Μέσα στο δάσος

Όποιο μονοπάτι κι αν πάρουμε, θα συναντήσουμε εμπόδια.

Πότε ένας κορμός θα κλείνει το δρόμο μας, πότε θα βρίσκουμε τείχη να υψώνονται εκεί που δεν τα περιμένουμε.

Ίσως ακόμα να μας προδώσει και το ίδιο το μονοπάτι. Να μην οδηγεί πουθενά, παρά να κάνει κύκλους χωρίς νόημα.

Και να γυρνάμε ξανά και ξανά στην αφετηρία, θυμωμένοι για την ώρα που χάσαμε, αγανακτισμένοι για τον κόπο που κάναμε, απογοητευμένοι που δε φτάσαμε.

Που δε φτάσαμε πού;

Στα αλήθεια πολλές φορές ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουμε που θα θέλαμε να φτάσουμε.

Βάζουμε ένα στόχο, και κλείνουμε τα μάτια σε όλα.

Ξεχνάμε να σκύψουμε να θαυμάσουμε τα κρινάκια, ή να μάθουμε κάτι μικρό, παρατηρώντας τις αργές κινήσεις μιας χελώνας.

Είμαστε ταγμένοι για τα μεγάλα, λέμε.

Βιαζόμαστε.

Θα δούμε άλλη φορά τις αχτίδες να παίζουν με τα δέντρα.

Και τα ρείκια θα ξανανθίσουν κάποτε.

Μα, και η ζωή θα τελειώσει κάποτε.

Δεν είναι ανάγκη να βγούμε από το μονοπάτι, αν δεν το θέλουμε, για να κοιτάξουμε γύρω μας.

Μα ακόμα κι αν βγούμε, ίσως τελικά να αξίζει τον κόπο.

Μπορεί να βρούμε λιγότερα εμπόδια, περισσότερες ομορφιές, σπουδαιότερο νόημα!

Μπορεί!

Μπορεί και όχι!

Πράσινο το Life Images #12 και από το δάσος σας στέλνει την πρόσκληση. Μέχρι και την Πέμπτη το πρωί θα ανυπομονεί για τις δικές σας ομορφιές!

Λίγες μέρες έμειναν μέχρι τις 20 Μαρτίου που λήγει η προθεσμία για τις συμμετοχές στο "Παίζοντας με τις λέξεις".

Μην ξεχάσετε να στείλετε τη δική σας! Λεπτομέρειες εδώ!