τραβολογούσε σε κότερα, παρά τη θέλησή του και δεν τον άφηνε όλα αυτά τα χρόνια να το πραγματοποιήσει, έτσι για να δέσει καλά η σάλτσα  που φτιάχτηκε με όλα τούτα και να μην κόψει το αυγολέμονο του φρικασέ που ζούμε!

Ε, λοιπόν, προσωπικά, δίνω λίγη σημασία στον Ρουβά, μα και στον κάθε Ρουβά. Μεγαλύτερη σημασία δίνω στο γιατί επιλέγονται συνέχεια οι Ρουβάδες, όποιοι κι αν είναι αυτοί.

Εντάξει, ξέρω γιατί. Για να τρέξει ο κόσμος να δει όσο μπορέσει από το ίνδαλμά του, (ένα χέρι, μια μύτη, μην ψάχνετε για κοιλιακό εδώ, βρακάκια τέλος, μια και απαιτείται σοβαρότητα), που κρύβουν καλά και με αυταπάρνηση οι σωματοφύλακές του, (όπως δηλαδή, συμβαίνει σε κάθε νέο που σέβεται τον εαυτό του, αλλά πάνω από όλα το όνομά του το τρανό), να τσιμπηθεί πως ζει στα αλήθεια αυτή τη στιγμή και να επιζήσει χωρίς να πάθει εγκεφαλικό και καρδιακό μαζί σε συσκευασία του ενός, ούτως ώστε να διηγηθεί τη μεγάλη στιγμή που έζησε σε φίλους και γνωστούς, αλλά και στον Τάκη τον περιπτερά που επέμενε (ακούς εκεί, ο άσχετος), πως είναι ιεροσυλία να πει ο Ρουβάς το "Άξιον Εστί". Να του αποδείξει πως αυτός και η κουλτούρα που καμώνεται πως έχει, είναι μιας άλλης εποχής και η εποχή η σημερινή αποθεώνει μόνο. Και αποθεώνει καλύτερα όταν ξέρει ποιον αποθεώνει. Αυτόν ξέρουμε, αυτόν εμπιστευόμαστε βρε αδερφέ! Πειράματα θα κάνουμε με τον κάθε τυχαρπαστοάγνωστο; 
Ξέφυγα λίγο ε; 

Τέλος πάντων, μαζεύομαι τάχιστα και ανακεφαλαιώνω! 
Να πάει λοιπόν ο θαυμαστής, να ακούσει, να δει, να θαυμάσει και να γυρίσει σπιτάκι του ικανοποιημένος και χορτάτος, να ανεβάσει χιλιάδες θολές εικόνες στα σόσιαλ μίντια και να πλακωθεί με όσους πουν κάτι αρνητικό (μα πώς τολμούν;), για τον μεγάλο καλλιτέχνη, που πρωταγωνιστεί κάθε βράδυ στα δικά του όνειρα. (Και φυσικά αναφέρομαι μόνο στους ταλιμπάν θαυμαστές)...γιατί υπήρξε και κόσμος (αλίμονο αν δεν υπήρχε) που πήγε για τους σωστούς λόγους! 
Μιλάμε όμως με ευκολία και λέμε πολλά. 
Πάρα πολλά!!!

Στην προσπάθειά μας κάποιοι να υπερασπιστούμε το δικαίωμα του κάθε ένα να κάνει ό, τι θέλει (!;!;), τα κάνουμε σούπα όλα. 
Μιλάμε για νέους ανθρώπους (αν και με βολεύει να τον αποκαλούν έτσι, γιατί ηλικιακά είμαστε κοντά, οπότε μια χαρά φτιάχνομαι η...νέα) και ξεχνάμε με ευκολία τους νέους εκείνους,  που και περισσότερα προσόντα διαθέτουν και πραγματικό τους όνειρο είναι το "σημερινό όνειρο των μία και τριανταπέντε" του κάθε σταρ, αλλά τους το κλέβει στη γωνιά, κάθε, μα κάθε φορά! 

Η δικτατορία της φήμης το λέω εγώ και καθόλου δεν έχει να κάνει με κρίσεις κι επικρίσεις. Έχει να κάνει με την πραγματικότητα και μόνο. Όποιος δεν το καταλαβαίνει ούτε σε αυτή την περίπτωση που κραυγάζει, ίσως το καταλάβει καλύτερα αν αποφασίσει η Μενεγάκη (την οποία προσωπικά συμπαθώ ιδιαίτερα) να παίξει τη Μήδεια, ή ακόμα καλύτερα, να της τηλεφωνήσουν να παίξει τη Μήδεια και κείνη να θυμηθεί πως πάντα ήταν όνειρό της, αλλά το είχε ξεχάσει, όταν έφαγε μια ανθοδέσμη στο κεφάλι από φανατικό θαυμαστή.

Διακοπή για διαφημίσεις:
Για να μην ξεχνιόμαστε και ξεχνάμε και τα "ιερά και όσια" ετούτης της πατρίδας που μας έλαχε, συμπληρώνω γνωρίζοντας μέσες άκρες, τις συνέπειες του νόμου! 
Παρέμβαση έκανε και η "γνωστή - άγνωστη" Μούσχουρη για το σημαντικό αυτό θέμα. Αν δεν τη θυμάστε, γιατί δεν είστε της κουλτούρας, όπως δεν είμαι κι εγώ, είναι εκείνη η πάμπλουτη τραγουδίστρια που ζει έξω από δω (κουνήσου απ' τη θέση σου, αλλά με ρυθμό...πάμε όλοι μαζί...
Shake, shake, shake, shake, 
shake it mi amor
Crazy for love
Give me some more
Forever!!!!!!! ). 

Άλλη μια παρέμβαση έκανε στο παρελθόν η εν λόγω στα "δικά μας", μόνο και μόνο για μας βρίσει και να μας πει τεμπέληδες και καλά να πάθουμε που..."πάθαμε κρίση"...
Μεγάλη εισαγωγή έκανα, γιατί το θέμα μου δεν ήταν ο Ρουβάς, ούτε η Μενεγάκη, ούτε καν η Μούσχουρη που όσο να πεις φέρνει κι έναν ευρωπαϊκό αέρα "κατοχής" στην κουβέντα. 

Θέλω να δώσω, ένα παράδειγμα υψηλής κουλτούρας που δε διαθέτω.
Οι σαπουνόπερες δεν μου αρέσουν. (Μη βιάζεστε, όλο και κάπου θα καταλήξω).
Δεν έχω παρακολουθήσει ούτε μία στη ζωή μου, επειδή οι σαπουνόπερες απαιτούν καθημερινό ραντεβού και μάλλον δυνατά νεύρα. Πρόσφατα όμως άρχισα να παρακολουθώ σαν τρελή μια...παραλίγο σαπουνόπερα.
Ένα τελείως τρελό σήριαλ, με μια παρθένα που μένει έγκυος από ιατρικό λάθος (μιμείται σαπουνόπερες όπως καταλάβατε, οπότε όλα είναι δυνατά και όλα γίνονται αδύνατα την ίδια στιγμή).
Από την αρχή η υπερβολή και οι ανατροπές δίνουν και παίρνουν. 
Κι εκεί που λες "δεν μπορεί να το βλέπω αυτό, όνειρο ζω", εκεί κολλάς και θέλεις να βλέπεις μόνο αυτό.
Κλασικό στοιχείο δηλαδή της σαπουνόπερας, που θα έπρεπε να ονομάζεται χμμμ...όχι δεν θα το πω, γιατί παραπέμπει και αλλού, αλλά θα σας αποκαλύψω το πρώτο συνθετικό.
Κόλλα!
Κολλάς για τα καλά!!
Η ιστορία απλή, καθημερινή!
Να, γύρω σου να κοιτάξεις, θα τα δεις όλα όσα περιγράφονται.
Θα δεις τον δισεκατομμυριούχο play boy, που φίλησε η πρωταγωνίστρια πριν πέντε χρόνια, και είναι ο πατέρας του παιδιού που κυοφορεί κατά λάθος, ενώ για το "ιατρικό" αυτό λάθος υπεύθυνη είναι η αδερφή του, που είναι γυναικολόγος. 
Θα δεις τον τηλεοπτικό σταρ (που τι σύμπτωση), παίζει και σε σαπουνόπερα, και είναι ο "χαμένος" πατέρας της ηρωίδας, για να μη μιλήσω για τα υπόλοιπα, που δε θέλω να αποκαλύψω ελαφρά την καρδία.
Θα δεις και το ποπ είδωλο να ερμηνεύει χωρίς να πιάνει τα γεννητικά του όργανα ούτε μία φορά...ουπς, λάθος!
Για να μη σας κουράζω άλλο, θα τερματίσω το οδοιπορικό μου στις στάχτες από τα αποκαΐδια των ημερών, με ένα απλό βιντεάκι!
Αν ακολουθήσετε τα ίχνη μου πάντως, θα κολλήσετε κι εσείς!! Καλά, δεν παίρνω κι όρκο...
"Jane the Virgin" ονομάζεται η σειρά που είναι και δεν είναι σαπουνόπερα, και κάθε δέκα δευτερόλεπτα, ανατρέπει όλα τα δεδομένα, όπως κάθε σαπουνόπερα που σέβεται το κοινό της, αλλά πάνω από όλα, το είδος της!