Μικροί ήλιοι, μεγάλα ταξίδια (Η στιγμή σου σ' ένα ποίημα)

Μικροί ήλιοι, μεγάλα ταξίδια

Μικροί ήλιοι, αμέτρητοι, στο θεό τα πρόσωπά τους στρέφουν
μοιράζουν γύρω τους το φως που αχόρταγα ανασαίνουν.

Είναι η εποχή που τα ηλιοτρόπια ανθίζουν.

Το πράσινο χρυσό γίνεται και λιώνει στου θέρους το λιοπύρι.

Της άνοιξης οι νύφες με χρώματα ξελογιάζουν τώρα τη φύση.

Είναι η εποχή που όλα στενάζουν κι από πάθος φλέγονται.

Του γιασεμιού τα αρώματα στης πόλης τα βράδια βασιλεύουν.

Αναρριχώνται άπληστα και μνήμες ανασκαλεύουν.

Είναι η εποχή που περασμένα καλοκαίρια ψηλαφίζονται.

Της θάλασσας η αύρα για μακρινά ταξίδια ξεσηκώνει.

Να το δαμάσεις σε καλεί το κύμα και γελά όπως σε σπρώχνει.

Είναι η εποχή που οι τέσσερις τοίχοι φυλακή γίνονται.

Το σώμα δένεται με σκοινιά σε αόρατο κατάρτι

και το καράβι σου ακίνητο τρίζει στο λιμάνι.

Είναι η εποχή που μυαλό και ψυχή αράδα κάβους λύνουν.

Με κάτι δικό μου συμμετέχω στο "Η στιγμή σου σ' ένα ποίημα"

που εμπνεύστηκε η Μαρία Νι από το blog "Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά".

Συντροφιά μου ο  Αλκίνοος Ιωαννίδης!