Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Οι φίλοι μου


Εμένα οι φίλοι μου δεν είναι μαύρα πουλιά.
Είναι μαύρα, άσπρα, ασπρόμαυρα σκυλιά.
Έχω φίλους και σε άλλα χρώματα, αλλά λένε πως δεν μπορώ να τα δω.
Τα χρώματα, όχι τα σκυλιά!
Μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας, διαπιστώνω πως οι σχέσεις μου μεγαλώνουν και ωριμάζουν κι αυτές.
Δεν είμαι πια το "κακομαθημένο" κουτάβι, που τα ήθελε όλα δικά του.
Είμαι ένας όμορφος, πανέξυπνος σκύλος που τα θέλει όλα δικά του (αλλά το κρύβει καλά).
Ακόμα θυμάμαι την πρώτη κατ' οίκον επίσκεψη που δέχτηκα από μεγαλύτερο φίλο, όταν ήμουν ακόμα μια σταλιά, και τι καλά φέρθηκα!
Όχι να το παινευτώ, αλλά το savoir vivre το παίζω στα δάχτυλα!
Αν δεν είχα γεννηθεί σκύλος, θα μπορούσα να είμαι ο Ζαμπούνης (μακριά από μας).
Κι εκείνη τη μέρα ήμουν ευγενέστατος μέχρι παρεξηγήσεως.
Όσο παίζαμε στον κήπο, όλα ήταν μια χαρά.
Τα θεματάκια μας ξεκίνησαν όταν μπήκαμε στο σπίτι και από τη στιγμή που είδα ένα μπολ με νερό να ξεφυτρώνει από το πουθενά δίπλα στο δικό μου, στο οποίο είχα πέσει εννοείται με τα μούτρα, όπως προστάζει και το savoir vivre που λέγαμε!
Κάνει να πιει εκείνος, αλλά σαν καλός οικοδεσπότης, έπρεπε νομίζω να δοκιμάσω πρώτος.
Αφήνω το δικό μου και πίνω από το δικό του.
Και τι έκανε εκείνος; Άρχισε να πίνει από το δικό μου.
Αφήνω το δικό του κι επιστρέφω στο δικό μου.
Έπινα γρήγορα, σχεδόν έσπασα όλα τα ρεκόρ, ελέγχοντας ταυτόχρονα με την άκρη του ματιού μου τους δικούς του (αργούς) χρόνους.
Τελικά αυτός ξεδίψασε γρήγορα και όταν απομακρύνθηκε, έχασα κάθε ενδιαφέρον για το νερό, για τα μπολ, για τη ζωή!
Έμεινα λίγο ακόμα, για να αποδείξω πως στα αλήθεια διψούσα όσο έδειχνα, και μετά παίρνοντας το πιο άνετο και φιλόξενο ύφος που είχα πρόχειρο, κατευθύνθηκα προς το κρεβάτι μου!
Ακολουθεί "Το σοκ", όταν διαπιστώνω πως η μικρή χρονοτριβή με το νερό μου στοίχισε το κρεβάτι μου, το οποίο ήταν πια κατειλημμένο!
Περιμένω λίγο να ξεφυτρώσει δίπλα του ένα δεύτερο, για να του κάνω λίγο ακόμα δύσκολη τη ζωή, αλλά δε γίνεται τίποτα.
Έτσι αποφασίζω να διεκδικήσω όσα μου ανήκουν (κρεβάτι, κουβέρτα κι ένα κόκαλο που είχα μέσα) με δημοκρατικές διαδικασίες. 
Στο τσακ σας λέω να έρθουμε στα πόδια.
Τότε σαν από μηχανής θεός η αγαπημένη μου, φέρνει δυο ολοκαίνουρια κόκαλα.
Δίνει το ένα σε εκείνον, ή έστω προσπαθεί.
Μα πρώτα σε εκείνον; αναρωτιέμαι, καθώς την κοιτάζω όλο απορία και σαν αστραπή ορμάω και το αρπάζω.
Εκείνη κάτι μου είπε, αλλά δεν έδωσα σημασία, γιατί βιαζόμουν να βουτήξω όλο χαρά στο δικό μου κρεβάτι με το δικό μου κόκαλο.
Όταν ξανασήκωσα τα μάτια περιχαρής που όλα πια ήταν όπως έπρεπε να είναι, βλέπω να ετοιμάζεται να του δώσει το άλλο κόκαλο.
Πετάγομαι πάνω, το αρπάζω και τρέχω να το κρύψω.
Μέχρι να καταλάβουν οι άλλοι τι έγινε, είχα ξαναγυρίσει στο κρεβάτι μου, είχα βολευτεί και σχεδόν θα χαμογελούσα, αν δεν έβλεπα τα βλέμματά τους.
Κάτι δεν είχα κάνει καλά. Μήπως δεν ήμουν αρκετά γρήγορος;
Μπορώ και γρηγορότερα γάβγισα, όταν την είδα να εμφανίζει άλλο ένα κόκαλο.
Και τότε έγινε αυτό που άλλος σκύλος να μη ζήσει.
Με φώναξε!!
Κι έτσι όπως είχα μισοσηκωθεί για να κάνω την κίνηση που όλοι θα θαύμαζαν, κάθισα πάλι κάτω κι αναρωτιόμουν τι έγινε.
Κάποτε βαρέθηκα να αναρωτιέμαι και σηκώθηκα σα να μην έτρεχε τίποτα.
Αλλά κάτι έτρεχε. Και με ταχύτητες ασύλληπτες!
Είχα δυο κόκαλα, τρία με το παλιό και κανενός την προσοχή.
Όλοι κανάκευαν τον άλλο.
Έτσι την επόμενη φορά που ο φίλος μου δοκίμασε το κρεβάτι μου τον άφησα. 
Κι έκανα τα στραβά μάτια όταν ήπιε κατά λάθος(;) από το δικό μου μπολ.
Και κάπως έτσι έμαθα πως ακόμα και τα κουτάβια παύουν να δείχνουν χαριτωμένα όταν τα θέλουν όλα δικά τους.
Κι από τότε προσποιούμαι πως δεν με πειράζει όταν κάποιος άλλος "κλέβει" την προσοχή και τα "δικά" μου.
Το σκέφτομαι όμως.
Το σκέφτομαι πολύ!!



Μπρίκι

51 σχόλια:

  1. Κείμενο γεμάτο τρυφερότητα, αισθήματα, ανθρωπιά θα έλεγα σε μια εποχή που την χρειαζόμαστε. Μαρία μου καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ax, είναι και αυτές οι άτιμες οι σκέψεις που δεν μπορούμε να τις ελέγξουμε εμείς οι ευφυείς κ' εύστροφοι εγκέφαλοι...!
    ;-)
    Μπρικάκο, δεν θέλω να σου χρυσώσω το χάπι, αλλά νομίζω πως έχεις ομορφύνει επικίνδυνα!!
    Το ότι συνεχίζεις να γράφεις εκπληκτικά, δεν χρειάζεται να σου το γράψω, ε??
    Αλήθεια, στην πρώτη φωτογραφία (λογικά θα την τράβηξε η πώς-τη-λένε) παίζετε κρυφτό, ή του την έχεις στημένη???!!!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, μουσουδίτσα όμορφη!!
    (Και σε όσους αγαπάς!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ ναι...είναι αυτές οι άτιμες οι σκέψεις!!
      Χαχα...δεν του την έχει στημένη...έπαιζαν μια χαρά εκείνη τη μέρα.
      Αυτός βέβαια είναι άλλος φίλος που γνώρισε πρόσφατα!!
      Να είσαι καλά Γιάννα μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  3. Έχασα τον Φλοξάκο μου πριν δυο μήνες. Πέθανε στον ύπνο του. Το ήξερα πως ήταν άρρωστος, αλλά είχε επανέλθει πολύ καλά και μου ήρθε πολύ απότομος ο χαμός του. Πέρασα πολύ δύσκολα εκείνο τον καιρό. Στην αρχή άρνηση του γεγονότος, μετά ενοχές μήπως μπορούσα να τον σώσω... τώρα απλά μια γλύκα για την αγάπη που μου έδωσε για για τις υπέροχες στιγμές που έζησα μαζί του.
    Να χαίρεσαι τον Μπρικάκο σου, να είναι υγιής και ευτυχισμένος.
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, φαντάζομαι πως νιώθεις γιατί έχασα το γάτο μου πριν λίγα χρόνια, όλα γυρνάνε στο μυαλό τέτοιες δύσκολες ώρες!
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Καλό ξημέρωμα!!

      Διαγραφή
  4. Ζαμπούνης;;;... ε ζαμέ!
    Θα ήσουν ο Τζωρτζ Κλούνεϊ τουλάχιστον.
    Πολύ μας συγκινήσατε κύριε Μπρίκυ μου.
    Κι έχετε και μια φωτογένεια... τύφλα να'χει ο Μάρλον Μπράντο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλούνεϊ και λίγα λες...χαχα!!
      Να είσαι καλά Μαρία μου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Ο κούταβος είναι σκέτη γλύκα και η γραφή του υπέροχη όπως και ο χαρακτήρας του !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μπρίκυ μου γλυκό με συγκίνησες πάρα πάρα πολύ!!
    Σου στέλνω ένα τεράστιο φιλί στην μουσούδα σου, την όμορφη, την τσαχπινιάρικη!
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι ο Μπρίκι σου κουνά όλο τσαχπινιά την ουρά!!
      Κι έχεις φιλιά από μένα!!

      Διαγραφή
  7. Μπρίκυ μου να πεις στην Μαρία να μην σε στενοχωράει. Δεν μπορώ να βλέπω τα ματάκια σου θλιμμένα.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α δεν τον μάλωσα εγώ, η αγαπημένη του (η κόρη μου) τον μάλωσε...εγώ είμαι η κλασσική γιαγιά...όλα καλά τα βλέπω στο "παιδί"...χαχα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  8. Τι ομορφο πλασμα ειναι αυτο!!!!! Κουκλιιιιι!!!!!!!
    Υπεροχη η ιστορια σου Μπρικακι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. αγαπαμε τα σκυλακια! οι καλυτεροι φιλοι μας ειναι οντως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλημέρα Μαράκι μου
    Γι' αυτά τα πανέμορφα κείμενα σ' αγαπώ!!
    Το απόλαυσα...

    φιλάκι γλυκό ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου!
      Να είσαι καλά!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  11. τι ωραία που τα λές !!!!! μπραβο ..... και τι όμορφα πλάσματα τέλεια !!!!!! πολλά φιλιά σε όλα σας τα πλασματάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. :(((
    Κι εμένα ο σκύλος μου ήταν (είναι) το πιο ευγενικό πλάσμα του κόσμου... Είμαι στενοχωρημένη. Έχασα πολλές χαρές από αυτές που ζει κάποιος με ένα "Μπρίκι"... Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε καταλαβαίνω...σίγουρα δε γίνεται τίποτα?
      Δε θέλω να σε νιώθω στενοχωρημένη!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
    2. Όχι, δε γίνεται τίποτα.. Κι ούτε που μου περνάει η στενοχώρια... :(

      Διαγραφή
  13. Ξέρεις πόσες φορές όταν σε κοιτάνε με αυτό το βλέμμα απορίας - αγάπης - εγω; - κοίτα με!!, θα ήθελα να ήμουν μέσα στο μικρό τους μυαλουδάκι και την μεγάλη τους καρδιά για να διαβάσω τις σκέψεις τους!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ το ίδιο!!
      Πραγματικά το βλέμμα τους μας "λιώνει"!!!

      Διαγραφή
  14. Πόσο συγκινητικό.. μπράβο,μπράβο, πολύ τρυφερό κείμενο!!
    Καλό απόγευμα :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Υπέροχο και συγκινητικό το κείμενό σου. Μακάρι να συμβαίνανε και μεταξύ των ανθρώπων όλα αυτά.
    Την αγάπη μου πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ντένη μου!
      Έχεις και τη δική μου αγάπη!

      Διαγραφή
  16. Ωραίο!!! Ειδικά με την αρχή του κειμένου "ψάρωσα"!!! Όντως δεν είναι πια κουτάβι.... Για φαντάσου... Άκου, το κρεβάτι του... ;))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!
      Το έχει αυτό ο Μπρίκι....μας ψαρώνει...χαχα!!

      Διαγραφή
  17. Καλησπέρα Μαρία μου!Απόλαυσα τό καταπληκτικό κείμενό σου καί χάρηκα πού ξαναείδα τόν αξιολάτρευτο Μπρίκι μας!!
    Μεγάλωσε τό αγόρι σας!!Νά τόν χαίρεστε!!Καλό Σ/Κ!!Πολλά φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Diimi μου!
      Μεγάλωσε ναι!!
      Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  18. αχ αυτος ο ασπρομαυρος κουκλος με ολες τις αποχρωσεις του ασπρογκριμαυρου ,μονο εσυ μπορεις !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι σίγουρη πως λάτρεψε την περιγραφή σου!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  19. Αχ! αυτή η "σκυλίσια ζωή"... γιατί κάπως έτσι θα πρέπει να γεννήθηκε αυτή έκφραση... που ευτυχώς για τον αγαπημένο και διάσημο πλέον Μπρικάκο όλο αυτό ήταν απλά ένα μάθημα... πολύ δύσκολο μάθημα, το μοίρασμα!!!
    ΑΦιλάκια Μαρία μου... όαση η ιστορία σου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το έμαθε καλά το μάθημά του, αν και κάποιες φορές μάλλον το ξεχνάει επίτηδες...χαχα!!
      Σε ευχαριστώ πολύ!
      Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  20. Χαχαχα!! Πολύ γέλασα!
    Φιλιά και σε εσένα, Μπρίκι μου, και στη Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Εδώ μιλάμε για άντρουκλα όχι αστεία!!! Μπρικάκι είσαι γλύκας!!! Μαράκι μου είναι απολαυστικό το κείμενό σου!!
    Αυτή η καθημερινότητα με τα ζωάκια·ψυχουλάκια μας είναι ανεκτίμητη!!!
    Γεια σου Μπρίκι μας με τα ωραία σου!!! Χαχαχα!! Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Μαριλένα μου!
      Έγινε ολόκληρος άντρας, αλλά παραμένει γλυκούλης!!..χαχα!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  22. Μαθήματα καλής συμπεριφοράς by mpriki!
    αχαχαχαχαχα!
    Στο τσακ σας λέω να έρθουμε στα πόδια αχαχαχαχαχα εκεί είναι που έλιωσα!
    Να'σαι καλά Μαρία μου!♥ Σόρρυ μπρίκι μου ήθελα να πω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχα...βεβαίως, γιατί πάνω από όλα είναι gentleman!
      Κι εσύ να είσαι καλά!!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  23. Και είχα καιρό να διαβάσω κάτι από τον Μπρίκι! Πήρα τη... δόση μου κι ας είναι παλιά, νομίζω δεν έχει λήξει, θα επιζήσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή