Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

Ο Δρυΐδης και η Αθάνατη νεράιδα


Παλιά, πριν πολλά πολλά, αμέτρητα χρόνια.

Μια φορά κι έναν καιρό σε έναν τόπο πέρα και μακριά από κάθε φαντασία, ήταν ένα δάσος μυθικό. Βελανιδιές απλώνονταν παντού και κάθε μία είχε το δικό της Δρυΐδη. Κατακόκκινα σφενδάμια ανακατεύονταν με οξιές, αγριόκερδους και πεύκα, που συναγωνίζονταν το ένα το άλλο στην ομορφιά.
Τα λουλούδια άνθιζαν όλο το χρόνο και τα πλάσματα που ζούσαν εκεί ήταν απόλυτα ευτυχισμένα, επειδή δε γνώριζαν τίποτα πέρα από το δάσος! Υπήρχαν, γιατί δε γνώριζαν πως δεν υπήρχαν.
Ξωτικά, νεράιδες, γίγαντες, αλλά και πόσα άλλα, ζούσαν ευτυχισμένοι και οι μονόκεροι πηγαινοέρχονταν παντού χωρίς να κινδυνεύουν!
Το δάσος αυτό δεν το γνώριζε κανείς! Ήταν αποκομμένο από την πραγματικότητα και δεν υπήρχε σε κανέναν χάρτη!
Ώσπου μια μέρα μια μάγισσα το ανακάλυψε κατά λάθος!
Ένα ξόρκι της πήγε στραβά και η μάγισσα βρέθηκε κατά λάθος στο μυθικό δάσος. Έσκασε από τη ζήλια της όταν είδε πως όλοι ζούσαν ευτυχισμένοι και αμέσως βάλθηκε να τα καταστρέψει όλα!
Πάνω από το μυθικό δάσος απλώθηκε μια πράσινη ομίχλη, που κατέβαινε, κατέβαινε, ώσπου το έπνιξε. 
Το γέλιο της μάγισσας αντηχούσε παντού καθώς το δάσος άλλαζε για πάντα!


Σήμερα, πριν 6-7 ώρες.

Η Αθάνατη ξύπνησε. Τίναξε τα φτερά της κι εκείνα άνοιξαν με δυσκολία!
Ένιωθε παράξενα και όταν πέταξε προς τη δροσοσταλίδα που χρησιμοποιούσε ως καθρέπτη, έβγαλε μια κραυγή φρίκης.
Ο Δρυΐδης που έμενε στον κάτω όροφο της κουφάλας στη βελανιδιά που μοιράζονταν, πετάχτηκε ως επάνω κι έτρεξε να την παρηγορήσει!
- Φύγε, φύγε, μη με κοιτάς, έκλαψε εκείνη και προσπάθησε να κρυφτεί πίσω από το ηλιοτρόπιο που άνθιζε στην κάμαρά της!
- Καλή μου Αθάνατη, πρέπει να σου εξηγήσω πολλά της είπε εκείνος και της έδωσε ένα κομμάτι φύλλο να σκουπίσει τα δάκρυά της.
Της τα είπε όλα. Για τη μάγισσα, για τα μάγια, για την αλλαγή.
- Πρέπει να τα μάθεις όλα από την αρχή και να συνηθίσεις να ζεις σε έναν κόσμο που άλλαξε για πάντα, της είπε ο σοφός.
- Εμείς, εσύ δηλαδή, γιατί δεν άλλαξες; Εγώ γιατί έγινα αυτό που έγινα;
- Την ώρα που η μάγισσα έκανε το ξόρκι της, εγώ προστατευόμουν από  άλλο ξόρκι, πιο δυνατό. Θυμάσαι φαντάζομαι που πειραματιζόμουν με κάτι καινούρια ξόρκια. Δεν ξέρω γιατί, μα εκείνο με κράτησε μακριά από κάθε αλλαγή και μάλλον προστάτεψε κι εσένα μια και μένουμε στην ίδια βελανιδιά. Ίσως πάλι να σε προστάτεψε το όνομά σου... ποιος μπορεί να ξέρει, μουρμούρισε σκεφτικός.
- Χα, ωραία προστασία. Μα κοίτα πως έγινα...έγινα, έγινα...



- Λιβελούλα, συμπλήρωσε την πρόταση που δεν μπορούσε να ολοκληρώσει εκείνη, ο Δρυΐδης.
Έγινες ένα όμορφο έντομο και θυμάσαι ακόμα τα πάντα. Οι άλλοι μεταμορφώθηκαν σε ζώα που μελέτησα σκληρά για να τα μάθω...και όλα, μα όλα, έχουν τις χειρότερες ιδιότητες των ανθρώπων.
- Άνθρωποι; Τι είναι άνθρωποι; ρώτησε όλο περιέργεια η Αθάνατη.
Θα σου τα πω όλα. Θα σου μάθω όσα ξέρω και καλά θα κάνεις να κάνεις αυτό που σου είπα και παραπάνω. Να συνηθίσεις, όσο δύσκολο κι αν είναι.


Οι επόμενες ώρες πέρασαν με ταχεία εκμάθηση της καινούριας κατάστασης.
Η Αθάνατη φτερούγιζε ακούραστα γύρω από τον Δρυΐδη, προσπαθώντας να μη σκέφτεται πως ήταν, γιατί την έπιαναν τα κλάματα, κι εκείνος της τα έμαθε όλα.
Βγαίνοντας από την κουφάλα, έπεσαν σε ένα σμήνος πουλιών. 
- Μη φοβάσαι, οι κάργιες είναι, είπε περιφρονητικά εκείνος. Οι μοιρολογίστρες. Μεγάλες κουτσομπόλες. Όλη μέρα μοιρολογούν κάτι που δε θυμούνται! Μιλάνε συνεχώς για τις παλιές καλές εποχές και ό, τι κακό γίνεται, τρέχουν πρώτες να το μεταδώσουν παντού με την ελπίδα να κλάψουν όλοι! Μη σε δουν ευτυχισμένο, θα σου πουν όλα τα δυσάρεστα μπας και κόψουν τη χαρά σου. Να μην τις ακούς ποτέ. Να φτερουγίζεις μακριά τους όποτε τις βλέπεις!

Ένας ελέφαντας πέρασε από μπροστά τους και ο Δρυΐδης τον κοίταξε βαριεστημένα.
- Ναι, ακόμα ελέφαντας είσαι, του φώναξε κι εκείνος σήκωσε την προβοσκίδα του απελπισμένος, ενώ οι κάργιες άρχισαν να χασκογελούν.
- Μη σου κάνει εντύπωση που γελούν, στράφηκε στην Αθάνατη, πάντα χαίρονται όταν συμβαίνει κάτι που μπορούν να μεταφέρουν κι ας κλαίνε για τα μάτια!
Ο ελέφαντας, προσπαθεί εδώ και χρόνια να αποδείξει πως δεν είναι ελέφαντας, αλλά δεν μπορεί.
Πώς θα μπορούσε άλλωστε, αφού είναι!
Δεν αποδέχτηκε ποτέ αυτό που είναι και ζει δυστυχισμένος.

Ένας λαγός τους πλησίασε τρέχοντας, φωνάζοντας. "Προλαβαίνω, δεν προλαβαίνω, προλαβαίνω, δεν προλαβαίνω". "Ψηφίστε με" τους τσίριξε όταν τους πλησίασε κι εξαφανίστηκε πριν προλάβουν να μιλήσουν.
- Ω, μην ανησυχείς. Πρόλαβε τελικά, αν κι έχασε την κούρσα από την μπιρμπιλομάτα τη νυφίτσα. Αλλά θα τα μάθεις όλα σιγά σιγά...αν αρχίσω να σου λέω τώρα τι κουνάβια και τι νυφίτσες καπηλεύονται το δάσος μας, δε θα προλάβω να σου δείξω τίποτα άλλο!


Τώρα.

Κάθονται σιωπηλοί μέσα στην κουφάλα ο ένας δίπλα στον άλλον. 
Ο Δρυΐδης φέρνει συνεχώς στο μυαλό του την ερώτηση που του έκανε η Αθάνατη μόλις της τα έδειξε όλα. Η κακία, η αλαζονεία, η ζήλια, αλλά και άλλα χειρότερα ακόμα την έκαναν στο τέλος να κλαίει με αναφιλητά. 
Και οι κάργιες, χάρηκαν κρυφά, ενώ φανερά μοιρολογούσαν!

"Αδύνατον" είχε φωνάξει εκτός εαυτού! "Αδύνατον να ζήσω έτσι, δε θέλω να ζω εδώ. Δε γίνεται να κάνεις το δάσος όπως ήταν παλιά; Θα σε βοηθήσω κι εγώ, θα κάνω ό, τι μου πεις!".

Αυτά γυροφέρνει στο νου του εκείνος και στο τέλος παίρνει την απόφασή του. 
- Ας προσπαθήσουμε, είπε, να τα αλλάξουμε όλα. Πριν ήμουν μόνος και νόμιζα πως το φρόνιμο ήταν να κάθομαι με σταυρωμένα χέρια και να συνηθίζω λίγο λίγο όλα τα στραβά.
Τώρα είμαστε δύο. Μπορούμε αν θέλουμε να τα αλλάξουμε όλα!
Κι αν δεν τα καταφέρουμε, τουλάχιστον θα έχουμε προσπαθήσει. Κάτι θα έχουμε κάνει!
Πήγαινε για ύπνο τώρα, γιατί μας περιμένει σκληρή δουλειά αύριο κι άσε με να σκεφτώ τι μπορούμε να κάνουμε!
- Ναι, ας προσπαθήσουμε κι ό, τι γίνει. Αν είναι να ζω έτσι, δε θέλω να είμαι και να λέγομαι Αθάνατη. Δε θα το αντέξω για πάνω από 100 χρόνια όλο αυτό!
Όλο ελπίδα του έδωσε ένα φιλί καθώς φτερούγισε δίπλα του και ανέβηκε στον πάνω όροφο.
Ξάπλωσε στο κρεβάτι της κι έκλεισε τα μάτια. Γρήγορα αποκοιμήθηκε κι ονειρεύτηκε πως όλα είχαν γίνει όπως παλιά.


Το παραμύθι, δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει, φτάνει ως την Αριστέα και στο "Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι".

62 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο το παραμύθι σου! Εύχομαι τελικά να καταφέρουν να επαναφέρουν τον κόσμο στην προηγούμενη μορφή του.
    Πολλά φιλάκια, Αθάνατη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!
      Κι εγώ το ελπίζω!
      Φιλιά πολλά!! :)

      Διαγραφή
  2. (Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική...!)
    ;-)
    Τη ρούφηξα την ιστορία σου, Μαράκι μου! Υπέροχο το παραμύθι σου!
    Μου άρεσε πάρα πολύ! Μπράβο, κορίτσι μου!
    (Αυτό το δέντρο, μας το έχεις ξαναδείξει? Μου φαίνεται γνωστό και μου αρέσει τρελά!)
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά-πολλά!
    Καλό βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντελώς όμως συμπτωματική! χαχα!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Γιάννα μου!
      Καλά θυμάσαι για το δέντρο!
      Το έχω ξαναδείξει πολλές φορές και το έχω φωτογραφήσει όλες τις εποχές του χρόνου!
      Φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  3. Εξαιρετικό το παραμύθι σου Μαρία μου. Δυστυχώς ακόμα και στα παραμύθια δεν είναι όλα ρόδινα.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στα παραμύθια όμως όλα μπορούν να γίνουν ρόδινα εύκολα!
      Ενώ στη ζωή....άσε!
      Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  4. Ένα πάρα πολύ ωραίο παραμύθι.
    Νάσαι καλά αγαπητή μου Μαρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μακάρι να τα καταφέρουν!!!!!
    Μα τί ταλέντο είναι αυτό, βρε Μαράκι μου!!! Γράφεις υπέροχα!!!
    Πολύ όμορφο το παραμύθι σου !!!
    Φιλιά και ευχαριστώ για την φιλοξενία σου στο Life Images!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαριάννα μου για τα καλά σου λόγια και για όλα!!
      Κι εγώ ελπίζω να τα καταφέρουν και να τα καταφέρουμε κι εμείς!
      Φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  6. Κι αυτές οι κακές οι μάγισσες βρε παιδί μου ξεφυτρώνουν πάντα εκεί που δεν τις σπέρνουν!
    Δεν προλαβαίνω πλέον τα δρώμενα που συμβαίνουν εδώ μέσα! Καταπληκτικό! Συγχαρητήρια!
    Καλή σου μέρα Μαράκι. Ηλιόλουστη παρ' όλη τη συννεφιά να είναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα όμως! Εκεί που όλα κυλάνε όμορφα, τσουπ πετάγεται μια κακιά μάγισσα και τα αλλάζει όλα!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!!
      Φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

      Διαγραφή
    2. Επανέρχομαι για δεύτερη ανάγνωση μιας και καταπιάστηκα με τα παραμύθια αυτές τις ημέρες και άφησα το βιβλίο που διαβάζω να με περιμένει.
      Και πάλι τα θερμά μου συγχαρητήρια!!!
      Καλή επιτυχία σου εύχομαι ολόψυχα!!!
      Καλημέρααααα!!! :)

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα Μαρία μου ,μετά από τόσους μήνες απουσίας μου!!
    Μέ μάγεψε τό υπέροχο παραμύθι σου!!Πάντα η γραφή σου είναι καταπληκτική!!
    Εξαιρετικό τό ταλέντο σου φίλη μου!!Συγχαρητήρια γιά την συμμετοχή σου!!
    Καλό μήνα καί καλό χρόνο μέ τά καλύτερα σού εύχομαι!!
    ( Η μηχανή μου,πού ρώτησες είναι η Nikon p600 μέ οπτικό zoom 60Χ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Dimi μου χαίρομαι πολύ που σε βλέπω κι εδώ!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια,για τις ευχές και φυσικά που απάντησες στην ερώτηση μου!!
      Φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  8. Οτι εμπεριεχει Δρακους, Νεραιδες, Μαγισσες και Ξωτικα εγω τα λατρευω
    Επισης λατρευτω και της σπηλιες και τα ομορφα τοπια.
    Εγω Μαρακι μου ενα εχω να πω
    Με οτι κι αν καταπιαστεις, με οτι ομως, το κανεις δικο σου με τοσο εντονο τροπο που αρχιζω πλεον να βρισκω τον χαρακτηριστικο σου τροπο εκφρασης. Νιωθω πως παντα εισαι αυτο που λέμε "to the point". Βαράς εκει που πρεπει να βαρεσεις.
    Υπεροχο το παραμυθι σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Κική μου για τα καλά σου λόγια!
      Χαίρομαι που σου άρεσε το παραμύθι μου!
      Να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  9. Πολύ όμορφη η συμμετοχή σου και διδάσκει τόσα!! Κι αυτές οι κάργιες.......σαν να είναι χειρότερες από την κακιά νεράιδα!! Θα τα καταφέρουν; Για πες μας γιατί λατρεύω τα παραμύθια!!!
    Καλή σου μέρα και καλή συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίζω κι εγώ να τα καταφέρουν Άννα μου!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!
      Φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  10. Οι ομοιοτητες με πραγματικα γεγονοτα σιγουρα ΔΕΝ ειναι συμπτωματικες...
    Κι επειδη εχουμε αναγκη την ελπιδα δωσε μια συνεχεια στο υπεροχο παραμυθι σου μη μας αφηνεις ετσι!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Οι ομοιοτητες με πραγματικα γεγονοτα σιγουρα ΔΕΝ ειναι συμπτωματικες...
    Κι επειδη εχουμε αναγκη την ελπιδα δωσε μια συνεχεια στο υπεροχο παραμυθι σου μη μας αφηνεις ετσι!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες να δώσω συνέχεια?
      Χμμ...με βάζεις σε σκέψεις!
      Σε ευχαριστώ πολύ!!

      Διαγραφή
  12. Νομίζω πως είναι το αγαπημένο σου είδος Μαρία. Ατμόσφαιρα παραμυθιού, πλαισιωμένη απ' τις υπέροχες εικόνες σου, πλοκή, αγωνία και κορύφωση... Πολύ μου άρεσε η παραμυθένια σου βόλτα!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα αγαπάω τα παραμύθια είναι γεγονός!
      Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  13. "Κι αν δεν τα καταφέρουμε, τουλάχιστον θα έχουμε προσπαθήσει!", όμορφο και με πολλά νοήματα ;) Μου άρεσε που είχε και εξέλιξη στον χρόνο! Γενικώς μου άρεσε, επειδή με έβγαλε έστω και για λίγο, από την πραγματική ζωή.. Τα φιλιά μου Μαράκι μου και καλό σ/κ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!
      Να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  14. ΥΠΕΡΟΧΟΟΟΟΟ !!!
    Σε διάβαζα και ζήλευα Μαρία μου! Πώς τα σκαρφίστηκες τόσο ωραία!!!
    Τα πάντα είχε αλλά κυρίως ...προβληματισμό!
    Σε ευχαριστώ όσο δεν φαντάζεσαι!
    Φιλιά♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Αριστέα μου!
      Χαίρομαι που σου άρεσε!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  15. Αααα πολύ μου αρεσει που παραμυθιαζομαστε...με την καλή εννοια Μαρία μου ε; Και βέβαια υπεροχο και με νοηματα το παραμυθι σου Μαρία μου μου αρεσε γιατί ακομα και μεσα εκει αφηνεις ελπίδες για ενα καλύτερο αυριο..!!!
    Αχ αυτό το Αριστακι τι μας βαζει να κάνουμε..!! να περνας ομορφα οτι και να κανεις φιλακιααααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα με την καλή έννοια Ρούλα μου!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
      Κι εσύ να περνάς όμορφα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  16. Μαράκι μου έγραψες!!!
    Αγαπώ τη γραφή σου και το ξέρεις
    Κι αυτό το δάσος που αγαπάμε όλοι
    τι θα γίνει θα καταστραφεί τελικά;
    Ή με την αλληλεγγύη και την προσπάθεια
    ολων θα σωθεί;
    Ιδού η απορία...

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίζω να μην καταστραφεί Ελένη μου!
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  17. Και το γλυκό σου γεμάτο χρώματα (πως θα μπορούσε αλλιώς άλλωστε...)παραμύθι, δεν έφτασε μονάχα μέχρι την Αριστέα, προορισμό ανασύνταξης αλλά έφτασε και σε εμάς όλους. Μπήκε στο μυαλό μας, πότισε τα συναισθήματά μας, γέμισε τις εικόνες της φαντασίας μας, ενεργοποίησε σκέψεις μας.
    Μου άρεσε πάρα πολύ Μαρία μου μα πάρα πολύ. Και οφείλω να πω ότι γράφετε πάρα πολύ όμορφα παραμύθια πολλοί φίλοι και φίλες εδώ σε αυτό το δρώμενο.
    Εξαίρετη διάθεση.
    Καλό σου απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Γιάννη μου για τα καλά σου λόγια!
      Χαίρομαι που σου άρεσε!
      Τα παραμύθια τα αγαπάμε πολλοί τελικά!
      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  18. Μπράβο Μαρία μου, εξαίρετο παραμύθι... και πόσο όμορφα δοσμένο.
    Στο μαζί ή δύναμη και η λύση για όλα τα στραβά !
    ΕΥΓΕ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Σταυρούλα μου!
      Να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  19. ''πολύ ωραία η ιστορία σου!Ευτυχώς που η μαγισσα δεν κατάφερε να τους κάνει όλους κακους και ειμαι σιγουρος πως η Αθανατη με τον Δρυϊδη θα καταφερουν να αλλάξουν τον κόσμο τους'' Πέτρος.

    εγώ ειμαι μια απο τις κάργιες και θα σε καταγγείλω για ρατσισμό.Νάσια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχ, μέχρι τώρα όταν με ρωτούσαν παραπάνω αν θα τα καταφέρουν η Αθάνατη με το Δρυΐδη, απαντούσα ελπίζω να τα καταφέρουν...κι έρχεται ο Πέτρος και μου βάζει τα γυαλιά...μα θα τα καταφέρουν, φυσικά και θα τα καταφέρουν!
      Σε ευχαριστώ πολύ Πέτρο!! Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε!!

      Α μαρή σουσουράδα εσύ! Άκου κάργια...χαχα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  20. Υπέροχη η ιστορία σου Μαρία μου, με τόσες μεταφορές και τόσα μηνύματα που με γέμισαν προβληματισμούς! Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε ότι είμαστε μόνοι πρέπει να προσπαθούμε να αλλάξουμε τα άσχημα μια και δεν αξίζει να ζούμε μια ζωή με κακούς συμβιβασμούς. Μου αρέσει πολύ όλο αυτό που με έκανες να νιώσω διαβάζοντας το. Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  21. Μπραβο Μαρία μου... εχεις μεγάλο ταλέντο ....ξέρεις να γράφεις πολύ όμορφες ιστορίες !!
    τελεια ....καλο Σαββατοκυριακο ..φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ειρήνη μου!
      Να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  22. Ας ξεκινήσει λοιπόν η αλλαγή έστω από τους (πρώτους) δύο.
    Μεγάλες ελπίδες ας μη τρέφουμε για τους πολλούς που τους αρέσει να παραμένουν ζώα.
    Είναι ένα παραμύθι. Ναι! Θα μπορούσε όμως να είναι μια αρχή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Πολύ δυνατό το παραμύθι σου Μαρία μου!! Από νυφίτσες και κουνάβια πια, άλλο τίποτα!!! Μακάρι αυτό το όλοι μαζί να πιάσει τόπο κάποτε, αφού μόνο πάτο πιάνουμε!!!
    Σε φιλώ γλυκά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Μαριλένα μου!
      Μακάρι να πιάσει τόπο και μακάρι να εξαφανιστούν όλα τα κουνάβια και οι νυφίτσες!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  24. Γλαφυρή διήγηση, πλούσιο σε εικόνες και εκφράσεις παραμύθι και βέβαια με πειστικές προβολές στα ανθρώπινα.
    Όπως ακριβώς συμβαίνει με τα καλά παραμύθια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Μαρία με συγκίνησε το παραμύθι σου και αν είσαι ρομαντικός και θες να αλλάξεις τον κόσμο γύρω σου, δεν μπορείς παρά να ταυτιστείς με την Αθάνατη! Σου στέλνω ένα μεγάλο φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που συγκινήθηκες και ταυτίστηκες Μαρίνα μου!
      Να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  26. Όμορφο ρομαντικό και νοσταλγικό το παραμύθι σου, Μαρία μου! Τέλειωσε κι ήθελα κι άλλο!
    Άφηνες πλούσιες εικόνες και μηνύματα ν' αναφαίνονται με καλαίσθητη γραφή!
    Να έχεις ένα υπέροχο βραδάκι! Τα φιλιά μου!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Κατερίνα μου!
      Φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  27. Υπέροχο και καλογραμμένο το παραμύθι σου! Μπράβο, Μαρία μου!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Πού τελειώνει το παραμύθι και πού αρχίζει η αλήθεια;
    Όλα τα έχει μέσα και τα καλά και τα κακα, μήπως και στη ζωή έτσι δεν είναι;
    Αν βρεθούν αυτοί οι δυο , ίσως ξεκουνισουν κι όλους τους άλλους για την προσπάθεια.
    Θέλω και τη συνέχεια.
    Φιλακια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Πού τελειώνει το παραμύθι και πού αρχίζει η αλήθεια;
    Όλα τα έχει μέσα και τα καλά και τα κακα, μήπως και στη ζωή έτσι δεν είναι;
    Αν βρεθούν αυτοί οι δυο , ίσως ξεκουνισουν κι όλους τους άλλους για την προσπάθεια.
    Θέλω και τη συνέχεια.
    Φιλακια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανάκατα σα να μου φαίνονται Ρένα μου!
      Λες να κάνω και τη συνέχεια?...χμμμ..
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  30. Με ταξίδεψες σε ένα παραμυθένιο μέρος με το παραμύθι σου και τις υπέροχες (όπως πάντα) φωτογραφίες!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Μου άρεσε η παρομοίωση των ζώων με τους ανθρώπους...!
    Όμορφο το παραμύθι σου και με όμορφες εικόνες :)
    Και όπως λένε, ότι μπορείς να ονειρευτείς, μπορείς να το κάνεις και πραγματικότητα!!!
    Καλή σου μέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Λάτρεψα την ιστορία σου Μαράκι μου! Τις διδαχές, τα μηνύματα, τους συμβολισμούς...
    Πάλι με μάγεψες και σ' ευχαριστώ!
    Πολλά φιλιά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή