Στο κτίριο Escuelas Menores θαυμάζουμε την απεικόνιση του ζωδιακού κύκλου, ζωγραφισμένη από τον Fernando Gallego.
Είναι ο περίφημος ουρανός της Σαλαμάνκα.
Είναι ο περίφημος ουρανός της Σαλαμάνκα.
Άλλωστε ακόμα και το φυλλάδιο που μας δίνουν βγάζοντας τα εισιτήρια (είχαμε προμηθευτεί κάρτα με 17 ευρώ το 24ωρο για να δούμε όσα περισσότερα μουσεία μπορούσαμε με το λιγότερο δυνατό κόστος. Υπάρχει και 48ωρη κάρτα με 22 ευρώ.), τιτλοφορείται A walk through baroque.
Μας έκαναν ξενάγηση μισής ώρας στα ισπανικά και δεν καταλάβαμε και πολλά, αλλά ήταν η μοναδική μας ευκαιρία να δούμε το κτίριο από μέσα και πραγματικά άξιζε.
Το μουσείο Art Nouveau Y Art Deco περιέχει εκθέματα όπως πίνακες, έπιπλα, διακοσμητικά από γυαλί και πορσελάνη , κοσμήματα, παιχνίδια και κούκλες μιας άλλης εποχής.
Το μαγαζί του μουσείου είναι πανάκριβο κι έτσι δεν αγοράσαμε σχεδόν τίποτα , αν και ζηλέψαμε πολλά.
Ήπιαμε όμως το καφεδάκι μας στην καφετέρια του μουσείου ατενίζοντας τον ορίζοντα από τα γεμάτα βιτρώ παράθυρά του.
Από τον Βοτανικό κήπο (Huerto de Calixto y Melibea) η θέα του καθεδρικού να υψώνεται πάνω από τα δέντρα κόβει την ανάσα. Μεγαλοπρέπεια που στέκεται αιώνες εκεί.
Θυμήθηκα ξαφνικά την προβολή του σεισμού μέσα στο ναό προφανώς πάνω στον ίδιο τοίχο που είχε υποστεί ρωγμή κάποτε. Ολόκληρος σεισμός, μια μικρή ρωγμή, αλλά είναι τόσο αληθοφανής που τρομάζεις καθώς κόβονται οι ψαλμωδίες όταν αρχίζει , χτυπάνε οι καμπάνες και ο κόσμος φωνάζει.
Μεταφέρεσαι στο χτες και αφουγκράζεσαι μέσα από σύγχρονους τρόπους τον τρόμο μιας γεμάτης εκκλησίας ενός πολύ μακρινού παρελθόντος.
Πάλι στον ήλιο του κήπου και στο πηγάδι που οι ερωτευμένοι κλειδώνουν την αγάπη τους.
Μακάρι να ήταν τα πράγματα τόσο απλά και να έφτανε μια φτηνή κλειδαριά κι ένα κλειδί που θα πετάξεις στα βάθη του πηγαδιού να μείνει εκεί ως την αιωνιότητα.
Κατηφορίζουμε στο ποτάμι και διασχίζουμε τη γέφυρα.
Από απέναντι άλλη μια εικόνα κόβει την ανάσα. Ο καθεδρικός ξανά, με φόντο τη γέφυρα και το γαλανό διάσπαρτο με άσπρα συννεφάκια ουρανό.
Κυριαρχεί στην πόλη και σε ξαφνιάζει κάθε φορά που τον αντικρίζεις.
Η πλατεία Plaza Mayor είναι πραγματικά μοναδική.
Μοιάζει με την αντίστοιχη της Μαδρίτης, αλλά είναι πολύ πιο όμορφη και εντυπωσιακή.
Άλλωστε τα κτίριά της είναι χτισμένα από ψαμμίτη όπως και τα υπόλοιπα στη Σαλαμάνκα που δίνουν μια λάμψη χρυσού. Δεν είναι τυχαίο που ονομάστηκε Χρυσή Πόλη (La Ciudad Dorada)
Το βράδυ φωτισμένη είναι σκέτη μαγεία.
Οι φοιτητές της πόλης δίνουν κι εδώ το στίγμα τους καθώς κάθονται κάτω σε παρέες και απολαμβάνουν τον ήλιο.
Καιρός για άλλο ένα café con leche που είναι και ο καφές που τιμήσαμε δεόντως όσο ήμασταν στην Ισπανία.
Η πόλη είναι παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο.
Όποιος επισκεφτεί τη Σαλαμάνκα και του αρέσουν τα αλλαντικά μπορεί να δοκιμάσει το περιβόητο jamon (χαμόν ).
Εγώ δεν το δοκίμασα μια και απεχθάνομαι τα αλλαντικά και η μυρωδιά μπαίνοντας σε ένα από τα μαγαζιά που τα πουλούσαν μου έφερε απλά περισσότερη αποστροφή.
Ήταν εντυπωσιακό όμως σαν εικόνα με τα μπούτια του χαμόν να κρέμονται παντού.
Στα τουριστικά μαγαζιά της πόλης μπορείς να αγοράσεις διάφορα αναμνηστικά.
Κυριαρχούν ο ταύρος, η βεντάλια, ο Δον Κιχώτης , οι καστανιέτες και ο βάτραχος σε όλες τις εκδοχές μια και κατά κάποιο τρόπο είναι το σύμβολο της Σαλαμάνκας.
Όσοι πιστεύουν ότι σε μια χώρα πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσουν και την κουζίνα της, δεν έχουν παρά να δοκιμάσουν την παέγια και την τορτίγια ως αντιπροσωπευτικά δείγματα.
Προσωπικά δοκίμασα μόνο το ποτό Σαγκρία και ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ.
Υπάρχουν πάρα πολλά εστιατόρια για φαγητό, αλλά δικός μας άνθρωπος μας πήγε σε στέκι που σίγουρα δε γνωρίζουν οι τουρίστες και φάγαμε με 5 ευρώ το άτομο τρία πιάτα (σαλάτα, κυρίως και γλυκό).
Το βράδυ που ξαναπήγαμε εκεί πληρώσαμε Σαγκρία 1,50 ευρώ και 0, 90 την μπύρα.Λέγεται Low Cost, όνομα και πράγμα δηλαδή!
Βρίσκεται στην οδό Santcti Spiritus 3, BJ
Salamanca, Spain.
Είναι μια πόλη που αξίζει να επισκεφτείς και να ξαναεπισκεφτείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου