Σάββατο 20 Απριλίου 2013

4η ανάρτηση ιστοριών 9ου παιχνιδιού "ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ"

Ιστορίες 30 - 33


30. Με τσαντίζεις
Με τσαντίζεις αφόρητα.

Από την πρώτη στιγμή κιόλας μου έκανε κλικ το υφάκι σου το δήθεν χαλαρό, κι ας έκρυβε στη χροιά του το υποχθόνιο μήνυμα, πως αποδέχεσαι μεν τον άλλον, αλλά ας μην ξεχνιόμαστε εσύ είσαι ο ρυθμιστής... 

Καμωμένος από ένα κράμα υπεροχής κι ανασφάλειας, πάνω που νομίζει κανείς πως έχεις καταλάβει τον χώρο γύρω σου, αφαιρώντας όλο το οξυγόνο από την ατμόσφαιρα, αρχίζεις να κατακρημνίζεσαι κι άντε μετά να σε πιάσω μην τυχόν και τσακιστείς από το βάθρο σου. 

Η ζωή σου σε συνέχειες γεμάτες σασπένς καθημερινού σήριαλ.

Δεν είσαι κανενός εσύ. Ούτε καν του ίδιου σου του εαυτού. Αλίμονο. 

Ακόμα κι εκείνος ο έρμος, έρχονται κάτι νύχτες που σε ψάχνει στα σοκάκια της πόλης κι ύστερα αρχίζει αναμετάξυ σας ένα τέτοιο τρελό κυνηγητό, σαν τα μικρά παιδιά που αρέσκονται στα παιχνίδια.

Είσαι άραγε το πιο εγωκεντρικό πλάσμα ή ένα ζηλευτά φτιαγμένο κομψοτέχνημα; 

Τρέμεις τόσο που σ' έχω ψυχανεμιστεί κι όταν μου μιλάς, φυλάς πάντα τα νώτα σου. 

Από ποιον; 

Αυτός που του κρύβεσαι βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο με σένα, είσαστε στην ίδια φωτογραφία, γράφετε με τα ίδια δάχτυλα, κολυμπάτε στα ίδια βαθιά νερά κι ύστερα κρατάτε χρονόμετρο πόση ώρα θα αντέξετε ακόμα στη δίνη της ανυπαρξίας. 

Τις καλές σου μέρες είσαι το πιο εύκολο μάθημα της χρονιάς, μέχρι που γίνεται και πάλι η έκπληξη κι αρχίζεις να κολλάς στην ίδια σου τη σελίδα μέσα κυκλωμένος από έναν τρελό πανικό, όμοιο με παγιδευμένο χελιδόνι σ' ένα δωμάτιο δίχως παράθυρα. 

Θυμάσαι τις υποσχέσεις σου; Τα λόγια που μου δώρισες ένα ανήλιαγο απόγευμα; 

Τις νότες που σε προδώσαν και σ' απελευθέρωσαν, έστω και προσωρινά από τα δεσμά σου; 

Για να έχεις όμως στα πρόχειρα και μια δικαιολογία, κατασκευάζεις ένα άλλοθι πως μέσα σου εκτρέφεις ένα κουκούλι που, όρκο τιμής έδωσε, πως κάποτε θα αποκτήσει φτερά πεταλούδας. 

Κατά βάθος το μόνο που θες είναι να αναλάβει την ευθύνη ο άλλος για να νιώθεις εσύ αναμάρτητα.

Κρατάς έναν σουγιά και κόβεις τις διόδους για τα περάσματα. 

Αυτές τις ώρες σου χαρίζω το πιο ισχυρό μου συναίσθημα. Σε μισώ. 

Γιατί ξέρω πως όταν είσαι καλός είσαι ο καλύτερος κι όταν είσαι κακός είσαι ο χειρότερος. 

Κοίτα να δεις που τελικά μπορεί και να με ποθείς. 

Ποιος δεν ποθεί άλλωστε το alter ego του κρυμμένο σε πυκνά φυλλώματα καπνού και ομίχλης. 

Εκείνο το εκρηκτικό χημικό που ποτίζει τον ουρανό, όταν εξελίσσεται επικίνδυνα κοντά, μια πυρκαγιά. 

Το φοβάσαι που σου αξίζω. 

Αυτό το τόσο τρομαχτικό συναίσθημα του κόσμου, σε βγάζει από βολές κι από υπόγεια. 
Κάθε που έρχονται εκείνες οι υπόγειες μοναξιές σου, τόσο όμοια επαναλαμβανόμενες, νομίζεις πως έχεις νικήσει τον "εχθρό" κι είσαι κυρίαρχος και πάλι. 
Γελιέσαι. Είναι σα να λες στον άλλον "σταμάτα να με σκέφτεσαι ΤΩΡΑ!". 
Το μόνο που έχεις καταφέρει είναι να του γίνεις εμμονή στο κεφάλι του μέσα. 
Αυτό το "κλειστόν" που κατεβάζεις αιφνιδίως, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μια παράφορη επιτάχυνση σκέψης. 
Αν αυτό επιδιώκεις, το πέτυχες... Μα που βγάζει αυτό το μονοπάτι; 
Ξέρεις το δρόμο παρακάτω ή χαθήκαμε στο δάσος;...


31. Αγάπη μου.

     Άνοιξη ήταν. Το θυμάμαι σαν τώρα. Μόλις είχα δει το πρώτο χελιδόνι και έψαχνα τριανταφυλλιά να αφήσω το Μάρτη που είχα βγάλει από το χέρι μου. Εσύ με κοιτούσες παραξενεμένος κι αναρωτιόσουν πως γινόταν στα 30 μου να κάνω ακόμη σαν παιδί. Το θυμάσαι, αγάπη μου; Κι εγώ γέλασα και σου απάντησα πως η ηλικία δεν παίζει ρόλο, παιδιά είμαστε και οι δύο. Κι εσύ να χαμογελάς.
    Αυτό το χαμόγελό σου... Με έλιωνε κάθε φορά που το αντίκριζα. Αυτό το χαμόγελο που μόνο σε εμένα το χάριζες. Ξέρεις τι σου λέω, σωστά αγάπη μου; Το χαμόγελό σου σαν με κοιτάς στη φωτογραφία του γάμου μας είναι. Αυτή πάνω από το κρεβάτι μας.

    Τι όμορφη που ήταν εκείνη η ημέρα. Εγώ πετούσα, δεν ήξερα που πατώ και που βρίσκομαι, κι εσύ. να έχεις αγχωθεί και να τρέχεις κάθε λίγο στην τουαλέτα! Με έπαιρνες τηλέφωνο από το πρωί και με ρωτούσες αν πράγματι έφτασε αυτή η ημέρα. Αν πράγματι ετοιμαζόμαστε να παντρευτούμε. Κι εγώ σου έδωσα μια υπόσχεση εκείνη την ώρα που ανεβαίναμε τα σκαλιά της εκκλησίας. Δεν θα σε αφήσω ποτέ, αγάπη μου. Θα είμαι πάντα στο πλάι σου.

    Σαν το νερό κύλισε η ζωή μας. Πως περάσανε έτσι τα χρόνια.. Σαν χθες μου φαίνεται που κράτησα στα χέρια μου για πρώτη φορά, τη Μαρία. Που έγινα μητέρα κι εσύ πατέρας. Θυμάσαι πως καμάρωνες και έλεγες πως το παιδί μας είναι το ομορφότερο απ' όλα, αγάπη μου; Και τώρα η Μαρία μας έχει δικά της παιδιά.

    Πέρασε η ζωή μας, αγάπη μου. Πέρασε, αλλά την υπόσχεσή μου την κράτησα. Δεν σε άφησα ποτέ, αγάπη μου. Δίπλα σου μέχρι το τέλος...


32. Τι ωραία περάσαμε με τα χελιδόνια
«Παιδί μου τι με τραβολογάς, θα έρθουνε σου λέω τα χελιδόνια αφού έχουν τη φωλιά τους στο μπαλκόνι μας, πού αλλού να πάνε; Τι είναι βρε τα χελιδόνια χαζά να χάσουνε το δρόμο;» ξεφώνιζε η μαμά μου γιατί την είχα σκάσει ότι δεν θα ερχότανε κανένα  χελιδόνι εκείνη τη χρονιά.
 Όμως εμένα με είχε πιάσει φόβος γιατί ένα βλαμμένο απέναντι από το σπίτι μας που η μάνα του δεν τα χώνευε γιατί της κουτσουλάγανε τα μάρμαρα μου είχε πει ότι τα χελιδόνια θα πηγαίνανε σε άλλα μέρη που οι βεράντες δεν έχουνε μάρμαρα και μένα με έπιασε κλάμα γιατί και οι δικές μας οι βεράντες είχανε μάρμαρα και ήμουνα σίγουρη πως δεν θα ερχόντουσαν και μέχρι και πυρετό έκανα από τη στεναχώρια μου και έλεγα του μπαμπά μου να μου δώσει την υπόσχεσή του ότι άμα δεν έρθουνε θα πάει αυτός να τα φέρει αλλιώς θα κλείσω το στόμα μου και δεν θα ξαναφάω ούτε αυγό ούτε γάλα κι αυτός φαίνεται φοβήθηκε και μου το υποσχέθηκε.

Κι επειδή ο μπαμπάς μου πάντα κράταγε την υπόσχεσή του την άλλη μέρα είχανε έρθει τα αγαπημένα μου χελιδόνια και μου έπεσε ο πυρετός και καθόμουνα όλη τη μέρα στο μπαλκόνι και τα πρόσεχα μην τα πειράξει η μαμά του βλαμμένου απέναντι. Μέχρι και τον κουβά που σφουγγάριζε η Μαριέττα μας κουβάλησα στη βεράντα γεμάτο με νερό για να έχουνε να πίνουνε τα χελιδόνια μου άμα διψάνε και έστρωσα κάτω χαρτόνια με ψιχουλάκια να τρώνε και η μαμά μου έριξε καροτάκια και μαρούλια να τσιμπολογάνε. 

Κι αφού κουβαλήσαμε κουβάδες με νερά και το μισό ψυγείο χορταρικά στη βεράντα να έχουνε όλα τα καλά τους τα χελιδόνια μας μου κόλλησε μια άλλη μανία να βγάλω φωτογραφία με τα χελιδόνια με την καινούργια μηχανή του μπαμπά και κουβάλησα στη βεράντα και τη σκάλα που είχαμε για το πατάρι  που δεν με αφήνανε ποτέ ν’ ανέβω και κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό η μαμά μου μόλις με είδε και φώναζε «το παιδί το παιδί» και ήρθε ο μπαμπάς μου έτοιμος να με δείρει αλλά του είπα ότι άμα δεν βγάλω φωτογραφίες με τα χελιδόνια δεν θα ξαναφάω το σάντουιτς στο σχολείο κι αυτός μάλλον φοβήθηκε κι έφερε αμέσως τη μηχανή για τις φωτογραφίες και με φωτογράφιζε με το ένα χέρι γιατί με το άλλο με κράταγε πάνω στη σκάλα.

Υπέροχα περάσαμε εκείνη τη χρονιά με τα αγαπημένα μας χελιδόνια. Η βεράντα μας είχε γίνει μανάβικο και μυρμηγκοφωλιά γιατί είχαν έρθει και πολύ ωραία μυρμήγκια που τρώγανε κι αυτά ψιχουλάκια. Αααα …  και στις φωτογραφίες εγώ ήμουνα πολύ ωραία αλλά τα χελιδόνια δεν φαινόντουσαν γιατί μάλλον δεν τους άρεσε καθόλου η δημοσιότητα όπως είπε και η θεία Αμαλία που ήξερε απ’ αυτά τα πράγματα.   


33. Το παιδί

Τα χελιδόνια εγκατέλειψαν τις φωλιές τους

Ο Χειμώνας είχε φτάσει πια

Κρύο

Παγωνιά

Χιόνιζε τότε στην πόλη

Κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι ένα παιδί

Κουρελιασμένα ρούχα φορούσε

Τουρτούριζε

Φοβόταν για το αύριο

Στα χέρια του μια παλαιική φωτογραφία

Ήταν εκείνο δίπλα στο ποτάμι με το καθάριο νερό

Πριν από χρόνια

Τότε που υπήρχε χαρά

Λιποθύμησε

Είχε να φάει μέρες

Κοίταξε το φεγγάρι

Έδωσε μια υπόσχεση

Δεν θα πέθαινε εκείνη τη μέρα

Θα πάλευε για το μέλλον

Για ένα καλύτερο αύριο

Δάκρυσε

Και τα δάκρυα μες στην παγωνιά

Λαμπύριζαν σαν πετράδια


Εδώ τελείωσαν οι ιστορίες του 9ου παιχνιδιού.
Μπορείτε να βαθμολογείτε μέχρι και την Παρασκευή 26/4

16 σχόλια:

  1. Καλε, τι ομορφες ιστοριες ειναι αυτες!! πως θα διαλεξεις μια...δε γινεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 3 πρέπει να διαλέξεις...θα βαθμολογήσεις αυτή που σου αρέσει καλύτερα με 3, την επόμενη με 2 και την άλλη με 1...

      Διαγραφή
  2. Καλημερα Μαρια! Συγχαρητηρια εκανες πολυ καλη δουλεια!
    Ειναι δε ολες οι ιστοριες τοσο υπεροχες που ειναι αδυνατον με μια αναγνωση να αποφασισω, θα επανελθω σε λιγες ημερες.
    Καλο Σαββατοκυριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είσαι πολύ ευγενική..σε ευχαριστώ πολύ!
      Είναι δύσκολη η ώρα της απόφασης..σε καταλαβαίνω απόλυτα..
      με την ησυχία σου..καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα!

      Διαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μετα απο μιαμιση ωρα τελειωσα την αναγνωση 33 πανεμορφων γραπτων!
    Απο τις 33 ιστοριες/ποιηματα ξεχωρισα
    την ιστορια 1,επειδη με γεμισε εικονες,φανταστηκα τα παντα γυρω της.
    την 2,γιατι με εβαλε γρηγορα στο κλιμα και ειναι συγκινητικη.
    την 4,γιατι ειμαι παραμυθας και ειναι ενα ομορφο παραμυθι με μεγαλο ηθικο διδαγμα.
    την 12,γιατι με συνεπηρε
    την 15,γιατι με συγκινησε τρομερα,γιατι μπηκα στον ρολο αυτου του ανθρωπου να μην μπορεις να φανταστεις τη ζωη σου χωρις το αλλο σου μισο.
    την 19,γιατι μου ξυπνησε αναμνησεις
    την 23,για το ηθικο διδαγμα που μας δινει,πως ολα τα μπορεις.
    την 27,γιατι ετσι ειναι ο ερωτας τσακιζεσαι και ξανασηκωνεσαι για κατι καλυτερο και τελος
    την 31,γιατι ετσι θελω ναναι η ζωη μου,γιατι ειναι σαν να ακουω την δικη μου αγαπη.
    Μεσα λοιπον απο αυτες τις 9 ιστοριες που ξεχωρισα δινω την βαθμολογια μου δυστυχως μονο στι παρακατω τρεις για τους λογους που ειπα παραπανω.

    Στην ιστορια με τον αριθμο 4 δινω τους 3 βαθμους
    στην ιστορια με αριθμο 31 τους 2 βαθμους
    στην ιστορια με αριθμο 15 τον 1 βαθμο

    Ευχομαι καλη επιτυχια σε ολους και ολες και συγχαρητηρια για αλλη μια φορα για αυτο τον ομορφο "διαγωνισμο" και σε σενα και στην Φλωρα!
    Καλο βραδυ να εχεις και καλη εβδομαδα ευχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για τη βαθμολογία και για τα καλά σου λόγια...

      Να είσαι καλά και να έχεις μια πολύ καλή εβδομάδα!!

      Διαγραφή
  5. Μαράκι μου, κατόρθωμα που τις έβαλες έτσι ωραία όλες τις ιστορίες,
    φαίνεται να είναι πολύ δουλειά ! Δεν μπόρεσα να τις διαβάσω όλες, είναι
    αργά το βράδυ και τα μάτια μου κουρασμένα. Κάποιες που διάβασα φευγαλέα μου
    άρεσαν πολύ, όπως αυτή εδώ η 30, αλλά δε μπορώ να βαθμολογήσω χωρίς να τα έχω
    διαβάσει όλα! Μπράβο σε όλους σας πάντως :)
    Καλή εβδομάδα τώρα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε να σκέφτομαι δε θέλω την αγωνία..γιατί αυτή ήταν που με κούρασε...μα να μη μπορώ να τα βάλω σε σειρά?..ένιωσα άχρηστη..χαχα!!
      Αν καταφέρεις να τις διαβάσεις όλες θα χαρώ πολύ να δω και τη δική σου βαθμολογία..
      Καλή εβδομάδα..φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  6. Ναμαστε λοιπον παλι να ψηφιζουμε για τον 9ο διαγωνισμο συντομων ιστοριων.
    Εχει αρχισει και γινεται πολυ ποιοτικο το περιεχομενο,και οι συμμετοχες ολο και καλυτερες.
    Λοιπον, 1 βαθμο στην ιστορια νουμερο 26 γιατι μου αρεσε η θλιψη που βγαζει το κειμενο,την νοιωθω συχνα τελευταια.
    2 βαθμους στην ιστορια με νουμερο 12. Ναι! ερωτας.., τιποτε δεν αλλαζει σε δυο σταγονες νερο.
    Εξατμιζονται για λιγο και μετα ξανασμιγουν σαν δυο σταγονες βροχης.
    Και 3 βαθμους στην ιστορια νουμερο 11 για να γελασουμε με τα χαλια των πολιτικων μας και να φτιαξουμε μια
    συνταγη χωρις αυτους! Και να μας κανει και καλο!
    (Αν κερδισει παλι η Κανελλακη, προτεινω να βγει εκτος συναγωνισμου και να μετεχει ως guest star (οπως λεμε στα ελληνικα!)
    Δεν παει αλλο!! Τι θα τις κανει τις καρφιτσες? Θα της βαλει τις Αποκριες? Χα Χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ γέλασα με την παρατήρησή σου!
      Σε ευχαριστώ πολύ για τη βαθμολογία!

      Διαγραφή
  7. Καλησπέρα! Σε αυτο το παιχνίδι δεν πρόλαβα να σκαρφιστω μια ιστορία...! (καλυτερα γιατι παλι δεν θα κερδιζα με τοσεσ υπεροχεσ ιστιριεσ πιυ διαβασα...!) Έτσι απλα θα βαθμολογήσω αυτές που μου άρεσαν περισσότερο... Οι 13, 15 και 19 όλες για θάνατο, πολυ συγκινητικες με τη θλίψη γλυκά δοσμένη....αλλα δεν θα τις ψηφίσω....Κλινω προς πιο αναλαφρα...
    Οπότε ψηφίζω: 3 βαθμοί στην 11, αμάν μπαιλντι- δημιουργική, μυρωδάτη κριτική στην πολιτική και τηλεοπτική ζωη μας.
    Καλαιτζάκη Μ.
    2 βαθμοί στην 25, τρία θαύματα. Το χελιδονακι έφερε την άνοιξη και το κίνητρο να περπατήσει ο μικρός...
    1 βαθμός στην 24, ντερτια γιαγιάς, που κάνει 100 φαγητά για παιδια κι εγγόνια αλλα η άτιμη η νύφη δεν το εκτιμά... Μακάρι να μην μου τύχει τέτοια νύφη! Θα κάνω πλύση εγκεφάλου απο τώρα στον μικρο μου!!!!
    Καλη επιτυχία! Let the best win!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπέγραψα με το επίθετο μου καταλάθως στη μέση του κειμένου...αντι για το τελος! Ο δαίμων του πληκτρολογιου...!

      Διαγραφή
    2. Σε ευχαριστώ πολύ για τη βαθμολογία σου Μαρία μου...
      Μπορεί το όνομα να μπήκε κατά λάθος στη μέση, αλλά μια χαρά φαίνεται..καλή σου μέρα!!

      Διαγραφή
  8. Μαρία μου συγχαρητήρια για το έργο που ανέλαβες για να ξεκουράσεις την Φλώρα!
    Πρώτη φορά βαθμολογώ και νοιώθω μια ταραχή γιατί είναι και οι 33 ιστορίες-ποιήματα τέλειες .
    Ξεχώρισα τις 2,5,9,15,23,και 28.
    Ομως τους τρεις βαθμούς μου από την αρχή ήξερα που το δίνω.
    Ιστορία 11-Αμαν Μπαιλντί: 3 βαθμοί
    Ιστορία 19 -Λίγη Ανοιξη:2 βαθμοί
    Ιστορία 33- Το παιδί:1 βαθμός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για τη βαθμολογία και για τα καλά σου λόγια..
      Να έχεις ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή