Λωξάντρα

Να ανοίξουμε ένα αγαπημένο μας βιβλίο στη σελίδα 31 και να αντιγράψουμε το απόσπασμα στο blog μας, σκέφτηκε ο BLUEPRINTS  και είχα ενθουσιαστεί με την ιδέα.
Δεν ήξερα ποιο βιβλίο να πρωτοδιαλέξω. 
Στην αρχή το σκεφτόμουν συνέχεια, μετά το ξέχασα και το θυμήθηκα πάλι, λίγο πριν τελειώσει η προθεσμία.
Έτσι με την ψυχή στο στόμα για να προλάβω, προσπαθούσα να βρω ποιο από τα αγαπημένα μου βιβλία θα μου έδινε τη...λιγότερη δουλειά!

Το βιβλίο της Μαρίας Ιορδανίδου Λωξάντρα, αποφάσισε, μη ρωτάτε πως, να πάρει μέρος!
Άλλωστε η Λωξάντρα ήταν και είναι μία από τις πιο αγαπημένες μου ηρωίδες.
Η απλή, αλλά καθόλου απλοϊκή γυναίκα με τη μεγάλη καρδιά, με είχε πάρει από το χέρι, παιδί ακόμα και μου γνώρισε την Πόλη της κι από τότε γυρίζω πότε πότε να τη συντροφέψω. Ή γυρεύω να με συντροφέψει εκείνη, ποιος ξέρει; 
Αυτό που ξέρω είναι πως η Λωξάντρα στη μνήμη μου πάντα θα μυρίζει αγάπη.
Και θα έρχεται στο νου, "με όλα της τα πανιά φουσκωμένα, σαν αρματωμένη φρεγάτα"

Και να τι λέει το απόσπασμα της σελίδας 31: 

"Ποτέ του δε γελούσε δυνατά, ποτέ δεν έκανε χειρονομίες.
Κοντολογίς, σωστός Εγγλέζος τζέντλεμαν. Και πάνω του μύριζε κολόνια Άτκινσον, πούρο Χαβανέζικο, και εγγλέζικο σαπούνι.
Η γυναίκα του ήταν Γαλλίδα. Στεκόταν δίπλα του και του έφτανε ως τον ώμο. Βαστούσε το μικρό το Ντίμη απ' το χεράκι του και χαμογελούσε στη Λωξάντρα.
"Δεν το ταΐζει το παιδί, συλλογιζόταν η Λωξάντρα κατεβαίνοντας με το πάσο της. Κίτρινο είναι το χρώμα του, σαν του Δαρείου."
Αυτή τη νύφη τη λέγανε Καμίλλη, μα η Λωξάντρα ποτέ "καμήλα" δεν την είπε τη γυναίκα. Τη φώναζε "ψιστ", τη φώναζε "καλέ". Στα πεταχτά καμιά φορά την έλεγε και "μωρή", αλλά "καμήλα" δεν πήγε ποτέ το στόμα της να τη φωνάξει.
Και ο Θεόδωρος και ο Δημητρός εξήγησαν στη Λωξάντρα πως στα γαλλικά Καμίλλη δε θα πει καμήλα.
- Το κατάλαβες;
- Το κατάλαβα.
- Τότες γιατί δεν τη φωνάζεις με τ' όνομά της;
Στέκουνταν η Λωξάντρα συλλογισμένη και τους κοίταζε και ξαφνικά ξεφώνιζε:
- Καλέ τρελαθήκατε που θα την πω καμήλα τη γυναίκα; Γιατί; Τι μ' έκανε; Μ' έκανε τίποτα;
Και κείνοι άρχιζαν πάλι να εξηγούνε απ' την αρχή.
- Το κατάλαβες τώρα;
- Καλέ το κατάλαβα σας λένε. Τόσο ζώο είμαι και δεν μπορώ να καταλάβω τόσο πράμα; Μα στα καλά καθούμενα να πιάσω να την πω καμήλα; Αυτό το πράμα γένεται;"

Εσείς τι λέτε; Γένεται;