Αντανακλάσεις και φως

Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου

Η τελευταία εβδομάδα του Φλεβάρη καθρεφτίστηκε σε ήρεμα νερά, λούστηκε σε καθάριο φως, αναπαύτηκε σε όμορφα χρώματα και ντύθηκε τη δροσιά.

Η άνοιξη που πλησιάζει, φόρεσε τα λευκά της, κρεμάστηκε σε ένα κλαδί αγριοκορομηλιάς και "θυσιάστηκε" για να στολίσει το βάζο, ενώ τα μπουμπούκια της ροδακινιάς σκόρπισαν στον αέρα, που βάρυνε ξαφνικά, λίγη από τη ροζ αισιοδοξία τους.

Μια φωτογραφία που παραλίγο να μην τραβηχτεί, αυτή της ανεμώνης, μου χάρισε μια διάκριση που πολύ τη χάρηκα και με έκανε να σκεφτώ πως μερικές φορές, (ή μήπως όλες τις φορές;), κάποια πράγματα, (ή μήπως όλα τα πράγματα;) είναι καθαρά θέμα τύχης.

Και θέμα "σωστής στιγμής".

Το τάιμινγκ που λέμε και στο χωριό μου, έχει τελικά μεγάλη σημασία.

Η καχεκτική ανεμώνη δεν προσφέρονταν για φωτογραφία.

Ήδη τις προηγούμενες μέρες είχα τραβήξει αρκετές και ομορφότερες.

Παραλίγο να προσπεράσω.

Και τότε είδα το φως που την έλουζε και την έκανε μοναδική.

Αν περνούσα λίγο πριν, λίγο μετά, το φως δε θα της έδινε τη συγκεκριμένη λάμψη.

Πόσα πράγματα στη ζωή μας τα προσπερνάμε, επειδή δεν τα βλέπουμε στο φως, ή επειδή δε βλέπουμε το φως τους;

Κι ίσως είναι εκείνα, που θα μας έδιναν μεγάλη χαρά.

Μερικές φορές πρέπει να δίνουμε και μια δεύτερη ευκαιρία σε ό, τι με την πρώτη ματιά μας φαίνεται "λίγο".

Ίσως τελικά να είναι "πολύ".

Μεσολόγγι

Μίλησέ μου για τα όνειρα που 'χουν μέσα χρώματα (Διάφανα Κρίνα)

Μίλησέ μου για τα όνειρα

που 'χουν μέσα χρώματα

καμμένα αστέρια πέφτουν από ψηλά

τρυπώνουν σ άγια χώματα.

Τα ποτήρια μείναν άδεια

ένας φίλος που 'φυγε νωρίς

το πρόσωπό του καθρεφτίζεται

στις γουλιές μας, στις ματιές μας

στις κραυγές μας, στις καρδιές μας.

Και δεν πιστεύεις πως οι άνθρωποι λιώνουν

όπως τα χιόνια

και δεν πιστεύεις πως οι καρδιές σαπίζουν

όπως τα σκιάχτρα στα παλιά αλώνια.

Μίλησε μου για τα όνειρα

που τα βλέπω ασπρόμαυρα

μιαν ανάσα από τον θάνατο

είναι αυτό το ξύπνημα.

Ένας στίχος, μια φωτογραφία, ένα τραγούδι, ένας διαγωνισμός!

Το 6=o "Φωτογραφίζειν" γέμισε με μουσικές. 

Πήρα μέρος με το στίχο του Θάνου Ανεστόπουλου "Μίλησέ μου για τα όνειρα που ΄χουν μέσα χρώματα", από το υπέροχο τραγούδι "Όπως τα χιόνια" και τη φωτογραφία του καλλιστήμονα.

Ευχαριστώ πολύ τη Μαρία Νι από το blog "Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά..." για τη φιλοξενία της, αλλά και όσους ψήφισαν ή ξεχώρισαν τη φωτογραφία μου και το στίχο που διάλεξα να τη συνοδεύει!

Απολαύστε τα Διάφανα Κρίνα

Ένα τραγούδι που γράφτηκε λίγο καιρό μετά που ένας δικός μου φίλος έφυγε νωρίς...κι έχουν περάσει χρόνια που το πρόσωπό του καθρεφτίζεται "στις γουλιές μας, στις ματιές μας, στις κραυγές μας, στις καρδιές μας".

Απλά κι όμορφα (Life Images #6)

Μερικές φορές τα πράγματα είναι απλά, όσο πολύπλοκα κι αν φαίνονται.

Και τα απλά είναι πάντα πιο όμορφα.

Σαν τα λουλούδια.

Ανάμεσα στη βιολέτα και τον καπουτσίνο, στριμώχνονται τα αγριολούλουδα.

Δηλώνουν με φωτεινά χρώματα την παρουσία τους, στρώνοντας την ομορφιά τους παντού για να μας ψιθυρίσουν το μεγαλύτερο μυστικό τους.

Το ακούτε;

Ακόμα κι αν άλλοι ήχοι παρεμβάλλονται και χάνονται οι ευαίσθητες συχνότητες, τουλάχιστον το βλέπουμε.

Κι είναι κι αυτό κάτι!

An InLinkz Link-up

Η εβδομάδα σε φωτογραφίες κι ένα παιχνίδι

Μέρες μαγείας με λίγο από τσίκνα στην ατμόσφαιρα, πολλή δουλειά, αρκετή κούραση, αλλά και ατέλειωτες στιγμές με γαλάζιο ουρανό.

Από όλα είχε η εβδομάδα που πέρασε.

Είχε και θερμοκρασίες που έφταναν το μεσημέρι να θυμίζουν όχι απλά άνοιξη, αλλά καλοκαίρι.

Έτσι κι αλλιώς, έχει μέρες τώρα που η άνοιξη ξεπροβάλλει μέσα από κάποιο λουλούδι, από μια μυρωδιά, από το φως της μέρας που όλο και μεγαλώνει.

Αυτές είναι οι φωτογραφίες των ημερών που πέρασαν, για το photo a day!

Κι αυτές είναι οι απαντήσεις μου στις ερωτήσεις που μου έκανε η Χριστίνα από το

http://neraidodimiourgies37.blogspot.gr  στο παιχνίδι της αγάπης.

Χριστίνα μου σε ευχαριστώ πολύ που με ξανάβαλες στο παιχνίδι!

1. Το χρώμα της αγάπης για σένα είναι...

φωτεινό σαν...το πορτοκαλί!

Όχι τίποτα άλλο, αλλά για να το συνδέσω με όσα είχα πει εδώ!… 

Θα μπορούσε να είναι όποιο χρώμα μας αρέσει. Θα μπορούσε να είναι και το κόκκινο όπως λένε όλοι.

Θα μπορούσε να είναι όλα τα χρώματα!

2. Η έλλειψη αγάπης.... (συμπλήρωσε την πρόταση)

…δημιουργεί σοβαρές παρενέργειες και σκοτώνει την ψυχή!

3. Ποιο γλυκό συμβολίζει την αγάπη;

Σοκολατένιο να ΄ναι και ό, τι να ΄ναι!!

4.  Το αντίθετο της αγάπης είναι .... (συμπλήρωσε την πρόταση)

 …το κενό.

5. Παιδικό παραμύθι με θέμα την αγάπη που σ΄αρέσει;

Ο μικρός πρίγκιπας...γιατί είμαστε υπεύθυνοι για εκείνους που αγαπάμε και που μας αγαπούν...

Οι...κεραμιδόγατες (Life Images #5)

Σήμερα λέω να ανέβουμε στη στέγη.

Ή έστω να παρακολουθήσουμε εκείνα τα τολμηρά πλάσματα που τα καταφέρνουν καλύτερα από εμάς σε τέτοιου είδους αναβάσεις!

Οι γάτες περήφανες και όμορφες, μαζεύουν ήλιο και αγναντεύουν από ψηλά, όλα εκείνα τα διαφορετικά πλάσματα που περνάνε από κάτω, έχοντας όμως πάντα το νου τους, σε εκείνα τα μικρά που μπορούν να κυνηγήσουν.

Οι κεραμιδόγατες θα "σουλατσάρουν" και στο Saturday's Critters του viewingnaturewitheileen.blogspot.gr

An InLinkz Link-up

Μόνο γιατί μ' αγάπησες...

Αγάπη είναι, να σε βρίσκει το φως!

Να είναι γύρω σου, αλλά να βγαίνει από μέσα σου.

Να σε κάνει να λάμπεις σαν μαργαρίτα στο πρώτο φως του ήλιου!

Η Κική από το Εκφράσου ρωτάει κι εγώ απαντώ:

1. Αν η αγάπη ήταν εικόνα, ποια θα ήταν και γιατί;

Θα ήταν η παρακάτω εικόνα.

Η εικόνα μιας αγκαλιάς.

Δεν χρειάζεται νομίζω να πω το γιατί θα ήταν μια αγκαλιά!

2.Αν η αγάπη ήταν ήχος, ποιος ήχος θα ήταν και γιατί;

Θα ήταν το χαρούμενο κελάηδισμα που μου χάρισε εκείνο το πρωινό ένα πουλί.

3. Αν η αγάπη ήταν φτερό, τι φτερό θα ήταν και γιατί;

Και ίσως (δύσκολο, αλλά ίσως), αυτό να ήταν το φτερό εκείνο του πουλιού που τραγούδησε την αγάπη.

Ίσως, η αγάπη αν ήταν φτερό, να ήταν το δικό του.

4.Αν η αγάπη ήταν φυσικό φαινόμενο, ποιο θα ήταν και γιατί;

Θα ήταν το φως του ήλιου που πάντα βρίσκει τρόπο να στέλνει τις αχτίδες του παντού, ή έστω το φως του.

5. Αν η αγάπη δεν ήταν συναίσθημα, τι άλλο θα ήταν και γιατί;

Θα ήταν κάτι τόσο απλό, μα και τόσο υπέροχο, όσο η μαργαρίτα. 

Θα ήταν και πάλι τα πάντα!

Η Έλενα Λ. από το miakalimera  ρωτάει επίσης κι εγώ απαντώ.

1. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας στίχος που μιλάει για αγάπη;

Πολλοί, αλλά θα πω αυτούς από το ποίημα "Γιατί μ΄αγάπησες" της Μαρίας Πολυδούρη.

"Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου 

μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα, 

μόνο γι΄αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο

κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,

μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου"

2. Πότε αγάπησες για πρώτη φορά και ποιον;

Η πρώτη αγάπη σαν να λέμε...χμμ....παλιά, κάποια πράσινα μάτια.

3. Θα θυσίαζες τα πάντα για την αγάπη;

Η αγάπη ποτέ, μα ποτέ δε ζητάει θυσίες.

Αν ζητήσει, ή αν λογιστούν ως θυσίες οι πράξεις, ή οι αποφάσεις, δεν είναι αγάπη.

4. Αν η αγάπη ήταν φαγώσιμο, εκτός από σοκολάτα τι θα ήταν;

Θα έλεγα φράουλα για το χρώμα της και την υπέροχη γεύση της που λατρεύω.

Θα πω όμως πορτοκάλι, γιατί εκτός που λατρεύω επίσης το χρώμα και τη γεύση του, είναι τόσο φωτεινό και όμορφο, σαν την αγάπη.

5. Πώς μυρίζει η αγάπη για σένα;

Σαν περιβόλι με πορτοκαλιές (μεταξύ άλλων).

Κορίτσια σας ευχαριστώ πάρα πολύ που με βάλατε στο παιχνίδι, αν και στο παιχνίδι της Έλενας, μπήκα και λίγο από μόνη μου, και θέλω να ευχαριστήσω και την Εύα από το blog http://evapsarrou.blogspot.gr/, για ένα βραβείο που μου είχε δώσει πριν κάμποσο καιρό, με ερωτήσεις που είχα όμως ήδη απαντήσει..

Εύα μου, εδώ μπορείς αν θες να δεις τι είχα απαντήσει τότε!

Ακολουθεί η συμμετοχή μου στον λιλά διαγωνισμό που διοργανώνει το Δελφινάκι μας.