Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Ένα βιβλίο που δε με σκλάβωσε!


Η γνωριμία μου με την Τεχμίνα Ντουρανί έγινε κατά λάθος. Άργησα βλέπετε να πάω στη βιβλιοθήκη και στα 5 λεπτά που είχα στη διάθεσή μου πριν κλείσει, άρπαξα δύο βιβλία στην τύχη.
Το ένα ήταν δικό της και λέγεται "Σκλάβες!".


Βιογραφικό, με πολλές αναφορές στην πολιτική σκηνή του Πακιστάν από το 1974 έως το 1990, πράγμα αναπόφευκτο μια και ο δεύτερος σύζυγός της ήταν ένα πρόσωπο που πρωταγωνιστούσε σε αυτή, ακόμα και με την απουσία του.
Πότε στην εξορία, πότε στη φυλακή, θα μπορούσε να είναι ήρωας, αν δεν ήταν ένας τελείως κενός και με απίστευτες εκρήξεις άνθρωπος. Η εξορία, την οποία η συγγραφέας επικαλείται συχνά θέλοντας να δώσει δραματικό τόνο (γιατί είναι γνωστό πως το να ζεις στο Λονδίνο, να αποκτάς σπίτια κι εξοχικά και να κάνεις διακοπές στην Ισπανία, είναι μεγάλο δράμα, ενώ η χώρα σου δοκιμάζεται), δεν είναι αρκετή για να κάνει τους ήρωες πιο ανθρώπινους.
Ίσα ίσα, βλέπουμε έναν αδίστακτο πολιτικό με προσωπικές και μόνο βλέψεις.
Ο λαός, του είναι απαραίτητος, μόνο όταν τον χρειάζεται. Όταν  θέλει να τον βάλει να αναμετρηθεί με τους αντιπάλους για να βγει από τη φυλακή, ή όταν χρειάζεται τις ψήφους του. Αφού τις πάρει, "δε με ξέρεις, δε σε ξέρω, υποφέρεις κι υποφέρω"!!!
Τότε προσηλώνεται στην "καριέρα" που καθόλου δεν έχει να κάνει με την καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής του λαού, αλλά με τη δική του εικόνα και τη δική του καλοπέραση.
Είδος αναγνωρίσιμο και πολύ οικείο, μια που ευδοκιμεί άφθονο και στην Ελλάδα.
Αλλά ας αφήσω τον άντρα της, που πέρα από τις πολιτικές του ατασθαλίες, ήταν και απίστευτα βίαιος άνθρωπος κι ας επικεντρωθώ στην ηρωίδα.


Η ηρωίδα, εύκολα θα μπορούσε να κερδίσει τη συμπάθεια, αλλά δεν την κερδίζει. Τουλάχιστον δεν κερδίζει τη δική μου. Το αστείο είναι πως μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκα σε ένα ισλαμικό κράτος, μπαίνει σχεδόν αυτόματα στο ρόλο του θύματος, αλλά γρήγορα διαπιστώνεις πως μια χαρά δημιουργεί και η ίδια θύματα γύρω της, ειδικά ανάμεσα στις άλλες γυναίκες. Η δική της γνώμη για τη γυναίκα δε διαφέρει και πολύ από εκείνη των αντρών. Μόνο όποτε τη συμφέρει επικαλείται τις αδικίες ενός αναχρονιστικού συστήματος. Μην ξεχνάμε βέβαια πως η ίδια δεν είναι όποια κι όποια. Πώς να κατανοήσει την απλή γυναίκα του λαού της, που παλεύει με τα τσαντόρ, τα παιδιά και την απόλυτη αντρική κυριαρχία, όταν η ίδια φοράει μοντελάκια, έχει νταντάδες και πέφτει από μόνη της στην κυριαρχία του Μουσταφά που τη μαγεύει μόνο και μόνο γιατί έχει δύναμη;
Επικαλείται τον έρωτα και το νεαρό της ηλικίας της, για να δικαιολογήσει τις πράξεις της, γιατί δεν ξεχνάει πως, όταν γοητεύτηκε από το "Λιοντάρι του Παντζάμπ", ήταν παντρεμένη με έναν άνθρωπο που όχι μόνο δεν την καταπίεζε, αλλά την αγαπούσε κιόλας.
Δίνει συνεχώς ελαφρυντικά στον εαυτό της, αλλά φτάνει μέχρι και να αφήσει το παιδί της για να παντρευτεί έναν άνθρωπο που παίρνει το πέμπτο του διαζύγιο εξαιτίας της.
Μετά ακολουθεί ο εφιάλτης, αλλά να πω πως δεν τα ήξερε; Της τα είχε πει χαρτί και καλαμάρι το προηγούμενο θύμα (η πρώην, η οποία αν δεν έφευγε πενθώντας το νεογέννητο παιδί της που φημολογείται ότι σκότωσε ο άντρας της,   θα τραγουδούσε περιχαρής "αυτή η άλλη, αυτή η άλλη είναι ευεργέτης μου μεγάλη", που ελευθερώθηκε). 
Η Τεχμίνα όμως δε βλέπει μπροστά της. Την έχει ήδη τυφλώσει η χρυσή λάμψη της εξουσίας (ανυπομονεί να μπει στο μάτι όλων σαν σύζυγος του μεγάλου πολιτικού), αλλά και η ¨παρηγοριά" του χρήματος, που σε κάνει να ξεχνιέσαι μετά το ξυλοφόρτωμα, αγοράζοντας και ανακαινίζοντας σπίτια, ή ψωνίζοντας χιλιάδες παπούτσια. Δεν ξεχνάει που και που να δηλώνει την απόλυτη ευτυχία της, ανάμεσα στα ξυλοφορτώματα, αλλά και να γεννάει.
Όλα στρέφονται γύρω από τον εαυτό της, τον οποίο δικαιολογεί συνέχεια κι επειδή χάρη στο βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα, δικαιολογεί πότε πότε και τον Μουσταφά, ενώ στους άλλους βρίσκει μόνο ψεγάδια. Μόνο αυτή έχει δίκιο, μόνο αυτή έχει δικαιώματα, μόνο αυτή είναι αδύναμη (όταν συμφέρει). Πάντα υπολογίζει με μεγάλη ακρίβεια τι είναι το καλύτερο γι΄αυτήν κι ας προσπαθεί να πείσει για το αντίθετο.
Όταν ο άντρας της, εκείνος ο "σταθερός" άνθρωπος με τους αμέτρητους γάμους, τα παιδιά που ούτε θυμάται και τις σιδερένιες γροθιές, παρασύρει την 13χρονη αδερφή της, η "καταπιεσμένη" κατηγορεί την αδερφή (που είναι παιδί) πως τάχα παρέσυρε τον σαρανταφεύγα ανώμαλο άντρα της.
Καμιά συμπόνοια για το 13χρονο θύμα, και το νεαρό της ηλικίας τώρα γίνεται ωραιότατη γαργάρα και καταπίνεται με πολλές δόσεις βάλιουμ.
Η στάση της απέναντι στην αδερφή της, αλλά και η αδυναμία της να ζήσει μακριά από τη "φωτεινή" σκιά της πολιτικής δύναμης του άντρα της, είναι αυτά που τη ρίχνουν στα μάτια μου ακόμα περισσότερο.
Μια φεύγει, μία ξαναγυρνάει στο τέρας με διάφορες δικαιολογίες. Η πιο σαθρή είναι πως πιστεύει στις ιδέες του. Πως αυτός θα αλλάξει το Πακιστάν. Βλέπετε είχε ήδη εγκαταλείψει την ιδέα του έρωτα που την "έσπρωξε" στην κακή της τύχη και δικαιολογείται πια ακόμα και στον εαυτό της με άλλους τρόπους.
Η θέση της γυναίκας στην κοινωνία της, γίνεται μόνο ένα αχνό φόντο πάνω στο οποίο η συγγραφέας πατάει για να τονίσει τις δήθεν αδυναμίες της, αλλά και να ατονίσει τα λάθη της. Η φωτογραφία του εξωφύλλου, μάλλον διαλέχτηκε κατά λάθος ή επίτηδες για λόγους μάρκετινγκ.
Μόνο μεταξωτά μαντήλια, πάντα επώνυμα και πανάκριβα, έκρυβαν το κεφάλι της σε περιπτώσεις που επιβάλλονταν και ποτέ τσαντόρ.
Οι μόνοι αγώνες που κάνει εν τω μεταξύ για το "καλό της πατρίδας της" είναι αυτοί για την απελευθέρωση του άντρα της.


Είναι ένα βιβλίο που δε γίνεται αγαπημένο σε καμιά περίπτωση. Το διαβάζεις μόνο και μόνο για να δεις που θέλει να το καταλήξει τελικά η συγγραφέας. Αν θες να διαβάσεις για τη θέση της γυναίκας στο Ισλάμ, επιλέγεις ένα άλλο.
Ναι, είχε παντρευτεί ένα τέρας, που έκανε το λαό να τρέχει πίσω του, έναν άρρωστο θρησκόληπτο ανθρωπάκο (που αποκρυπτογραφούσε τα της θρησκείας όπως τον βόλευαν)  και δεν είναι εύκολο να χωρίσεις έναν ισχυρό μουσουλμάνο, ειδικά όταν αυτός είναι και τρελαμένος. Αλλά δεν μπορώ να κατανοήσω τίποτα άλλο σε αυτή τη γυναίκα.
Σχεδόν από την πρώτη παράγραφο που άρχισε με πράσινο μετάξι και μπόλικα διαμάντια, μέχρι και το τέλος του βιβλίου η Τεχμίνα είναι μια γυναίκα αντιπαθητική που προσπαθεί να αποδείξει πως δεν είναι κενή! Πρώτη φορά μου συμβαίνει μια ηρωίδα να μου είναι τόσο  αγεφύρωτα μακριά.
Τουλάχιστον ας πάλευε και λίγο για το δικαίωμα της αδερφής της να είναι παιδί και όχι αντίζηλος από τα 13 της. Ή για το δικαίωμα όλων των γυναικών που καταπιέζονται με φρικτούς τρόπους, ιδίως στα μέρη της. Σίγουρα τότε θα ανέβαινε πολύ στα μάτια μου!
Περαστικά μου κι ας πρόσεχα!
Πάλι καλά που δεν το πλήρωσα!

Σημείωση:Σήμερα είναι παντρεμένη με άλλον πολιτικό (η εξουσία προφανώς είναι το καλύτερο αφροδισιακό), αλλά τουλάχιστον λέγεται πως παλεύει επί της ουσίας για τις γυναίκες.
χμμμμμ.........δυσκολεύομαι να το πιστέψω...

40 σχόλια:

  1. Μαρία μου περαστικά δεν θα έλεγα ,απλά έχασες τον χρόνο να το διαβάσεις ,κέρδισες την ικανοποίηση ότι δεν το αγόρασες και πλούτισες ακόμη περισσότερο τις απόψεις σου !Όπως το περιγράφεις , μόνο θύμα δεν θα την χαρακτήριζα ....Μου κέντρισες το ενδιαφέρον ....να το δανειστώ (γιατί δεν πρόκειται να το αγοράσω !) η να το αφήσω καλύτερα ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όποτε ήθελε έπαιζε με μεγάλη επιτυχία το θύμα, ενώ είχε επιλογές, ακόμα και βοήθεια...κοίτα αν το βρεις να το δανειστείς..είναι από αυτά που διαβάζεις και δεν ξαναδιαβάζεις, οπότε δε λέει και να πιάνει χώρο στη βιβλιοθήκη σου..μόνο δανεικό!!!

      Διαγραφή
    2. Ευτυχώς δεν το πλήρωσα θα έκλαιγα τα λεφτά
      μου το δάνεισε μια φίλη, αντιπαθητική ηρωίδα προσπαθεί να θυματοποιηθει δεν με έπεισε.

      Διαγραφή
  2. Πω πω τελικά είμαι ανώμαλη! Θέλω πολύ να διαβάσω αυτό το βιβλίο... Δεν το είχα ξανακούσει αλλά από τη περιγραφή σου μου κίνησες την περιέργεια και σίγουρα θα το ψάξω.

    Η ίδια η συγγραφέας είναι και η ηρωίδα??? Είναι αυτοβιογραφία?

    Βασικά πρώτη φορά ακουω για ένα βιβλίο να είναι αντιπαθητικοί οι ήρωες! Πραγματικά το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διάβασέ το, αλλά όπως είπα και στην Ολυμπία δεν αξίζει να σπαταλήσεις τα χρήματά σου..μόνο αν το βρεις δανεικό...αυτοβιογραφικό είναι και παλεύει η έρμη να αποδείξει μια αδυναμία που με δυσκολία διακρίνεις αφού είναι δική της επιλογή όλα όσα περνάει...

      Διαγραφή
  3. Πάει μια δεκαετία πάνω κάτω από τότε που το διάβασα και μου είχε αφήσει μια στυφή γεύση. Καλό είναι όμως να έχουμε και τέτοια αναγνώσματα για διάφορους λόγους. Κυρίως για να αναγνωρίζουμε το "καλό πράγμα" ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή ακριβώς η γεύση είναι μάλλον το χαρακτηριστικό του βιβλίου..
      Δεν έχεις καθόλου άδικο!!

      Διαγραφή
  4. Όχι βρε συ, μια φίλη μου το είχε προτείνει να το διαβάσω.
    Αλλά αν είναι να αντιπαθήσω την/τους ήρωες, ευχαριστώ δεν θ πάρω!
    Εγώ τους ήρωες και την ιστορία τους θέλω αν τους συμπαθήσω να μου προσφέρουν στο τέλος κάτι καλό....:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοίτα, αν σου το δανείζει κιόλας, διάβασέ το...αν είναι να το πληρώσεις άστο καλύτερα και πάρε κάτι άλλο να μην κλαις τα λεφτά σου...

      Διαγραφή
  5. Το είχα διαβάσει πριν από χρόνια και μου είχε αφήσει πάνω κάτω τις ίδιες εντυπώσεις που άφησε και σε σένα. Αν σε ενδιαφέρει το είδος, θα σου πρότεινα το Ποτέ Χωρίς Την Κόρη Μου της Μπέττυ Μαχμούντι ή το Η Φυλακισμένη Της Τεχεράνης της Μαρίνας Νεματ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το είχα διαβάσει το Ποτέ χωρίς την κόρη μου..η μέρα με τη νύχτα με τούτο εδώ...
      Το άλλο που προτείνεις δεν το έχω διαβάσει και θα το ψάξω!

      Διαγραφή
  6. Το βιβλίο το έχω ακούσει και χαίρομαι που διάβασα τη γνώμη σου για αυτό!Απο οτι καταλαβαίνω δεν είναι απο τα αναγνώσματα που θα με ενδιέφεραν,ή θα μου άρεσαν οπότε λέω να το αποφύγω.Φιλιά και να περνάς υπέροχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόνο αν σου πέσει στα χέρια διάβασέ το...από περιέργεια χαχα!!
      Φιλιά πολλά..να περνάς υπέροχα κι εσύ!

      Διαγραφή
  7. Δεν γνώριζα καν την ύπαρξή του, αλλά από την περιγραφή σου, μάλλον δεν πειράζει, ε???!!!
    ;-)
    Πάντως ειλικρινά, δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει ποτέ κάποιο βιβλίο, που να είπα "χαμένος χρόνος", όταν το τελείωσα...
    Χμμμ... Την επόμενη φορά, ας "πέσεις" πάνω σε κάποιο βιβλίο που να σου αρέσει ΤΡΕΛΑ!!!
    Φιλάκια!!!
    Καλό Σαββατοκύριακο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορώ να πω πως δε χάνεις και τίποτα..
      Χαμένος χρόνος δε θα το έλεγα, τα περαστικά πήγαιναν στα νεύρα που μου δημιουργούσε η ηρωίδα...αν το πλήρωνα όμως, θα θεωρούσα χαμένα τα λεφτά μου στην κυριολεξία..χαχα..
      Σε ευχαριστώ πολύ για την ευχή..φιλιά πολλά και καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  8. Καλησπερα! Το ειχα ακουσει το βιβλιο, δεν ηξερα οτι ειναι αληθινη ιστορια και μαλιστα ενος πολιτικου και της γυναικας του. Καθε γυναικα που αντι να αγαπησει την καρδια και το μυαλο ενος αντρα αγαπαει τη θεση και την τσεπη του δεν ειναι και πολυ υγιης μεσα της...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή πάσχιζε να αποδείξει και στον εαυτό της ακόμα πως τον αγαπούσε, πως τον ερωτεύτηκε από την πρώτη στιγμή, αλλά από όλα όσα διάβασα αυτό που τη γοήτευσε σε αυτόν ήταν η δύναμη..την οποία γεύτηκε με πολλούς τρόπους..και την οποία θα μπορούσε να αποφύγει από ένα σημείο και μετά, αλλά..άσε μην τα θυμάμαι και ξαναφουντώνω..χαχα!!!

      Διαγραφή
    2. Έχεις πρόβλημα ειλικρινά! Δεν κανείς κριτική σε ένα μυθιστόρημα χαλάρωσε λίγο, την ιστορία μιας γυναίκας διάβασες και λέει την αλήθεια της δεν είδα να κρύβεται πίσω από το δάχτυλο της παραδέχεται κ τα λάθη κ τις αδυναμίες της!

      Διαγραφή
  9. Μαρια μου ,ακομα κι αν αντιπαθησες την ηρωιδα, δεν εχασες τον χρονο σου νομιζω!Καταρχας, εμαθες καποια ιστορικα γεγονοτα εστω και μεσω υποκειμενικης αφηγησης!Δευτερον, οξυνες τη κριτικη σου ικανοτητα περισσοτερο, αξιολογωντας την αξιοπιστια των πληροφοριων και σταθμιζοντας την επιδραση των κινητρων και των προκαταληψεων στη ζωη της ηρωιδας!
    Συνολικα θαυμασα τη κριτικη σου ,που τη βρηκα πολυ εμπεριστατωμενη,και τεκμηριωσες την αρνητικη σου αποψη ,χωρις να κανεις προσπαθεια να διαμορφωσεις τη δικη μας!Μαλλον θα ελεγα ,διαβαζοντας και τα σχολια, οτι μας κεντρισες τη περιεργεια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνο δεν έχασα, αλλά χαίρομαι που δεν έχασα και χρήμα!
      Είναι από τα βιβλία που δεν ξαναδιαβάζεις, οπότε δε χρειάζεται να το έχεις!
      Θύμωνα όμως πολύ με κάθε του σελίδα!...και ειδικά με κάθε της προσπάθεια να το παίξει θύμα...ενώ πολύ άνετα θα μπορούσε να μην είναι..άσε που δημιουργούσε θύματα με μεγάλη άνεση και χωρίς να τη νοιάζει και ιδιαίτερα...

      Διαγραφή
  10. Κι εμένα "οι σκλάβες" μου φάνηκαν πολύ.....στημένο σκηνικό...
    Λες να παλεύει για να πουλήσει κι άλλα βιβλία στο μέλλον;....
    Δεν είναι όλα "αγγελικά" πλασμένα τελικά...
    Πως μπόρεσα και μπήκα, ο Θεός κι η ψυχή μου! Πολλά φιλάκια! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχει κάτι "στημένο"...ίσως φταίει που προσπαθεί πολύ σκληρά να κάνει την "αγιογραφία" της, αντί να γράψει τη βιογραφία της..
      Έχει γράψει κι άλλα από όσο ξέρω..τουλάχιστον ελπίζω να κάνει και κάτι επί της ουσίας αυτή τη φορά, γιατί έχει δύναμη..πάντα είχε εδώ που τα λέμε!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  11. Νομίζω ότι δεν έχασες ! Ποτέ δεν χάνεις ακόμα κι αν αντιπαθήσεις τους ήρωες!
    Μου έχει τύχει κι εμένα! Αλλά δεν μου αρέσει να μετανιώνω!
    Ωφελημένη βγήκες πολλαπλά! Μαθαίνουμε πολλά και μέσω αυτής της οδού να ξέρεις! Δεν μπορεί να μας τρελαίνει κάθε τι που διαβάζουμε!
    Πρόσφατα ο πρώην άντρας μου που διαβάζει πολύ τελευταία μου είπε το εξής: Αν ένα βιβλίο τρέχει και το βρίσκεις εύκολο να ξέρεις ότι δεν σου δίνει τίποτα!Το βιβλίο που θα σε πονέσει θα σου δώσει πιότερα! Τελικά έγινε σοφός αυτός ο άνθρωπος μετά τον χωρισμό μας! αχαχχα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι μόνο δεν έχασα, αλλά κέρδισα...ξέρεις πόσο θυμό μου έδωσε?..χαχα!!
      Έχω διαβάσει πολλά βιβλία που δε μου άρεσαν...καταλαβαίνω πολύ καλά τι εννοεί ο πρώην άντρας σου, αλλά δε νομίζω να μου έδωσε τίποτα παραπάνω από θυμό ετούτο εδώ..ίσως γιατί δεν μπορούσε να με πονέσει..χαχα!!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  12. Το βιβλίο προφανώς δεν θα το διαβάσω, αλλά η περιγραφή σου -προσωπικά τουλάχιστον- με σκλάβωσε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μού άρεσε η περιγραφή τού βιβλίου,Μαρία μου!!
    Οπωσδήποτε δέν θά είχα τήν επιθυμία νά τό διαβάσω!
    Καί οι φιλοδοξίες τής συγραφέως στο φούλ!!!
    Καλό Σ/Κ!!!Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την γοήτευε η εξουσία, αυτό είναι γεγονός..αν σου πέσει στα χέρια διάβασέ το για να μου πεις πως το βλέπεις εσύ!!
      Φιλιά και καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  14. Πολύ εντύπωση μου κάνει,αυτή η ιστορία,πραγματικά περίεργη η εν λόγω κυρία...τι να πείς? καλο βράδυ,φιλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι αυτό που λέει και η Πέτρα παραπάνω..μοιάζει στημένο το σκηνικό!!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  15. Μαρία μου το βιβλίο αυτό το έχω διαβάσει πριν πέντε-έξι χρόνια . Επειδή μέσα απο βιογραφίες μπορούμε να μάθουμε για τον τρόπο διαβίωσης των ανατολικών χωρών , έχω διαβάσει αρκετά .
    Μπορώ να πω ότι συμμερίζομαι την άποψη σου , μπορούσε να αγωνιστεί για τα δικαιώματα των γυναικών , αλλά δεν το κατάφερε.
    Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα όχι μόνο δεν αγωνίστηκε, αλλά επικαλούνταν μόνο τη θέση των άλλων γυναικών για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα..ταυτόχρονα όλες οι γυναίκες γύρω της ήταν "ελαττωματικές"..με πρώτες τη μάνα της, και την αδερφή της..
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  16. Τους δυνάστες πολλοί τους εμίσησαν, τα διαμάντια και τα μεταξωτά ουδείς... Σίγουρα όχι η ηρωίδα της ιστορίας! Συνήθως το χρήμα ή την εξουσία τα αποζητούν όσοι θέλουν να κουκουλώσουν τα κενά του εαυτού τους. Η ειρωνία είναι πως όσο περισσότερο προσπαθείς να τα κουκουλώσεις τόσο πιο πολύ αυτά διογκώνονται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είχε πολλά κενά...ελπίζω να της τα κάλυψε ο τρίτος της σύζυγος, αν και θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε και τα παρακάτω...

      Διαγραφή
  17. Αυτες οι κοινωνίες ,τα ήθη και έθιμά τους ,τα πιστεύω τους ,μου είναι εντελώς αλλοπρόσαλλα !
    νομίζεις πως έχουν έρθει από άλλο γαλαξία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελείως αλλοπρόσαλλα όμως!!
      Και το τραγικό είναι πως οι περισσότερες γυναίκες τα δέχονται και τα υποστηρίζουν..

      Διαγραφή
  18. Μαρία μου.. είδες.. ο χαρακτήρα της ηρωίδας.. ποσο σε εκανε να σκεφτείς εστω και αρνητικα γι αυτήν.. και απο αυτήν την αποψη..κατι σου εδωσε να σκεφτείς θα μπορούσε βέβαια να παλαιψει για την απελευθερωση των γυναικών εκεί.. αλλα κοιταξε τον ευατουλη της.. υπαρχουν όμως και τέτοιες γυναικες... είχα διαβασει καποτε το βιβλίο δεν θυμαιμαι συγραφεα...το βιβλίο λεγόταν (Ποτε χωρίς την κόρη μου) ..ισως να το εχεις διαβασει...και εκεινο αναφερόταν στην περιοχή εκεινη... αν δεν το εχεις διαβασει κάνε το... υπέροχο..απλα..!!φιλακια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν ένας χαρακτήρας που έθεσε τον εαυτό της στο κέντρο του κόσμου και όλους τους άλλους δορυφόρους της..ακόμα και το πρώτο της παιδί που με μεγάλη ευκολία εγκαταλείπει και δικαιολογεί και μια χαρά την πράξη της δε σημαίνει για αυτήν πολλά...
      Το έχω διαβάσει το Ποτέ χωρίς την κόρη μου...πώς να συγκριθεί μια μάνα που κάνει τα πάντα για το παιδί της με μια άλλη που αφήνει το δικό της για να ακολουθήσει έναν άρρωστο?...Η μέρα με τη νύχτα!!!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  19. Dearest Maria,

    thanks for your sweety support for my pregnancy.
    regarding the books,I found them interesting. Especially the 1st one, I know how the women in Muslim countries they live.
    In my thinking, thought that all the book's character showing us the daily custom created by human.
    wishing you a great week
    hugs

    ΑπάντησηΔιαγραφή