Εγώ είμαι εγώ! (Τι ποιος εγώ;)

Εγώ, το Μπρίκι!

Από πού να αρχίσω δεν ξέρω.

Ξαφνικά μου ανέθεσαν και δουλειά. Θα γράφεις, λέει, για το blog της...(ποιανής;..τι την έχω στα αλήθεια, δεν ξέρω)..αυτηνής τέλος πάντων που το έχει. Τι είναι αυτό που έχει, πάλι δεν ξέρω, αλλά δε με νοιάζει κιόλας. Αρκεί να μην είναι κολλητικό.

Εντάξει κυρά μου…είπαμε να γράψω μια φορά για τη θάλασσα, όχι να το πάρουμε σκοινί κορδόνι…

Είναι δύσκολο να συγκρατηθώ, γιατί πολλά της τα έχω μαζεμένα, αλλά άσε μην αρχίσω από τώρα τα παράπονα.

Ή μάλλον θα τα αρχίσω…ξέρετε τι είναι να με φωτογραφίζει συνέχεια και να με εκθέτει, μόνο και μόνο επειδή είμαι ένας γλύκας (δεν υπάρχει λόγος να το κρύβω, άλλωστε εδώ μου είπε να είμαι αληθινός, όπως  είναι λέει, όλοι στα blogs) και γιατί, πως να το κάνουμε,  η θέση μου είναι δύσκολη και δεν μπορώ να της το απαγορεύσω.

Μην της το πείτε, αλλά κατά βάθος γουστάρω και λίγο. Πρέπει όμως να το παίζω δύσκολος για να ανεβαίνουν οι μετοχές μου και να τρώω περισσότερα μπισκότα. Είναι θέμα σωστής στρατηγικής.

Δεν μπορεί όμως, να μου κάνει η κυρία, αφιέρωμα, το πρώτο ολοκληρωμένο που αξιώθηκε η χάρη της να κάνει στην αφεντιά μου και να αφήνει την κεραμίδα για τίτλο «Ένας σκύλος, μα τι σκύλος;»…τι να πω για την πρωτοτυπία που τα τίναξε μετά από αυτό και της έκανα τα σαράντα προχτές; Όχι, πως και το αφιέρωμα ήταν της προκοπής, αλλά τόσο της κόβει, τόσα γράφει. Αυτά δεν τα παρεξηγώ. Δέχομαι τον καθένα με τα κουσούρια του.

Άλλα είναι που με ενοχλούν.

Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα της, αλλά ας όψεται που δε θέλω να αμαυρώσω την παρουσίασή μου.

Άλλωστε οι εντολές ήταν ρητές.

Χα! Εντολές έδωσε, το μπισκοτάκι ξέχασε, αλλά εγώ τζάμπα δε δουλεύω. Θέλω γωνιακό γραφείο με μεγάλο παράθυρο, αυτοκίνητο και κινητό. Μπούρδες δηλαδή και απορώ που υπάρχουν κάποιοι που ψήνονται με κάτι τέτοια. Καρφάκι δε μου καίγεται γι΄αυτά. Θέλω τις ξάπλες μου, τις κοκκαλάρες μου και την τρεχάλα μου για να χαρώ. Χμ..πράγμα δύσκολο βέβαια έτσι που με έστρωσαν στη δουλειά μέσα στον καύσωνα.

Όταν προσπάθησα να της πω πως έπρεπε να ξεκινήσουμε με διακοπές γέλασε και είπε και κάτι για βαριά ένσημα, αλλά σιγά μην την αφήσω να με φορτώσει κι από πάνω.

Είμαι ο Μπρίκι. Όταν με πήραν, είχα ένα ωραίο όνομα θυμάμαι, με έλεγαν Ρίκι (αλλά αυτά θα σας τα πω άλλη φορά).

Αν οι υπολογισμοί τους είναι σωστοί, γιατί εγώ είμαι της θεωρητικής (αλλά κι αυτούς για σαΐνια δεν τους κόβω, αν κρίνω από το πόσα δάχτυλα επιστράτευσαν για να το υπολογίσουν), είμαι πια 9 μηνών, αλλά κι αυτά θα σας τα πω άλλη φορά.

Σήμερα λέω να πάω να πάρω το μεροκάματο, (το μπισκοτάκι μου ντε) και να το ρίξω στην ξάπλα, γιατί πολύ κουράστηκα και ζεστάθηκα.

Στα σχόλια θα απαντάει αυτή. Θα της λέω βέβαια τι να γράψει, γιατί δεν το έχει η γυναίκα και θα με εκθέτει (με όλες τις έννοιες).

Στη φωτογραφία μπορείτε να δείτε πως την κοίταζα στην αρχή. Το κουταβίσιο βλέμμα μου την έριξε γρήγορα και μόλις κατάλαβα πως "την είχα", αλλά και περί τίνος πρόκειται, πήρα το ύφος που της άξιζε.

Μη νομίσει πως είμαστε ίσα κι όμοια!
Εσείς μείνετε στο βλέμμα της πρώτης φωτογραφίας (προς το παρόν). Αργότερα βλέπουμε.
Αν τα καταφέρει, θα μου φτιάξει, λέει, δική μου σελίδα. 
Χλωμό το κόβω να τα καταφέρνει.
Ααααα! Μου είπε να σας πω και καλό μήνα!!....
Να περάσετε όλοι υπέροχα, πάτε δεν πάτε διακοπές. Εγώ θα τον ζήσω σαν να είναι ο πρώτος μου Αύγουστος...ουπς!...είναι ο πρώτος μου Αύγουστος!!

ΥΓ: Όταν με το καλό μου φτιάξει τη σελίδα, αλλά και νωρίτερα, δεν έχω πρόβλημα, θα είναι χαρά μου να φιλοξενώ εδώ και φίλους το ίδιο έξυπνους με μένα.