Φύση ανθρώπου

Η φύση διαλέγει τα πιο ζωηρά της χρώματα, στολίζεται με πολύτιμους καρπούς κι αφήνει ένα φύλλο να κάνει το δικό του ταξίδι.

Να στροβιλιστεί στον άνεμο πριν ακουμπήσει απαλά στη γη για να διηγηθεί την ιστορία του.

Ο άνθρωπος υψώνει συρματόπλεγμα. 

Κρύβεται πίσω του, ή μένει απ' έξω.

Κάποιες φορές χάνεται και μέσα του.

Τότε δεν ξέρει σε ποια μεριά βρίσκεται.

Πίσω από το συρματόπλεγμα, ή έξω από αυτό;

Ψάχνει απεγνωσμένα απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν ξεστομίζει δυνατά.

Κι όλο σκέφτεται να δραπετεύσει.

Θα το κάνει, υπόσχεται, τη μέρα που τα πουλιά θα τον μεθύσουν με τα τραγούδια τους.

Όταν ο ήλιος θα λάμπει μέσα στις δροσοσταλίδες και τα κυπαρισσόμηλα θα διαλαλούν μια γιορτή!