Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016

Το πρώτο μου βιβλίο


Σήκωσα άγκυρα  και ταξίδεψα στο παρελθόν έγραφα κάποτε εδώ!
Ήταν μια, κατά κάποιο τρόπο, αναδρομή στην εφηβική και παιδική ηλικία, αλλά και στα βιβλία που είχαν σημαδέψει την παιδική!
Ο τίτλος ένα λογοπαίγνιο με τις γνωστές εκδόσεις που μια φορά κι έναν καιρό κυριαρχούσαν τη βιβλιοθήκη μου, αλλά βρήκα ελάχιστα από τότε για τη φωτογράφιση, κι ανακάτεψα κι άλλες (εκδόσεις και φωτογραφίες).


Μετά από καιρό, ξαναπετάχτηκα στα παλιά, για να θυμηθώ ποιο βιβλίο διάβασα πρώτο!
Φυσικά τα παραμύθια υπήρχαν σε αφθονία στα παιδικά μου χρόνια, κι επειδή με έμαθε η μητέρα μου να διαβάζω πριν αρχίσω το σχολείο, το πρώτο κανονικό βιβλίο, που διαβάσαμε μαζί ήταν "Τα ψηλά βουνά" του Παπαντωνίου!
Κι όμως, σαν πρώτο βιβλίο, δε μετράω ούτε τα παραμύθια, ούτε τα ψηλά βουνά, που μου άρεσαν, αλλά δεν τα διάβασα ολομόναχη!

Έγραφα τότε:

"Το πρώτο μου βιβλίο όμως, το πρώτο "αληθινό", το πρώτο δικό μου, ολόδικό μου βιβλίο ήταν το "Με οικογένεια" του Μαλό.
Μου το είχε φέρει δώρο ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο που δεν είναι πια στη ζωή.
Το διάβασα γρήγορα και ο μπαμπάς, μου πήρε αμέσως το επόμενο που ζήτησα..
Τι θα ζητούσε ένα κοριτσάκι που μόλις είχε διαβάσει το "Με οικογένεια";...μα το "Χωρίς οικογένεια". Θυμάμαι ακόμα τη χαρά μου όταν είδα πως αυτό ήταν και πολύ "χοντρό"...
Και είναι περίεργο τελικά το πως οι μνήμες του διαβάσματος δεν μας εγκαταλείπουν ποτέ, ακόμα κι αν μας παίρνει λίγες στιγμές να θυμηθούμε την υπόθεση κάποιου βιβλίου. Ακόμα θυμάμαι σχεδόν, πότε διάβασα το καθένα και πότε το ξαναδιάβασα. Και το σημαντικότερο πως ένιωθα διαβάζοντάς τα.."

Read more: http://mytripssonblog.blogspot.com/search/label/%CE%88%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CF%85%20%CE%9C%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AD#ixzz3wavFBGNS


Στη μνήμη μου λοιπόν, το "Με οικογένεια" έχει μείνει σαν το πρώτο. Ίσως γιατί ήταν εκείνο που ξεκίνησε τη δική μου προσωπική βιβλιοθήκη (τα παραμύθια τα αφήνω εκτός, όχι γιατί δεν τα μετράω για βιβλία, ή αλίμονο, επειδή δεν τα αγαπούσα, αφού ακόμα και τώρα είναι γνωστή η αδυναμία μου σε αυτά).

Θυμάμαι πόσο με είχε συγκινήσει η μικρή Περίνα που είχε χάσει τον πατέρα της και με την άρρωστη μητέρα της ξεκίνησαν να βρουν την οικογένεια που τους είχε απομείνει.
Ένα ταξίδι όλο κακουχίες, που έγινε ακόμα χειρότερο όταν η μητέρα της πέθανε και συνέχισε το ταξίδι της χωρίς το κάρο και το "Παλικάρι" όπως έλεγαν το γαϊδαράκο που το έσερνε, γιατί αναγκάστηκαν να τα πουλήσουν όταν η μητέρα της χειροτέρεψε!
Μου ξυπνούσε πρωτόγνωρα συναισθήματα αυτή η περιπλάνηση. Απόλυτα προστατευμένη και νιώθοντας ασφαλής στην αγκαλιά των γονιών μου, μου φαίνονταν αδιανόητες οι στερήσεις που περνούσε η μικρή.
Μετά φυσικά ήρθαν και οι συμπτώσεις που την οδήγησαν τελικά στην οικογένεια του πατέρα της!
Κι ενώ στην αρχή το διάβαζα λίγο λίγο, σα να φοβόμουν να περάσω στο επόμενο κακό που μπορεί να έβρισκε την ηρωίδα, μόλις κατάλαβα που οδεύει η ιστορία, τη ρούφηξα σα γάργαρο νερό και χάρηκα που η περιπέτειά της είχε αίσιο τέλος!
Θυμάμαι όμως, πως μέχρι ένα σημείο αναρωτιόμουν συνεχώς γιατί έχει τέτοιο τίτλο, ενώ αναφέρεται σε ένα παιδί που χάνει τους γονείς τους τον έναν μετά τον άλλον και μένει πεντάρφανο. 

Την Άγκυρα, την ξανασήκωσα και ταξίδεψα στο παρελθόν χάρη στον Γιάννη που στο blog του "Ηδύποτον" θα βρείτε και τις δικές του αναμνήσεις!
Κι αν θέλετε, μπορείτε να σηκώσετε κι εσείς άγκυρα για το ταξίδι που θα σας πάει ως το πρώτο σας βιβλίο!

53 σχόλια:

  1. δεν ετυχε να το διαβασω ακομη, αλλα θα το εχω στα υπ οψιν! Καλη ξεκουραση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tι μου θύμισες!!! Και δικά μου βιβλία ήταν αυτά της παιδικής σου ηλικίας. Μόνο που εγώ σαν πρώτο μου ήταν ο Μιχαήλ Στρογκόφ και δεν το έχω ξεχάσει από τότε.
    Τελικά τα ταξίδια στο χθες είναι συγκινητικά...
    Καλή σου μέρα Μαρία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορείς να γράψεις κι εσύ το δικό σου ταξίδι!!
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  3. Πωπω αναμνησεις που ξυπνησες!!! Πολυ ομορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πωπω αναμνησεις που ξυπνησες!!! Πολυ ομορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως έγραψα και στην Άννα, μπορείς να τις μοιραστείς κι εσύ μαζί μας!
      Είναι όμορφο να ανακαλούμε μνήμες από την παιδική μας ηλικία!

      Διαγραφή
  5. Όταν ήμουν κι εγώ μικρούλα είχα διαβάσει το Χωρίς Οικογένεια. Το Με Οικογένεια έμαθα πολύ αργότερα ότι υπήρχε καν, αλλά δεν το έπιασα ποτέ στα χέρια μου! Θυμάμαι κι εγώ το πρώτο μου βιβλίο, καθώς και όλα που ακολούθησαν. Βέβαια δεν θα έλεγα ότι θυμάμαι και την υπόθεση σε όλα... το σημαντικό είναι η συντροφιά που μου κράτησαν όλα τα βράδια που τα διάβαζα!

    Καλημέρα Μαράκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορεί πραγματικά να δυσκολευτούμε σε κάποια να θυμηθούμε την υπόθεση, ειδικά αν τα έχουμε διαβάσει μία μόνο φορά, αλλά όλα κάτι μας λένε!

      Διαγραφή
  6. Τι συγκινητικό που είναι να σκέφτεσαι τι συναισθήματα και μνήμες ξυπνά, ο τίτλος ενός βιβλίου!!!!
    Σε φιλώ Μαράκι! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το "Χωρίς Οικογένεια" πόσες γενιές
    τελικά έχει θρέψει πνευματικά και ψυχικά
    Είναι και το δικό μου πρώτο ανάγνωσμα!!!
    Με είχε συγκλονίσει....αλησμόνητο!!!

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αχ, βρε Μαράκι! Πάλι με συγκίνησες! (Έτσι θα συνεχιστεί η χρονιά μου αν σε επισκέπτομαι?)
    ;-)
    Το "Με οικογένεια" δεν το έχω διαβάσει, αλλά το "Χωρίς οικογένεια" όταν το είχα πρωτοδιαβάσει (πρέπει να τελείωνα το δημοτικό? Δεν θυμάμαι...) με είχε συγκλονίσει...
    Είναι σπουδαίο να μπορείς να ανασύρεις ακόμα και τα συναισθήματα που είχες κάθε φορά που διάβαζες κάποιο βιβλίο.
    Αγκαλιά και φιλί, κορίτσι μου!
    Καλό μεσημεράκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχα...πρέπει να βάλω τον Μπρίκι να γράψει για να σπάσουμε τη μονοτονία των συγκινήσεων!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  9. Τελικά έχουμε τα ίδια αναγνωστικά βιώματα λίγο-πολύ. Με τους πύργους των καταιγίδων και το "Χωρίς Οικογένεια" και φυσικά την καλύβα του Μπάρμπα-Θωμά, άρχισα κι εγώ τα πρώτα μου διαβάσματα. Τα βιβλία είναι ακόμα στα ράφια της βιβλιοθήκης για να θυμίζουν την αφετηρία του ταξιδιού. Μαράκι, μετά τον Γιάννη παίρνεις τη σκυτάλη σ' αυτή την όμορφη ιδέα να σκαλίσουμε τις παιδικές μας μνήμες.
    Καλό βράδυ να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, νιώθω πως είσαι έτοιμη να σηκώσεις την άγκυρα!!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  10. ενα πολυ ομορφο ταξιδι αναμνησεων
    ηρθα και εγω μαζι σου σημερα

    καλο σκ
    φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Κική μου!
      Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  11. Μαρία μου, ευχαριστώ για την αναφορά, μα πάνω απ όλα σε ευχαριστούμε για το άνοιγμα και της δικής σου καρδιάς, των δικών σου αναμνήσεων στο ψαχούλεμα των πρώτων βιβλίων που διαβάσαμε στη ζωή μας, στη νιότη μας. Καταλαβαίνω τα συναισθήματά σου στο "ΧΩΡΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ" όπως και στο όμορό του "ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ". Είναι άλλωστε και δικά μου βιώματα.
    Πολύ όμορφο ταξίδι μνήμης. Καλό βράδυ κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου εγώ ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες να κάνω αυτό το ταξίδι!
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  12. κι εγω με αυτά ξεκινησα ,αλλά με το ''Χωρίς οικογενεια πρωτα''.Υπάρχουν στη βιβλιοθηκη στο πατρικό μου ακόμα.....
    μου θύμισες τα χειμωνιατικα απογευματα αγκαλιά με τη σομπα πετρελαίου και το βιβλίο μου εγω ,ενω τα αδερφια μου με τα στρατιωτακια τους γυρω μου...
    καληνυχτα Μαρια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το "Χωρίς οικογένεια" το είχα χάσει, γιατί έκανα το λάθος να το δανείσω κάποτε...βέβαια το ίδιο λάθος το έκανα πολλές φορές με αποτέλεσμα να μου λείπουν πολλά βιβλία από τότε (και αργότερα)...μετά σταμάτησα να δανείζω σε όλους και δίνω πια μόνο σε άτομα που γνωρίζω καλά!
      Μια φορά μάλιστα σε ένα σεμινάριο, όταν με ρώτησαν αν έχω βιβλία, είχαν μαζευτεί πέντε έξι άτομα για να αλληλοδανείζονται, είπα πως δεν έχω κανένα... Το ψέμα της ζωής μου!!
      Το με οικογένεια το θυμάμαι μέχρι σχετικά πρόσφατα, αλλά μάλλον είναι στο πατάρι, μαζί με άλλα ψιλοχαλασμένα, γιατί το είχα δανείσει στο δημοτικό και το πήρα χωρίς εξώφυλλο και πάνω έγραφε Μαρία συγνώμη που σου χάλασα το όμορφο βιβλίο σου...τόσα χρόνια μετά και ακόμα με πιάνει εγκεφαλικό όταν το σκέφτομαι..
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  13. Tι όμορφα ταξιδια είναι αυτα τα πρωτα μεσα απο ενα βιβλιο.. Μαρία μου!! και τι τυχερή που είσαι που σου αγοραζανε βιβλια..!! ηταν για εμας πολυτελεια κατι τέτοιο παλια το διαβασμα το αρχισα λιγο μεγαλύτερη ..και εκτοτε το λατρευω..!!! και ποιος δεν έχει ταξιδεψει μεσα απο τις σελιδες ενος βιβλίου όσα χρονια και να περασουν..!!!! καλα διαβάσματα.. φιλη μου καλο βραδυ φιλακιαααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τα βιβλία κάνουμε όμορφα ταξίδια Ρούλα μου!
      Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  14. το "χωρίς οικογένεια" θυμάμαι το είχε διαβάσει πρώτα η αδερφή μου, γενικότερα υπάρχει ακόμη στη βιβλιοθήκη μας! πολύ ωραία επιλογή, αντίστοιχο φαντάζομαι και το "με οικογένεια". :) επίσης επειδή δεν ευχήθηκα...καλή χρονιά με υγεία να έχουμε Μαράκι..φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!
      Καλή χρονιά με υγεία Εύη μου και όλα τα καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  15. Χαίρομαι που διάβασες το Με οικογένεια, γιατι το ΧΩΡΙΣ οικογένεια... ήτανένα δράμα!!! Ό,τι κι αν είναι οι παιδικές αναμνήσεις είναι ισχυροτατες για όλους μας!!!! καλή χρονιά!!!! με υγεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!
      Καλή χρονιά επίσης, με υγεία και αγάπη!

      Διαγραφή
  16. Το διάβασα κι εγώ το "Με οικογένεια". Μου άρεσε που η ηρωίδα έφτιαξε μόνη της τα ρούχα της! Μάθημα ζωής που λέει οτι οι μαχητές τα καταφέρνουν. Και Μενέλαος Λουντέμης...και κλάαααμα η κυρία....
    Το πρώτο μου όμως ήταν Μαρκ Τουαίν! ΤΟΜ ΣΩΓΙΕΡ φορέβερ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου είχε αρέσει κι εμένα πολύ ο Τομ Σώγιερ θυμάμαι και φυσικά προμηθεύτηκα και τις Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φι πάραυτα...χαχα!!!

      Διαγραφή
    2. Χάκλμπερι Φιν (μου έφυγε το ν)

      Διαγραφή
    3. Την έγραψα την ιστορία μου για τον Τόμ Σώγιερ... θέλω όμως να γράψω κι άλλη μία που συνδέει τον Λουντέμη με το μίσος μου για την ηλεκτρική σκούπα... Τί σεντούκι ανοίξατε!!!! Ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  17. Ω ναι, τα έχω διαβάσει αυτά. Και το "χωρίς" και το "με". Αλλά το πρώτο που διάβασα ήταν το " Οδός αβύσσου, αριθμός 0". Είχε προηγηθεί το "Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους" του Ένγκελς, από τη βιβλιοθήκη του μπαμπά, αλλά δεν είχα καταλάβει τίποτα, όπως ήταν φυσικό για ένα κοριτσάκι 9 ετών. Χρειάστηκαν άλλα 8 χρόνια για να το καταλάβω!
    Κίσιζ Μεμαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είσαι απίστευτη!!
      Κι εγώ διάβαζα βιβλία που δεν καταλάβαινα μικρή (το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η Πάπισσα Ιωάννα του Ροΐδη), αλλά εσύ νομίζω το τερμάτισες, με την καλή πάντα έννοια...χαχα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
    2. Δεν φταίω εγώ! Ο μπαμπάς έφταιγε! Όλο πολιτικά βιβλία διάβαζε. Χάθηκε να είχε στη βιβλιοθήκη του την σειρά βιβλίων με την Πολυάννα; Ξέρεις, η Πολυάννα πάει εκδρομή η Πολυάννα μεγαλώνει, η Πολυάννα και το παιχνίδι της χαράς, η Πολυάννα και η βλακεία της κ.ο.κ.
      Όχι ότι τελικά δεν τη γλίτωσα την Πολυάννα. Κάποια στιγμή, κατά την παιδική μου ηλικία, τη διάβασα τη σειρά (τα είχε όλα τα βιβλία μια ξαδέλφη μου) με αυτό το ηλίθιο επτάχρονο κοριτσάκι, αλλά ευτυχώς δεν μου άφησε πολλά κουσούρια το διάβασμά της! ή μήπως μου άφησε;
      Θα μπορούσα να το αναλύω επί ώρες, μα πρέπει να πάω να σερβίρω το γεύμα της μητέρας!

      Διαγραφή
    3. Χιχιχι...με έπιασε νευρικό γέλιο!
      Αν προσέξεις στην πρώτη φωτό φαίνεται ένα με την Πολυάννα και δίπλα του είναι ακόμα ένα που δε φαίνεται!
      Τα είχα όλα λέμε κάποτε (λες να είμαι η ξαδέρφη σου?) και κουβαλάω και τα κουσούρια...χαχα!
      Μόνο το η Πολυάννα πεθαίνει δεν είχα λέμε!!...Έζησα και τις χαρές της! Η Πολυάννα νυφούλα, η Πολυάννα μάνα, όλα όλα!!

      Διαγραφή
    4. Μη μου βάζεις ιδέες και πιάσω και γράψω εγώ βιβλίο για τον θάνατο της Πολυάννας, μια που δεν ζει η συγγραφέας!
      Δεν είσαι η ξαδέλφη μου, διότι εκείνη δεν ζει στο μαγευτικό Αγρίνιο! Εκείνη ζει στην κοσμοπολίτικη συνοικία Ζωγράφου!

      Διαγραφή
    5. Χαχα!!
      Παραλίγο όμως να ήμουν...το πρόβλημα είναι γεωγραφικό και μόνο!

      Διαγραφή
  18. Ρε παιδιά, εγώ εδώ δεν έχω γράψει σχόλιο;; Άιντε! Με ή χωρίς οικογένεια, πίστεψε με, δεν έχω διαβάσει κανένα από τα δυο! (είναι αργά αλήθεια; είναι πολύ..παιδικά;;..) Πάντως τον Πύργο των καταιγίδων τον έχω διαβάσει! Φιλιά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, παιδικά είναι, αλλά κι εμείς παιδιά δεν είμαστε?
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  19. Δεν έχω διαβάσει κανένα από τα με ή χωρίς οικογένεια!! Μου ξέφυγαν αλλά φαντάζομαι τα κλάμα θα πηγαίνει κορόμηλο, ε;;;;
    Από τα πιο λατρεμένα ταξίδια τα βιβλία!!! :))
    Φιλιά κοπέλα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς Μαριλένα μου, από τα πιο λατρεμένα ταξίδια!!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  20. Μαρία μου τα έχω διαβάσει και τα έχω στην βιβλιοθήκη μου και τα δύο και θυμάμαι πως ήθελα να έχουν αίσιο τέλος.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Τα έχω διαβάσει κι εγώ Μαράκι μου σε μικρή ηλικία, όμως ευτυχώς (γιατί θέλω κι εγώ να το μοιραστώ μαζί σας) δεν είναι τα πρώτα μου...
    Ωραία να γυρίζεις για λίγο πίσω τελικά!... Απόλαυσα τις αναμνήσεις σου!
    Σε φιλώ γλυκά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένο πολύ και το δικό σου πρώτο, οφείλω να ομολογήσω!
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  22. Τι μου θυμισες Μαρία μου.
    Από χθες που είδα την ανάρτηση της Αριστεας σκέφτομαι ποιά διάβασα κι εγώ.
    Φυσικά το Χωρίς και Με οικογένεια, φυσικά τις δυο ορφανες, φυσικά την καλύβα του Μπαρμπα Θωμά και οπωσδήποτε την Πολυαννα.
    Δεν έχω όμως κανένα από αυτά και δεν ξερω το γιατί η μάλλον δανεικα κι αγυριστα.
    Συνεχιζω να διαβαζω αλλά δεν δανειζω πλέον. Φιλακια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Τι μου θυμισες Μαρία μου.
    Από χθες που είδα την ανάρτηση της Αριστεας σκέφτομαι ποιά διάβασα κι εγώ.
    Φυσικά το Χωρίς και Με οικογένεια, φυσικά τις δυο ορφανες, φυσικά την καλύβα του Μπαρμπα Θωμά και οπωσδήποτε την Πολυαννα.
    Δεν έχω όμως κανένα από αυτά και δεν ξερω το γιατί η μάλλον δανεικα κι αγυριστα.
    Συνεχιζω να διαβαζω αλλά δεν δανειζω πλέον. Φιλακια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι κι εγώ Ρένα μου!
      Μόνο σε πολύ δικούς μου δανείζω πια, γιατί δάνειζα παντού και χάθηκαν πολλά βιβλία!
      Ελπίζω να δούμε και τις δικές σου αναμνήσεις!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  24. Αν σου πω ότι το είχαμε στην βιβλιοθήκη και όταν ήμουν μικρούλα δεν ήθελα να το διαβάσω γιατί με φόβιζε ο τίτλος; Και πρέπει επιτέλους να το διαβάσω! Παιδικές ανοησίες, ακούγεται χαζό αλλά ένιωθα ότι ήταν βαρύ και το άφηνα. Κι ενώ μετά είχα διαβάσει εξίσου δυσάρεστες ιστορίες.. Αυτά είναι πλέον κλασσικά βιβλία θεωρώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι είναι κλασσικά!
      Δεν ξέρω αν είναι παιδικές ανοησίες...αφού σαν παιδάκι δεν σε τραβούσε, ή σε φόβιζε, λογικό να το αποφύγεις, άλλωστε ποτέ δεν είναι αργά για να το διαβάσεις!

      Διαγραφή