Σάββατο 13 Μαΐου 2017

Τα πιο όμορφα σκουλαρίκια είναι "Φούξια"!


Έχω μια γλάστρα που στα μάτια μου μοιάζει πολύτιμη.
Και πώς να μην είναι, αφού ανθοφορεί θησαυρούς;
Την έχω εδώ κι ένα μήνα περίπου και με έχει γεμίσει αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια. 
Πώς κάτι νέο, μπορεί να φέρει μνήμες από τα παλιά;
Πολύ εύκολα, αφού τότε οι αυλές των σπιτιών που αντηχούσαν από τα παιχνίδια μας και μας πρόσφεραν χώρο, ομορφιά, μα προπάντων σιγουριά,  ήταν γεμάτες από τέτοιες πολύτιμες γλάστρες.
Και δεν ήταν σπάνιες οι φορές που στα κλεφτά κόβαμε ένα δυο σκουλαρίκια από τις γλάστρες, που κάποιες μπορεί να ήταν αυτοσχέδια φτιαγμένες ακόμα κι από τενεκέδες ασπρισμένους με ασβέστη, ή βαμμένους στο χρώμα που προτιμούσε κάθε νοικοκυρά, όμως έκρυβαν, ή μάλλον φανέρωναν με καμάρι τους θησαυρούς που περιείχαν!


Γεμάτη σκουλαρίκια η γλάστρα μου και κάθε μέρα λάμπει στο φως θυμίζοντάς μου πολλά.
Και μπορεί το χρώμα των τωρινών μου σκουλαρικιών να διαφέρει από εκείνο το πιο έντονο λιλά των παιδικών μου χρόνων, αλλά δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει πως μόλις αντίκρισα εκείνο το μικρό γλαστράκι με τα τόσο ιδιαίτερα άνθη, γέμισε το μυαλό μου με εικόνες του χθες.
Και ήταν αναπόφευκτο να το αποκτήσω! 
Όταν το αγόρασα είχε μόνο μπουμπούκια, μα όταν τακτοποιήθηκε στη μεγαλύτερη πήλινη γλάστρα, που μόλις είχε μείνει ορφανή από τη γαρδένια που φιλοξενούσε, σαν πολύ να του άρεσε, απλώθηκε με άνεση και άρχισε να μεγαλώνει μέρα με τη μέρα.
Τα μπουμπούκια έγιναν περισσότερα, μετά άρχισαν να ανοίγουν και από τότε είναι γεμάτο άνθη και θα είναι για πολύ καιρό. 
Κάθε τόσο κάποια λουλούδια πέφτουν νικημένα από τη φθορά, νέα μπουμπούκια όμως ανατέλλουν συνεχώς και παίρνουν τη θέση τους σε έναν κύκλο που θα κρατήσει όλο το καλοκαίρι, ελπίζω και λίγο παραπάνω!


Φούξια, ή κοινώς σκουλαρικιά λέγεται το φυτό μου κι ευτυχώς είναι πολυετές και θα το χαίρομαι για χρόνια!
Δε χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να καταλάβουμε γιατί ονομάστηκε σκουλαρικιά, μια και τα άνθη του που γέρνουν προς τα κάτω θυμίζουν έντονα τα συγκεκριμένα κοσμήματα!


Η περιποίησή του δεν απαιτεί πολλά! 
Ζητάει μόνο "γη και ύδωρ", άντε και κάποια στήριξη γιατί βαραίνει πολύ.
Και πώς να μη βαραίνει δηλαδή, που συνεχώς κυοφορεί την ομορφιά;
Αγαπά το φως, αλλά αν το βλέπει ο μεσημεριανός ήλιος, μπορεί να γίνει δύστροπο και αυτό καλό είναι να το αποφύγουμε, όπως και τον μεσημεριανό ήλιο δηλαδή!
Βλέπετε, δεν του αρέσουν καθόλου οι υπερβολές, κι ας υπερβάλλει αυτό συνεχώς με την ομορφιά του!
Κι αν θέλουμε να υπερβάλλει κάθε άνοιξη και καλοκαίρι, φροντίζουμε να το προφυλάξουμε το χειμώνα από τον δυνατό άνεμο!


Σε αυτό που δεν υπερβάλλει καθόλου, είναι η τιμή του, που ξαφνιάζει ευχάριστα!
Το όνομά του το πήρε από τον Γερμανό βοτανολόγο Leonhard Fuchs κι όχι από το χρώμα του.
Άλλωστε το συναντάμε σε αποχρώσεις και άλλων χρωμάτων, ροζ, λευκό και φυσικά το λιλά που πρωταγωνιστεί πιο έντονα απ' όλα στις δικές μου αναμνήσεις!
Η σκουλαρικιά μου θύμισε πολλά κι έτσι βρήκε εύκολα τη θέση της στο μπαλκόνι μου και μπήκε μετά από χρόνια πάλι στη ζωή μου!
Εσείς έχετε πάθει κάτι παρόμοιο με ένα απλό λουλούδι;

28 σχόλια:

  1. Καλημέρα Μαρία μου
    Κι εγώ το λάτρευα ...θυμάμαι ακόμα
    το "κλακ" που έκαναν τα μπουμπούκια της
    όταν τα σπάγαμε!!!!
    Μάλλον θα φροντίσω να το αποκτήσω κι εγώ
    Τρελαίνομαι άλλωστε για τα φυτά
    Μια Αμαρυλλίδα της μαμάς μου την κρατάω
    ακόμαβστη γλάστρα μου έτσι για να μπολιάζεται
    η μνήμη
    Οι φωτό σου φανταστικές!!!!!

    Σε φιλώ πολύ πολύ ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το "κλακ"...πώς το ξέχασα το κλακ?
      Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  2. Μου θυμίζει και μένα παιδικά χρόνια. Το είχαμε σε κόκκινο. Θυμάμαι ότι πριν ανθίσει πηγαίναμε με τον αδερφό μου και σκάγαμε τα μπουμπουκάκια. Μας έκανε γούστο αυτό το πλαφ που έκαναν. Η μαμά μας βέβαια μας κυνήγαγε, γιατί μετά το πλαφ μας έλεγε δεν ανθίζανε. Ένιωθα κάποιες ενοχές που το έκανα, αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ. Χρόνια μετά μπορώ να καταλάβω τις φωνές της μαμάς.
    Ένα άλλο λουλούδι που μου θυμίζει παιδικά χρόνια είναι τα σκυλάκια. Μέχρι πέρσι είχα μια γλάστρα. Τι περίπλοκο λουλούδι και αυτό. Κόβαμε τα άνθη και κάναμε πως ήταν σκυλιά και γαβγίζαμε. Μου θυμίζει πολύ την αυλή της γιαγιάς. Φυτρώναν κάθε χρόνο από μόνα τους.
    Μας πήγες πίσω Μαρία μου με τις ομορφιές σου.
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχα...νομίζω πως κανείς μας δεν κατάφερε ως παιδί σ' αυτό το πλαφ, ή κλακ που λέει και η Ελένη παραπάνω!
      Σκυλάκια απέκτησα μετά από πολύ καιρό πριν κάνα δυο χρόνια! Μια γλάστρα έβαλα και από το σπόρο που έπεφτε έχω τρεις πια! Και φυσικά τα κάναμε, μη σου πω τα κάνω ακόμα και γαβγίζουν! χαχα!
      Να είσαι καλά Μαρία μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  3. Γεια σου Μαρία μου
    με τα φούξια σου σκουλαρίκια!
    Σου πάνε πολύ! χιχι
    Καταλαβαίνω τα συναισθήματά σου,
    κάτι παρόμοιο έχω πάθει με μια κόκκινη,
    μικρή τριανταφυλλίτσα...
    Να τα χαίρεσαι!
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ω! Υπάρχουν και σε ροζ; Να μια ανάμνηση από τα παιδικά μου χρόνια...
    Σε λευκό τα ήξερα εγώ αυτά τα λουλουδάκια!
    Δεν έχω συναντήσει ξανά σκουλαρικόφυτα! :(

    Αλλά ένα λουλούδι που το συνδέω με παιδικές αναμνήσεις είναι το λουλούδι-ρολόι.
    Δεν ξέρω καν πώς λέγεται! (Εσύ είμαι σίγουρη πως το ξέρεις...βοτανολόγα της παρέας μας!☺)
    Πολλά φιλιά Μαρία μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ χρόνια είχα να δω και ξετρελάθηκα μόλις έπεσα πάνω τους!
      Την πασιφλώρα, ή ρολογιά λες..υπέροχο λουλούδι κι αυτή κι αγαπημένο πολύ για φωτογράφιση!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Βρε Μαρία......!
    η "Σκουλαρικιά", έτσι την ξέρω και εγώ, ήταν ένα από τα πρώτα λουλούδια σε γλάστρα που πήραμε με τη γυναίκα μου στο νέο μας σπιτικό το 1992 που παντρευτήκαμε. Και την θυμάμαι με απέριττη αγάπη για την ομορφιά της, το χρώμα της, το σχήμα της.
    Νάσαι καλά για τη συγκίνηση που μου ξανάφερες.
    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά χαίρομαι που σου έφερα τόσο όμορφες αναμνήσεις!
      Να είσαι καλά Γιάννη μου!

      Διαγραφή
  6. Εύχομαι η σκουλαρικιά σου να κυοφορήσει πολλές ομορφιές και να σου χαρίσει νέες όμορφες αναμνήσεις.
    Οι κρίνοι είναι για μένα γεμάτοι αναμνήσεις και φορτωμένοι με πολλά συναισθήματα...
    Καλό Σαββατοκύριακο, Μαρία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τυχερή η σκουλαρικιά που βρέθηκε στα χέρια σου Μαράκι. Πρωταγωνίστρια την έκανες!
    Λόγια και φωτογραφίες, ένα υπέροχο μπουκέτο αισιοδοξίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Υπάρχει σε ροζ; Θέλω να μαντέψεις ποιο φυτό θα αποκτήσει η αυλή μου!
    Τι όμορφο που είναι. Για μένα έτσι κι αλλιώς ότι μας φέρνει στο μυαλό ωραίες αναμνήσεις είναι ανεκτίμητο, πόσο μάλλον κάτι τόσο ωραίο αισθητικά που δίνει μια ωραία αύρα και στο χώρο μας.
    Να το χαρείς Μαρία μου και πάντα εύχομαι να βρίσκεις αφορμές να θυμάσαι ωραία πράγματα!
    Σε γλυκοφιλώ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πάρα πολύ όμορφο πραγματικά και σου εύχομαι να το αποκτήσεις σύντομα!
      Σε ευχαριστώ πολύ Μαρίνα μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  9. απο τις αδυναμιες του αντρα μου.το χειμωνα αν μπορεις να την προστατευεις πολυ.φοβαται πολυ το κρυο.η δικη μου παλι ειναι η πασχαλια.η γιαγια μου στην αυλη ειχε ολοκληρο δεντρο.η δικη μουμεγαλωνει σιγα σιγα αλλα μονο τον μαρτιο ηταν ανθισμενη.μονο να την μυριζω εφτανε να ξυπνουν μεσα μου χιλιαδες αναμνησεις.να περνατε καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και η πασχαλιά φέρνει τόσες πολλές αναμνήσεις!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή σου και θα φροντίσω να την τηρήσω!
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  10. τι όμορφα λουλουδια ειναι αυτα???και οι φωτογραφιες τα αναδυκνείουν υπέροχα!!!
    εμενα δυστυχως δε ζουν τα λουλουδια στα χερια μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όμορφη! Να τη χαίρεσαι... Εμένα, απο τη άλλη, δέντρα είναι αυτά που μου θυμίζουν τα παιδικά μου χρόνια. Η μανταρινιά του παππού που δεν υπάρχει πια, η μουριά στο δρομάκι που τώρα είναι αυτοκινητόδρομος, η πορτοκαλιά στην αυλή μου. Και βέβαια ο λατρεμένος μου ξεπουπουλιασμένος φίκος-ταξιδευτής που με ακολουθεί εδώ και είκοσι πέντε χρόνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!!
      Μουριά...τι είπες τώρα...δυο υπήρχαν κάτω από το πατρικό μου και κάθε καλοκαίρι έβγαινα στο μπαλκόνι, τόσο είχαν φουντώσει που έφταναν άνετα στο μπαλκόνι, κι έτρωγα του σκασμού, ώσπου τις έκοψαν γιατί θα δημιουργούσαν πρόβλημα οι ρίζες τους στο σπίτι!

      Διαγραφή
  12. Μαρία μου σου τηλεφωνώ και δεν απαντάς, δεν ξέρω αν πήρες το δωράκι σου.Επικοινώνησε μαζί μου σε παρακαλώ. 6972924701

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τι όμορφα λουλούδιαααα!!! το σκουλαρικακι .. ετσι το ξερω εγω Μαρία μου είναι απο τα πιο ομορφα και ιδιετερα λουλουδακια... και εδώ με τον φακο σου το κανεις να δειχνει πανεμορφο όπως ειναι στην πραγματικότητα...!!! να περνας ωραία οτι και να κανεις .. φιλακιααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ρούλα μου!
      Κι εσύ να περνάς όμορφα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  14. Σκουλαρικένια ζωή και στο τσακίρ κέφι, φοράς και
    δυο λελουδικά σε ένα μπιτς πάρτι άμα λάχει! ✿ ✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Και εμένα μου θύμισες τις γλάστρες της μαμάς μου πελώριες γεμάτες σκουλαρίκια που κι εγώ τα έκανα κλακ για να σκάσουν Α θα πάρω κι εγώ αλλά το μπλαλκόνι μου έχει μεσημβρινό ήλιο και δε μου αφήνει τα φυτά ήρεμα...Γι αυτό αποφεύγω με άνθη. Αλλά θα πάρω γιατί μ'αρεσε πάντα πολύ και θα δούμε πώς θα πάει
    Υπέροχες οι φωτογραφίες σου.Εγώ αυτό παθαίνω με την ορτανσία που πάντα έχω και πάντα μου χαλάει...
    Καλό Σ/Κο Μαράκι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή