Σχεδόν όλοι έχουμε από έναν, άλλος μεγάλο, άλλος μεγαλύτερο, άλλος μικρό, άλλος τοσοδούλικο, μα σπάνια θα βρεθεί κάποιος που δεν έχει κανέναν!
Μπορεί να είναι τεράστιος, με θάμνους καλοκλαδεμένους και στοιχισμένους σαν στρατιωτάκια, όπως εκείνος ο αυστηρός και καθόλου παιχνιδιάρης του παλατιού, ή να μοιάζει πως βγήκε από παραμύθι σαν τον πολύχρωμο κήπο της γιαγιάς.
Μπορεί ακόμα μπορεί να έχει πια τρελαθεί, συγνώμη παρασύρθηκα, μπορεί να κρύβει άπειρη ομορφιά κάπου στις τριανταφυλλιές...
...ή η λαχτάρα για έναν, να χωρέσει ακόμα και σ' ένα λιλιπούτειο γλαστράκι!
Κήποι μαγικοί, βεράντες που μιμούνται τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας, ή άλλες πιο λιτές και απέριττες, έχουν κάτι κοινό!
Την ανάγκη για φροντίδα!
Σκαλίσματα, ποτίσματα, βοτανίσματα, μεταφυτεύσεις και άλλες εργασίες περνούν από τα χέρια μεγάλων και μικρών κηπουρών, επαγγελματιών κι ερασιτεχνών!
Και όλοι εξοπλιζόμαστε με τα συνήθη όπλα!
Ποτιστήρια, λάστιχα ποτίσματος, κλαδευτήρια, σκαλιστήρια και πόσα άλλα, μπαίνουν πρόθυμα στην υπηρεσία μας και με λάβαρα τα γάντια και το καπέλο, γιατί πάνω απ' όλα η δική μας προστασία, κάνουμε τις εξορμήσεις μας και δίνουμε τις δικές του μάχες ο καθένας για να λάμψει η ομορφιά!
Και μπορεί να μην υπάρχει αυστηρό dress code και να μην είναι απαραίτητο το λάστιχο ποτίσματος να έχει το χρώμα των ματιών μας, είναι όμως το πιο απαραίτητο γκατζετάκι για τον κήπο!
Τι ποιο; Όχι τα μάτια μας προφανώς, αλλά το λάστιχο του ποτίσματος!
Ποιος δεν απολαμβάνει την άνοιξη και το καλοκαίρι το πότισμα;
Τι κι αν το καημένο το λάστιχο δεν είναι καθόλου ποιητικό και η ομορφιά του δεν υμνείται στα τραγούδια;
Ήρθε η ώρα να το αποκαταστήσω στα μάτια όλων μας με το παρακάτω τετράστιχο!
Ποτίζω το γεράνι μου
κι εκείνο αναστενάζει
το λάστιχο ερωτεύεται
και το νερό που βγάζει.
Εντάξει, καλό ήταν το τετράστιχο, λέμε τώρα, μα ήταν αρκετό; Άραγε δεν αξίζει το λάστιχο να αποκτήσει επιτέλους και το δικό του αίνιγμα;
Μοιάζει με φίδι, μα δεν είναι
ζωή δεν έχει, μα τη δίνει
έχει χρώματα πολλά
ξέρει και να τραγουδά!
Τι είναι;
Και μην απαντήσετε το σκαλιστήρι, γιατί διόλου δε θα γελάσω!
Από τα παρασκήνια:
α) Ιδέα δεν έχω αν έχει υμνηθεί το λάστιχο είτε σε τραγούδι, είτε αλλού. Το μυαλό μου δεν πάει πουθενά, αλλά δεν θα το συνιστούσα κι ως την πλέον αξιόπιστη πηγή!
β) Το παλάτι της πρώτης φωτογραφίας είναι, περιμένετε να το πω σε άψογα ισπανικά, ταράμ ταράμ, το Palacio Real de Madrid! Αμ πώς; Αφού τις ξένες γλώσσες τις παίζω όχι στα δάχτυλα, μα στο google!
γ) Έψαξα να βρω και φωτογραφίες που είχα βγάλει, στον βασιλικό βοτανικό κήπο της Μαδρίτης, για να το πω και πιο κατανοητά στον Real Jardin Botanico, αλλά δεν επέμενα και πολύ. Άλλωστε όταν τον είχα επισκεφτεί ήταν Μάρτιος και δε θα τον έλεγες κι ολάνθιστο! Παρόλα αυτά ήταν εντυπωσιακός και επιφυλάσσομαι για το μέλλον!
δ) Δε θυμάμαι να ήθελα να προσθέσω κάτι άλλο.
Κατεξοχήν υπεύθυνη για την ανάρτηση είναι η αγαπημένη Αλεξάνδρα από το abuttononthemoon που ζήτησε να της πούμε μια λέξη. Την ευθύνη μοιράστηκε με την εξίσου αγαπημένη, την πιο γλυκιά μάγισσα του κόσμου, τη Στεφανία, ή αλλιώς Άιναφετς "Γιατροσόφια, κόλπα, σχόλια και άλλα πολλά" που έδωσε με γενναιοδωρία λέξεις που έχουν να κάνουν με τη φροντίδα του κήπου και που προσπάθησα να χρησιμοποιήσω στο σύνολό τους, με εμφανή προτίμηση στο τόσο καταφρονεμένο λάστιχο του ποτίσματος, που ανακήρυξα επίσημα ως κεντρική λέξη!
Αλεξάνδρα μου και Στεφανία μου σας ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε την ευκαιρία να αναδείξω τον κρυφό ήρωα που κρύβεται πίσω από τους ολάνθιστους κήπους!
