Γλυπτά από πάγο

Στην πιο κρύα ανάσα του χειμώνα, όλα παγώνουν και η απόκοσμη ομορφιά γίνεται γνήσιο, έργο τέχνης!

Ένα άγριο, έργο τέχνης!

Όχι, δεν μετακόμισα στη Σιβηρία, κι ούτε πρόκειται.

Το κρύο με ενθουσιάζει μόνο όταν αφήνει πίσω του τέτοιες συναρπαστικά εξαίσιες πινελιές και ο ενθουσιασμός, πάντα,  κρατάει λίγο.

Καίγεται γρήγορα στην παγωνιά, όπως κάηκαν ήδη τα πιο ντελικάτα λουλούδια.

Ούτε ο πάγος θα κρατήσει πολύ. Γρήγορα θα αρχίσει να λιώνει, αφού οι ηλιαχτίδες φλερτάρουν επίμονα με το εφήμερο.

Σε λίγο, τίποτα δε θα θυμίζει πως η παγωνιά πάσχισε, αριστοτεχνικά, αυτό της το αναγνωρίζω, να αφήσει τα ίχνη της.

Όμως το μεγαλείο της ασάλευτης, ψυχρής ομορφιάς, θα μείνει για πάντα φυλακισμένη στο νου (και στις φωτογραφίες).

Σίγουρα αναρωτιέστε πως δημιουργήθηκε αυτό το υπερθέαμα. Ένας σωλήνας ύδρευσης που έσπασε από την παγωνιά (τι πεζό στ' αλήθεια), έδωσε αυτά τα υπέροχα γλυπτά!