Η καταιγίδα ξεσπούσε άγρια, σχεδόν απρόβλεπτη. Το ξημέρωμα σταματούσαν οι αστραπές και οι βροντές, αλλά η βροχή συνέχιζε να πέφτει ορμητική πάνω στην κοιμισμένη πόλη.
Σήμερα όλα δείχνουν πως ο ήλιος σκοπεύει να εγκατασταθεί για τα καλά στον ουρανό. Είναι η μέρα του. Ακόμα και τα σύννεφα που τον αγκαλιάζουν κάθε τόσο δεν έχουν σκοπό να τον κρύψουν.
Οι δυο εβδομάδες που πέρασαν κύλησαν με βροχές, συννεφιά και ηλιόλουστες αναλαμπές.
Είδα τον ήλιο να χύνει το φως του γενναιόδωρα πάνω στη λίμνη και να της χαρίζει τη λάμψη του.
Τον είδα να κρύβεται μέσα στις φυλλωσιές και να παίζει ανέμελος κρυφτό καθώς κρέμονταν από κλαδί σε κλαδί.
Είδα τα σύννεφα να βαραίνουν και να ξεσπάνε σε καταιγίδες που έκλειναν μέσα τους οργή.
Κοιμόμουν με καταιγίδες, ξυπνούσα με βροχή, ζούσα με ήλιο.
Η βροχή άρχιζε από νωρίς τη μουρμούρα της, καθώς ανασκουμπώνονταν σαν γκρινιάρα νοικοκυρά, να καθαρίσει τις σκόνες από την ατμόσφαιρα.
Μπορεί να γκρίνιαζε, αλλά έκανε καλή δουλειά.
Όλα καθάρισαν και αναγεννήθηκαν σε λίγες μέρες. Κι όμως είναι η εποχή που τα περισσότερα είναι στη δύση τους. Κάποια δέντρα διώχνουν μακριά τα φύλλα τους. Δεν τα νοιάζει ο αποχωρισμός. Άλλα τα κρατάνε πεισματικά πάνω τους. Φοβούνται τις αλλαγές.
Τα πρώτα κυκλάμινα ξεπετάγονται δειλά δειλά, κοιτάζοντας γύρω τους με περιέργεια σαν να φοβούνται πως τίποτα δεν είναι το ίδιο.
Ξεγελιούνται. Νομίζουν πως όλα είναι όπως τα είχαν αφήσει.
Ξεγελιέμαι κι εγώ και νομίζω πως όλα τώρα αρχίζουν.
Και ίσως να αρχίζουν.
Νέες καταστάσεις, παλιά προβλήματα, νέοι και παλιοί φόβοι, όλα είναι εδώ κι εναλλάσσονται αδιάκοπα με έναν ξέφρενο ρυθμό.
Πότε μαίνεται η καταιγίδα και πότε γαληνεύει η ψυχή.
Πόσο αλήθεια απέχει η καταιγίδα από την "καταιγίδα";
Όσο ένας ήλιος, ή όσο μια ζωή;
Η ιδέα των Weekly Moodboards ανήκει στην Lyriel από το Biscoto.
Τα ιστολόγια που συμμετέχουν μέχρι στιγμής είναι :
myStickland
mytripssonblog
beloved-ideas
craftland
Άποψη Τέχνης
Every day happy home
365 days of bliss
Kerasopites
Annoula's and Erato's mom
Creations by me Eirini
Τι ωραία που είναι εδώ. Ωραία κείμενα, υπέροχες φωτογραφίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπιτάκι γεμάτο δροσιά. Καλώς σε βρίσκω!! :)
Καλώς ήρθες!!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Καλημερα και απο εδω Μαρακι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπεροχες οι φωτο!
Ακρως δτοσιστικο σημερα αυτο το μπλοκοσπιτακι! :)
Σε ευχαριστώ πολύ!!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσαν!
πολύ όμορφη παρουσίαση για την καταιγίδα.... πόσο απέχει η καταιγίδα από την "καταιγίδα"? χμμμ... δεν ξέρω... φιλάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος στα αλήθεια ξέρει?
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!..φιλιά πολλά!
Tι υπέροχη ερώτηση... πόσο απέχει η καταιγίδα από την 'καταιγίδα' ...
ΑπάντησηΔιαγραφήάραγε ένας ήλιος μόνο ; μήπως λίγη κοινή λογική; μήπως λίγα ψήγματα αγάπης;
μήπως λίγη κατανόηση;
Όμορφες εικόνες , κρατούν τις στιγμές επάνω τους που μια λυτρωτική βροχή
διώχνει πια τα σύννεφα :-)
Τα φιλιά μου Μαρία μου
Καλό Σαββατοκύριακο ...
Ερώτηση με πολλές απαντήσεις...ίσως λίγο από όλα αυτά!!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ...φιλιά πολλά και καλή Κυριακή!
Η μπόρα είναι ανακουφιστική δεν βρίσκεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά έρχεται η λιακάδα!
Καλό ΣΚ!
Πόσο δίκιο έχεις!!
ΔιαγραφήΚαλή Κυριακή!
Μύρισε χώμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό διήμερο!
Λατρεμένη μυρωδιά!
ΔιαγραφήΚαλή Κυριακή!
Αληθεια, ποτε γαληνευει η ψυχη? Γιατι απο καταιγιδες!!! Αυτα τα φυλλα τελεια Μαρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓαληνεύει για λίγο...ανάμεσα στις καταιγίδες...
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!!
Ξεγελιέμαι κι εγώ μαζί σου, όταν έρχομαι εδώ μέσα κι αντικρίζω αυτές τις φωτογραφίες σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μου επέτρεπες νομίζω να αναδημοσιεύσω κάποια και πάλι ε;..... Είσαι παρηγοριά! Γλυκά φιλιά μεσημεριού! :))))
Ξεγελιόμαστε όσο μπορούμε για να αντέχουμε...
ΔιαγραφήΕννοείται πως θα το επέτρεπα...τι ερώτηση είναι αυτή?..χαχα!
Σε ευχαριστώ πολύ...φιλιά πολλά!!
Μου αρέσει όταν βρέχει. Όσο μελαγχολικά και να είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα.
Μου αρέσει η βροχή, όταν δε γίνεται μόνιμη κατάσταση...εδώ συνήθως το χειμώνα ξεχνάει να σταματήσει αν αρχίσει κι αυτό καταντάει λίγο βαρετό!
ΔιαγραφήΚαλή Κυριακή!
καποιες φορες χρειαζεται και η καταιγιδα για να ερθει παλι η ηρεμια...Πολλα φιλιααααα
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι...πρέπει να γίνει το ξέσπασμα!!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Αν βρεις απάντηση στις ερωτήσεις σου....πες την και σε μένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε πολύ η ανάρτηση σου Μαράκι μου!
Καλό Σαββατοκύριακο:)))))
Κι εγώ που νόμιζα πως θα μου δώσετε έτοιμη την απάντηση...χαχα!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ...καλή Κυριακή!
Όμορφες απαντήσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Να είσαι καλά..φιλιά πολλά!
ΔιαγραφήBelíssimas fotos! Adoro as gotas da chuva sobre as folhas. Abraço. Ailime
ΑπάντησηΔιαγραφήThank you very much Ailime!
ΔιαγραφήHave a nice day!
Λένε ότι μετά την καταιγίδα βγαίνει το ουράνιο τόξο ......λίγες φορές το είδα ,αλλά τότε γαλήνεψε η ψυχή και γεννήθηκε η ελπίδα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως εκείνη η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος είναι μεθυστική !!!
Καλό και όμορφο βράδυ Μαρία μου !
Έτσι λένε, αλλά έχω πολύ καιρό να δω ουράνιο τόξο!...
ΔιαγραφήΠάντως όταν το βλέπουμε νιώθουμε όπως ακριβώς το περιγράφεις!...και η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος είναι πράγματι μεθυστική!
Να είσαι καλά Ολυμπία μου...φιλιά πολλά!
Αγάπησα αυτή την ανάρτηση! Το κείμενο τόσο ποιητικό και οι φωτογραφίες υπέροχες! Ειδικά αυτές με τα βρεγμένα φύλλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ!
Σε ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ που σου άρεσε...φιλιά πολλά!
εικόνες που αποπνέουν φρεσκάδα. λέξεις άλλοτε ηλιόλουστες, άλλοτε βροχερές. το αποτέλεσμα λέξεων και εικόνων μαγευτικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό σαββατόβραδο Μαράκι μου!
Σε ευχαριστώ πολύ Βίκυ μου...
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Λατρεύω την βροχή, με φοβίζουν όμως οι καταιγίδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλό είναι πως μετά από κάθε βροχή έρχεται το ουράνιο τόξο να δώσει την δική του οπτική.
Καλώς σε βρήκα και στον χώρο σου.
Μερικές φορές μπορεί να γίνουν πολύ άγριες...τότε φαντάζομαι πως όλοι τις φοβούνται!...αλλά υπάρχει πάντα η ελπίδα ενός ουράνιου τόξου!
ΔιαγραφήΚαλώς ήρθες!
Μου αρέσουν τα ακραία φαινόμενα... ξυπνούν, τους ονειροπόλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτές οι σταγόνες βροχής πάνω στα τρυφερά φύλλα τις πρώτης φωτογραφίας, στάζουν τρυφερότητα!
ΑΦιλάκια πολλά πολλά, καλή νύχτα Μαρία μου! :)
Τους ξυπνούν λες?...μπορεί...κι εμένα μου αρέσουν όσο δεν γίνονται πολύ ακραία...πάνω από όλα η ασφάλεια...χαχα!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!...φιλιά πολλά!!
Η καταιγίδα πολύ μου αρέσει... Η "καταιγίδα", πάλι... με φοβίζει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχα τα λόγια σου, υπέροχες και οι φωτογραφίες σου!!!!!!
Φιλιά πολλά Μαρία μου!!!!
Πάντα υπάρχουν καταιγίδες και "καταιγίδες"...αυτές που μας αρέσουν κι εκείνες που μας τρομάζουν..
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ..φιλιά πολλά!
Maria, pretty images. Love the droplets on the leaves and your beautiful collage of photos. Have a happy weekend!
ΑπάντησηΔιαγραφήThank you very much Eileen!
ΔιαγραφήHave a happy Sunday!
Χμμμ, ποιητική διάθεση διακρίνω σήμερα. Και στις φωτογραφίες και στο κείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία κυκλάμινα!
Δεν είναι υπέροχα τα κυκλάμινα?...λίγο απερίσκεπτα μια και φυτρώνουν για να υποδεχτούν το χειμώνα, αλλά τόσο όμορφα!!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!
Aγαπώ πολύ τη βροχή.... Γέμισες την ψυχή μου ♥
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά!!! Καλή Κυριακή!!!!! :))
Εγώ την αγαπώ με προϋποθέσεις...χαχα..να μην το παρακάνει της ζητάω μόνο!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά...φιλιά πολλά και καλή Κυριακή!
Υπέροχο κείμενο, πανέμορφες οι φωτογραφίες σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέ φοβίζει η καταιγίδα,αλλά όταν βγαίνη τό ουράνιο τόξο,ολα γύρω γαληνεύουν!!!
Καλή Κυριακή!!!Φιλάκια!!!
Σε ευχαριστώ πολύ!!
ΔιαγραφήΝαι, το ουράνιο τόξο μπορεί να φέρει τη γαλήνη...αλλά βγαίνει πάντα μετά τη βροχή!
Φιλιά πολλά και καλή Κυριακή!
Πόσο αλήθεια απέχει η καταιγίδα από την "καταιγίδα";
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο ένας ήλιος, ή όσο μια ζωή;
Καταπληκτική ανάρτηση Μαρία μου!
Φοβερά τα ερωτήματά σου!
Δεν με τρομάζει η καταιγίδα. Πάντα βγαίνει ήλιος μετά!
Άλλες ¨"καταιγίδες" φοβάμαι...
Φιλάκια πολλά!
Σε ευχαριστώ πολύ Αριστέα μου...εκείνες οι άλλες μας τρομάζουν όλους!!
ΔιαγραφήΚαι δεν έχουμε και ικανοποιητικές απαντήσεις....ψάχνουμε ακόμα!
Φιλιά πολλά!!
Όλες οι φωτογραφίες σου είναι υπέροχες, αλλά η πρώτη είναι εκπληκτική!! Τι χρώματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν τρελαίνομαι με τη βροχή, όταν έχω τις μοναξιές μου με θλίβει. Είναι ωραίο τη βροχή να τη μοιράζεσαι...
Τις "καταιγίδες" πάλι, δεν τις θέλω καθόλου!!
Φιλιά πολλά, καλή Κυριακή Μαρία μου!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!
ΔιαγραφήΗ βροχή μου αρέσει όταν δε γίνεται κουραστική...και για μένα γίνεται κουραστική όταν ξεχνάει να σταματήσει και βρέχει μέρες και μέρες...
Τις "καταιγίδες" κανένας μας δεν τις θέλει...μακριά από μας λοιπόν...στα όρη στα άγρια βουνά που λένε και οι ξεματιάστρες...χαχα!
Φιλιά πολλά!
Τι όμορφες φωτογραφίες.. Όσον αφορά την βροχή, τον ήχο της και το μουντό χρώμα του ουρανού είναι τα μοναδικά στοιχεία που μου αρέσουν!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!!
ΔιαγραφήΤα υπόλοιπα πολλές φορές γίνονται κουραστικά και μπορεί και επικίνδυνα...ας βρέχει με μέτρο λοιπόν, να απολαμβάνουμε μόνο!!
Μακάρι να ξέραμε πόσο απέχει η καταιγίδα απο την''καταιγίδα''..όσο ένας ήλιος ή όσο μιά ζωή..ποιητική έκφραση στοχασική με νοήματα της εποχής..οι φωτό απλά φανταστικές!!νάσαι καλά πάντα γλυκιά μου φίλη!!φιλάκια άπειρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πάρα πολύ!!
ΔιαγραφήΚι εσύ να είσαι πάντα καλά...φιλιά πολλά!
Όσο για την "καταιγίδα", δεν ξέρω αν είναι καλύτερα να ξέρουμε ή να μην ξέρουμε...αναρωτιέμαι!