Στο τζάκι

Τα κούτσουρα καίγονται και ο ήχος της φλόγας που τα κλείνει στην πύρινη αγκαλιά της συντροφεύει τις στιγμές μας.

Ακούμε που ψιθυρίζουν στη φωτιά τα μικρά τους μυστικά, η φωτιά λέει τα δικά της και όταν πια όλα έχουν ειπωθεί φεύγουν μαζί.

Η στάχτη που μένει θυμίζει μόνο αυτό.

Πως για λίγο συναντήθηκαν.

Γύρω από τη φωτιά οι κουβέντες μας αποκτούν άλλο νόημα.

Η πραγματικότητα μοιάζει σαν κακό αστείο.

Την κλείνουμε απέξω και μένουμε οι δυο μας.

Οι δυο μας σ' έναν κόσμο που έχει μόνο φλόγες.

Φλόγες φωτιάς, φλόγες ονείρων.

Κάνουμε όνειρα κι ας ξέρουμε πως τα περισσότερα θα μείνουν στα συρτάρια της μνήμης να μας δυσκολεύουν κάθε φορά που θέλουμε να τα τακτοποιήσουμε.

Θα μας δυσκολεύουν, αλλά θα τα κρατάμε καλά φυλαγμένα για να μας θυμίζουν τις όμορφες ώρες που περάσαμε δίπλα στη ζέστη της φωτιάς.

Και ποιος ξέρει μπορεί κάποτε να μας επιτρέψουν οι καιροί να τα πραγματοποιήσουμε.

Αν όχι, ξέρουμε τι θα κάνουμε.

Αυτό που κάνουμε χρόνια τώρα!

Θα τα φέρουμε στα μέτρα μας.

Θα τα κάψουμε σε μια άλλη φωτιά.

Σε κείνη τη φωτιά που όσα όνειρα καίγονται, ξαναγεννιούνται πιο δυνατά, πιο όμορφα, πιο αληθινά!

Day 19...something awesome

Θα μπορούσα να φωτογραφίσω ή να πω πολλά για το συγκεκριμένο θέμα.

Τελικά αποφάσισα να το δω μόνο σαν εικόνα.

Και η εικόνα είναι απλή...όσο απλή είναι η ζωή.

Τι είναι λοιπόν αυτό το πραγματικά θαυμάσιο;

Μα η ίδια η ζωή!

Ήθελα να ανεβάσω και τη σημερινή φωτογραφία, αλλά ο blogger μου το απαγορεύει.

Πάλι καλά που με άφησε να αλλάξω τη φωτογραφία στο προφίλ.

Τρεις εβδομάδες προσπαθούσα και σήμερα τον έπιασα στον ύπνο.

Μετά βέβαια ξύπνησε και αποφάσισε να με τιμωρήσει.

Τι να κάνω...θα περιμένω πάλι να τον πάρει ο ύπνος.

Φυσικά η φωτογραφία έχει ήδη ανεβεί στο fb.

Θέλω να σας ευχαριστήσω για τη συμμετοχή σας στο giveaway

Μέχρι και την 1 Δεκεμβρίου θα "τρέχει"..και όταν "κουραστεί" θα σταματήσει και τα μανιτάρια και το γούρι του 2013 θα αποκτήσουν τα δικά τους σπίτια.