Οι στυλοβάτες της γης

Tuesday 7: Beauty

Τους "Στυλοβάτες της γης" τους είχα διαβάσει πολύ παλιά και είναι ένα από εκείνα τα βιβλία που έχω δανείσει χωρίς επιστροφή.

Πολλά χρόνια αργότερα, κυκλοφόρησε το "Ένας κόσμος χωρίς τέλος".

Υπήρξε και μια σειρά που την ανακάλυψα μόλις χτες.

"The Pillars of the Earth", ονομάζεται αν θέλετε να την ψάξετε.

Τα βιβλία ήταν καλά, για τη σειρά δεν ξέρω, δεν απαντώ, αφού ακόμα δεν την είδα.

Monday 6: A shape

 Πού τα θυμήθηκα θα μου πείτε τώρα και τα μνημονεύω.

Αφορμή στάθηκε η τελευταία φωτογραφία που απεικονίζει μέρος του καθεδρικού ναού στη Σαλαμάνκα στην Ισπανία.

Είχα δει καθεδρικούς ναούς και στην Αγγλία όπου και αναφέρονται τα βιβλία, αλλά το μυαλό μου (γύρευε για ποιο λόγο), σε εκείνον τον ναό τα "ξεφύλλισε" πάλι, ίσως γιατί μέσα σε εκείνον πέρασα αρκετές ώρες.

Όταν μπήκα μέσα ένιωσα τόσο μικρή, τόσο ελάχιστη, που κατάλαβα γιατί επιβάλλεται οι ναοί να είναι τόσο επιβλητικοί.

Για να εκμηδενίζεται η ανθρώπινη υπόσταση. Ή για να εξυμνείται, μια και είναι ανθρώπινα δημιουργήματα.

Μπορεί και για τα δυο, αν και το ένα αναιρεί το άλλο.

Γεγονός παραμένει πως δεν ένιωσα καθόλου κοντά στο Θεό. Ένιωσα αλλόκοτα μακριά του. Κι ένιωσα φόβο. Όχι απέναντί του, απαραίτητα, αλλά έναν περίεργο φόβο, ανάκατο με δέος.

Ίσως γιατί έζησα κι έναν σεισμό κάπου μέσα στο ναό.

Στο λιγοστό φως, το μόνο που ακούς είναι οι κατανυκτικές ψαλμωδίες. Οι ανάσες όσων προσεύχονται.

Ξαφνικά η γη αρχίζει να τρέμει και στο βουητό του σεισμού, οι ψαλμωδίες γίνονται κραυγές, και οι καμπάνες αρχίζουν να χτυπάνε με μανία.

Μια ρωγμή εμφανίζεται στον τεράστιο πέτρινο τοίχο. Μια ρωγμή που σέρνεται πάνω του σαν το πιο ύπουλο φίδι. Την πρώτη ρωγμή ακολουθούν πολλές, οι κραυγές γίνονται ουρλιαχτά, οι καμπάνες δυναμώνουν το φόβο, η αγωνία κορυφώνεται, και τότε...

Sunday 5: Egg

...όλα σταματούν!

Αυτό που έζησα, ήταν ένα ψέμα. Μια αναπαράσταση παλιού σεισμού.

Ήμουν σε έναν ναό που χτίστηκε το μεσαίωνα κι έζησα στιγμές του τότε. Κι ευτυχώς έζησα μόνο αυτό από εκείνη την εποχή, γιατί ήταν από τις πιο αδυσώπητες, αν και λίγο από Μεσαίωνα κρύβουν, σαν ιό μέσα τους, όλες οι εποχές.

Saturday 4: I stood here

Δεν μπορώ όμως να μην κάνω τη σύγκριση.

Την κατάνυξη που ένιωσα κάποτε μπαίνοντας σε ένα μικρό εκκλησάκι να ανάψω τα καντήλια, δεν την ένιωσα στο μεγάλο καθεδρικό.

Ένιωσα πολλά, εκεί μέσα, αλλά τίποτα δεν αφορούσε το Θεό.

Πιο κοντά του νιώθω όταν βρίσκομαι στη φύση, παρά μέσα στα δημιουργήματα των ανθρώπων.

Friday 3: This is good

Στα βιβλία του Ken Follett: "Οι στυλοβάτες της γης" κι "Ένας κόσμος χωρίς τέλος", ένας καθεδρικός ναός πρωταγωνιστεί.

Αρχίζει να υψώνεται στο πρώτο, ενώ οι δολοπλοκίες, τα ανθρώπινα πάθη, αλλά και η πολιτική αναταραχή κάνουν το μυθιστόρημα ακόμα πιο ενδιαφέρον.

Στο δεύτερο, που μας μεταφέρει δυο αιώνες μετά, ο ναός δεσπόζει πάνω από την πόλη και οι απόγονοι εκείνων που τον έχτισαν ζουν το δικό τους πεπρωμένο. 

Thursday 2: Building

Το "Life Images" θα επανέλθει μετά το Πάσχα, αλλά το "Παίζοντας με τις λέξεις" σας περιμένει εδώ!