A... όπως απεραντοσύνη!

Sky...Spain

Χάνομαι στο άπειρο, νιώθοντας και ασήμαντη και σημαντική την ίδια στιγμή.

Ασήμαντη, γιατί είμαι πολύ μικρή μπροστά στην τόση απεραντοσύνη.

Σημαντική, γιατί είμαι μοναδική και το δώρο που μου δόθηκε είναι να μπορώ να αναζητάω και να βρίσκω τη θέση μου ακριβώς μέσα σε αυτή.

Γιατί είμαι μέρος της.

Γιατί είμαι η απεραντοσύνη.

Οι σκέψεις μου ταξιδεύουν διανύοντας χιλιόμετρα.

Μπορούν να φτάσουν οπουδήποτε με ταχύτητα φωτός!

Μπορώ να διακτινιστώ και να συναντήσω τα όνειρά μου απλά και μόνο κοιτάζοντας δυο μάτια.

Μπορώ να απλώσω το χέρι μου και να πιάσω το φεγγάρι.

Να κοιτάξω τον ήλιο κατάματα και να μην τυφλωθώ από την αλήθεια του.

Τα αναρίθμητα αστέρια μπορούν να γίνουν οι καλύτεροι φίλοι μου και να κουβεντιάζω μαζί τους  τις νύχτες ψιθυριστά λίγο πριν βυθιστώ στην άλλη απεραντοσύνη, αυτή του ύπνου.

Άλλωστε κι εγώ αστέρι είμαι.

Δε λένε ότι είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό τους;

Χάνομαι στο άπειρο...

Χάνομαι και με βρίσκω μέσα μου!

Το post αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού The 24 Days Challenge που διοργανώνει το blog  mystickland

Συμμετέχοντες (μέχρι στιγμής) στην πρόκληση είναι οι:

mystickland

confusedmindblog

mytripssonblog